O‘zbekiston davlat jahon tillari universiteti “Tasdiqlayman” o‘quv ishlari bo‘yicha prorektor

2.2. Mendel qonuni.
Irsiyat, muhit, dominanta, retsessiv, xromosoma, gen, mutatsiya, irsiy kasalliklar.
Zamonaviy biologiyaning asosiy muammolaridan biri organizmning rivojlanishini boshqarish yo‘llarini bilib olishdir. Irsiyat organizmlarning o‘z belgi va xususiyatlarini nasldan-naslga o‘tkazish xossasidir. Irsiyat tufayli organizmning belgi-xususiyatlari nasldan-naslga o‘zgarmagan holda o‘tadi.Organizm belgi-xususiyatlarining bir qancha avlodda turgun saqlanib kelishi irsiyatning bir tomoni bo‘lib, ikkinchi tomoni organizmlarning ontogenezida ma’lum moddalar almashinuvi xarakterini va rivojlani tipini ta’minlashdir. Bularning hammasi irsiyat tufayli aniqlanadi. Har bir organizmning aniq rivojlanish tartibi uning irsiyati bilan aniqlanadi.Aks holda organizmlar avlodida o‘zgarish vujudga kelgan bo‘lur edi. (M-n bug‘doydan arpa, tovuqdan o‘rdak).
2.3.Irsiyatning sitologik asoslari.
Organizmning ikki xususiyati irsiyat va o‘zgaruvchanlikni o‘rganadigan fanga genetika fani deyiladi. Zamonaviy genetikaning vujudga kelgan vaqti 1865 yil hisoblanadi, shu yili chex olimi Gregor Mendel bir va ikki belgisi jixatidan bir-biridan farq qiladigan nuxat navlarini chatishtirib, belgilarning irsiy yo‘l bilan nasldan-naslga o‘tish qonuniyatlarini aniqlagan. U qizil gulli sariq no‘xatni, oq gulli yashil no‘xat bilan changlatadi. Qizil va oq gulli o‘simliklar 3:1 nisbatda dominant va retsessiv belgi asosida yuzaga chiqadi. Mendelning bu buyuk ishlariga zamondoshlari munosib baho bera olmadi. O‘z tajribalarida xuddi shunday natijalarni olgan golland olimi De Friz unutib yuborilgan Mendel tajribalarini qayta tahlil qilib, uning tadqiqotlarini to‘la to‘kis tasdiqladi. Shunday qilib, Mendel qonunlari tan olindi va genetika faniga asos solindi. Mendelning birinchi qonuni dominant va retsessivlik 1qonuni bo‘lib, yuzaga chiqqan belgilar dominant belgilari yuzaga chiqmagan belgilar retsessiv belgilar deb yuritiladi. Ikkinchi qonuni ota-ona belgilari 3:1 nisbatda avloddan-avlodga o‘tadi, ya’ni 75% dominant, 25% retsessiv belgilar yuzaga chiqadi. Irsiyatning moddiy negizi bu hujayraning o‘z nusxasini qayta vujudga keltira oladigan va bo‘linish protsessida qiz hujayralarga taqsimlanish xususiyatiga ega bo‘lgan barcha elementlari hisoblanadi. Irsiyat nasldan-naslga qay tarzda o‘tishini bilish uchun hujayra haqida ma’lumotga ega bo‘lish kerak.
Barcha tirik organizm hujayralardan tashkil topgan. 1665 yilda R. Guk tomonidan sodda mikroskop ixtiro qilinishi hujayra ta’limotining tug‘ilishiga olib keldi. U po‘kakdan yupqa kesma tayyorlab, mikroskop ostida kuzatganda mayda katakchalarni ko‘rdi va ularga hujayralar deb nom berdi. Elektron mikroskop kashf etilishi bilan xujayraning tarkibi va hujayradagi moddalar almashinuvi o‘rganila boshlandi. Hujayralar sharsimon, duksimon, prizmasimon shakllarda bo‘ladi.
Har bir hujayra sitoplazmatiya membrana, sitoplazma, yadro va hujayra organiodlaridan tashkil topgan. Hujayra organiodlariga maxsus tuzilishga ega bo‘lgan va ma’lum funksiyani bajaradigan tuzilmalar kiradi. Ular endoplazmatik tur, ribosomalar, Golji apparati, mitoxondriyalar, lizosomalar va sentrsomalar va x.k. Hujayra membranasi xujayraning tashqi va ichki muxiti orasida moddaalmashinuvini boshqaradi. Endoplazmatika tur turli moddalarni tanlab o‘tkazish xususiyatiga ega. Ribosomalar oqsillar sintezida ishtirok etuvchi hujayra organlaridan biri hisoblanadi. Mitoxondriyalar xujayrani energiya bilan ta’minlovchi ko‘pgina kimyoviy reaksiyalarda ishtirok etadi. Lizosomalarda oziq moddalarni parchalaydigan har xil fermentlar saqlanadi. Yadro atrofida joylashgan organiod hujayra markazi deb nomlanadi. U hujayra bo‘linishida muhim rol o‘ynaydi. Yadroning shakli, o‘lchami ko‘proq ho‘jayraning shakli va o‘lchamiga bog‘liq bo‘ladi. Yadro tarkibida xromosomalar mavjud. Ho‘jayra yadrosining bo‘linishida kuzatiladigan va yaxshi bo‘yaladigan tanachalarni 1888 yilda nemis olimi V. Valdeyer aniqlab, ularni xromosomalar deb atagan. Xromosoma grekcha so‘z bo‘lib, «xromos» bo‘yoq, rang «soma» tanacha deganma’noni bildiradi. Xromosomalar organizmning o‘ziga xos bo‘lgan biologik belgilarni irsiy yo‘l bilan nasldan-naslga o‘tkazadi. U oqsillar va nukleinkislotalarining yirik molekulalaridan tashkil topgan. Xromosomalar ipsimon yoki tayoqsimon shaklda bo‘lib, uning soni turli o‘simlik hayvon hujayralarida turlicha bo‘ladi. Xromosomalar u tanamizdagi barcha hujayralarda bo‘ladi. Dastlab 1956 yilda ko‘rsatib berilgandek odam hujayralarida 4b-tadan xromosoma bo‘ladi. Jinsiy hujayralar boshqa hujayradardan farq qilib,23 tadan xromosoma tutadi. Erkak va ayol hujayralari bir-biri bilan qo‘shilganda xromosomalarni soni 46 taga etadi.Ho‘jayraning bo‘linishi xromosomalarning ipsimon ikkita tizilmaga ajralishidan boshlanadi. Xromosomalar kimyoviy tabiatning aniqlashuvi biokimyoning so‘nggi yillarda qo‘lga kiritgan eng katta yutug‘i bo‘ldi.
Xromosomalarning dezoksiribonuklein (DNK) -va ribonuklein (RNK)kislotalaridan tashkil topganligi aniqlandi. Xozirgi vaqtda DNKda irsiy belgilar informatsiyasining kodlari saqlanishi, ya’ni DNK orqali xujayradan-hujayraga, organizmdan-organizmga irsiy axborot o‘tkazilish isbotlangan. DNK molekulasi qo‘shaloq spiral strukturasiga ega. Buni 1953yilda Uotson va Krik ko‘rsatib berishdi. Ular shu kashfiyotlar uchun Nobel mukofoti olishdi. RNK oqsil sintezida ishtirok etadi. Oqsil sintezida 20 aminokislota ishtirok etib, ularning 1,5 min. davom etdi. Xromosomada yanada mayda zarralar, ya’ni oqsil molekulasining sintezini belgilab beradigan genlar bor. Gen irsiyat birligidir. Genetika fanining eng kata yutug‘i DNK molekulasidan gen ajratib olindi va sintez qilindi. Gen bir-:biriga yaqin bo‘lsa ular belgilab beradigan belgilarning naslda . namoѐn bo‘lish extimoli shuncha katta bo‘ladi. Odamning jinsiy xo‘jayralarida xromosomalar soni 23ta bo‘lib, diploidsoni 46ta, ya’ni 22 juft autosomani jinssiz xromosomani va ikkita jinsiy xromosomani o‘z ichiga oladi.Jinsiy xromosomalar urg‘ochi xo‘jayralarda XX, erkaklarda XU deb belgilanadi. Barcha tirik ho‘jayralar ko‘payish xususiyatiga ega. Tirik organizm ko‘payish orqali o‘ziga o‘xshash organizmlarni hosil qiladi. 1871yilda student GAMM va olim LEVENGUK erkak -jinsiy suyuqligida jinsiy ho‘jayralar-spermatozoidlarni topdilar. Spermatozoid so‘zi urug‘lik, jonivor degan ma’noni anglatadi. Spermatozoidlar jinsiy bezlarda urug‘donda etiladi. Urg‘ochi jinsiy hujayralar (tuxum ho‘jayralari) taraqqiyot ovogoniy deyiladi. Erkak va urgochi jinsiy ho‘jayralarning qo‘shilishi urug‘lanish deyiladi. Urug‘lanish natijasida zigota undan embron hosil bo‘ladi. Jinsiy hujayralar bir-biridan qancha uzoq bo‘lsa, zigotada ichki qarama-qarshilik paydo bo‘ladi, natijada. zigota yaxshi rivojlanadi. Organizmning o‘ziga meros qilib olgan belgalari genotip, organizmning individual rivojlanishi protsessida shakllanib boradigan belga va xossalari fenotip deb nom oldi. Jins organizmdagi belgi-xususiyatlar yig‘indisi bo‘lib, yangi bo‘g‘inlarning vujudga kelishini va irsiy belgilarning nasldan-naslga o‘tishini ta’minlaydi. Erkak va urg‘ochi jinslarning tug‘ilishi qadimdan kishilarda katta qiziqish uyg‘otib kelgan. Biroq bu masala o‘tgan asrning boshlarida aniqlandi.
Jins bu erkak va urg‘ochi organizmlardagi jinsiy xromosomalarga bog‘liq. Erkaklarda XY va aѐllarda XX ga bog‘liq ekan.Tuxum xujayradaga X xromosoma spermaning X xromosomasi bilan urug‘lansa zigotada XX xromosomalar hosil bo‘ladi,ulardan urg‘ochi organizm rivorjlanadi. Tuxum. hujayra. (X) spermaning (Y) xromosomasi bilan urug‘lansa zigotada XY xromosomalar hosil bo‘ladi. Ulardan erkak organizm rivojlanadi. Xromosomalar 1:1qo‘shiladi ya’ni 100 qiz chaqaloqqa 106 o‘g‘il chaqaloq bolalikda 100:103, o‘spirinlida 100:100, 50 yoshda 100:85(erkak) 85yoshda 100:50 (erkak) to‘g‘ri keladi. Bunday bo‘lishiga albatta biologik sabablardan tashqari sotsial sabablar ham ta’sir ko‘rsatadi.Ba’zida bita tuxum hujayralardan otalangan egizaklar rivojlanadi; Ba’zan bitta tuxum hujayra o‘rniga 2,3,4 tuxum hujayra bir vaqtning o‘zida urug‘lanadi. Bitta tuxum hujayraning urug‘lanishdan paydo bo‘lgan egizaklar hamma vaqt bir jinsli bo‘ladi va bir-biriga «quyib qo‘yganday» o‘xshaydi. Ikkita tuxum hujayraning urug‘lanishidan paydo bo‘lgan egizaklar bir xil va har xil jinsli bo‘lib, ular bir-biriga o‘xshash bo‘lmaydi.