O‘zbekiston milliy universiteti horijy filologiyasi fakulteti O‘zbek

.

• Demak,qadimgi turkiy va eski turkiy tillarda unli fonemalarning old qator (ingichka) va orqa qator (yo‘g‘on)farqlanish belgisiga asoslangan
• i-ы,ə-a,u-u,o-o oppozitsiyalari bo‘lgan.Bu oppozitsiyalar eski o‘zbek tili davrida ham ma’lum darajada saqlangan,ammo keyinroq bunday zidlanish asta-sekin o‘zining fonologik xususiyatini yo‘qota borib,fonologik jihatdan ahamiyatsiz holga kelgan. (A.Abduazizov,A.Mahmudov,A.Nurmonov)
• Natijada hozirgi o‘zbek tili davriga kelib “i-ы”> “i”, “Ə-a “ > “ə”(adabiy-orfografik “a”), “u^-u”> “u”, “о^-о”> “o” (adabiy-orfografik “o‘”) konvergensiyasi o‘z nihoyasiga yetgan: “i” fonemasi “i-ы”ning, “ə” fonemasi “- ə -a”ning, “u” fonemasi “u^-u”ning, “o” fonemasi esa “o^-o”ning konvergentlariga (birlashgan fonemalariga) aylangan.