Nafs yo‗lig‗a kirgan kishi rasvo bo‗lur,
Yo‗ldan ozib, toyib, to‗zib gumroh bo‗lur.
Yotsa-tursa shayton bila hamroh bo‗lur,
Nafsni tebgil, nafsni tebgil, ey badkirdikor,
-deydi va bir qancha hikmatlarida nafsga taslim bo‗lgan kishining xor-zorliklari,
gumrohlik va ―shayton bila hamroh‖likdagi qilmishlarini ko‗rsatib beradi. Bunda,
albatta, Ahmad Yassaviy o‗z davri va zamoni fikriy talablari, odamlarning holatiga
binoan qalam tebratgan.
Xullas, mumtoz adabiyotimizda doimiy ravishda badiiy talqin qilib kelingan
Ruh va Nafs muammosi Abdulla Oripov she‘riyatidan ham alohida bir o‗rin
egallagan. Nafsni taslim qilish, ta‘ma, kibr, adovat, hasad singa-ri yomon
illatlardan poklanish demak. Abdulla Oripov to‗rtliklaridan birida shunday deydi:
Koinot gultoji insondir azal,
Undadir eng oliy tafakkur amal,
Hatto u tubanlik ichra ham tanho,
Yo falak, ijoding muncha mukammal.
Insonning ―tubanlik ichra ham tanho‖ligini ko‗rsatadigan illat va
chirkinliklardan biri Hasaddir.
Shayton vasvasasiga uchib, inson qalbini nafs o‗z botqog‗iga tortsa, eng
tuban illatlar uning hamrohiga aylanadi. Hasad barcha yomonliklarining eshigidir.
Payg‗ambarimiz s.a.v.ning kuyovlari Hazrati Ali: ―Hasad hosidning adovatindan,
kibr va shaqovatindan paydo bo‗ladurg‗on axloqiy zamimadur. Shuning uchun
hosid doimo azobi ruhoniy ichinda yashar. Bir kishining saodatini ko‗rgan zamon
hasad otashida yonar, Hosidga mundin ortiq jazo bo‗lurmi?‖
11
deya hasadgo‗y
axvolini ta‘rif etganlar.
Hasad shunday qora va chirkin illatki, g‗iybat, bo‗hton, tuhmat, ta‘ma kabi
yomonliklarining kelib chiqishi ham hasaddandir. Shu uchun o‗tmishda yashab
11
Abdullo Avloniy. Turkiy Guliston yoxud axloq. - Toshkent, 1992. – 53 b.
15
ijod etgan shoir va olimlarimizning ko‗pchiligi hasad va hasadgo‗y-likni qoralab,
bu masalada juda ko‗p ibratli fikrlarni olg‗a surganlar. Alisher Navoiyning ushbu
mavzudagi she‘rlari navoiyshunos I.Haqqul tomonidan ancha keng tahlil va talqin
etilgan . Navoiydan keyingi asrlarda ijod qilgan mumtoz adabiyotimiz vakillari
ham hasad xususida o‗z so‗zlarini aytishgan.
Abdulla Oripovning hasadga bag‗ishlangan she‘rlari o‗zining ma‘no
chuqurligi va obrazli ifodasi bilan Navoiy, Bobur va Ogahiy kabi mumtoz
she‘riyatimizning atoqli namoyandalari tajribalariga bevosita bog‗lanadi, deyish
mumkin.
Abdulla Oripov hasad ofatlari haqida ko‗p mushohada qilgan va ko‗p
yozgan shoirlardan biri. Bu xususda undan so‗ralganda shunday fikrlarni bayon
etgan: Hasad - umuminsoniy illat, uning millati, dini, mamalakati bo‗lmaydi. Bu
illat insonga shaytoni la‘in tomonidan yuqtirilgan. Faqat ma‘naviyati yuksak
odamgina bu qora illatni yengib o‗ta oladi... Chindan ham, bu mavzuda menday
ko‗p yozgan shoir kam bo‗lsa kerak.
Abdulla Oripov hasadning zararlari va odamlar boshiga yog‗diradigan
ofatlarini chuqur bilganligi uchunmi u hasad va hasadgo‗ylikni qoralab ancha
satrlar bitgan. Shoir ―Hasadgo‗y haqida‖ degan to‗rtligida yozadi:
O‗zi oddiygina,
Kam yo‗q ishida.
Tonnalab ko‗mir bor
Lekin ichida.
Hasadgo‗ylik bilan ichiqoralik, bir-biriga yaqin. Biroq, shoir bu to‗rtlikda
hasadgo‗ylikning asosi ichiqoralik ekanligini ―tonnalab ko‗mir‖ ifodasi orqali
yoritib bergan. Umuman, hasad nima o‗zi? Uning paydo bo‗lishiga sabab nima?
Bunga o‗tmishda yashab ijod qilgan shoir va yozuvchilarning ko‗pchiligi javob
izlashgan hamda o‗rni-o‗rni bilan o‗zlarining fikr-mulohazalarini yozib ham
qoldirishgan. Hasad haqida gapirib, uni tanqid qilib ildizini quritib bo‗lmaydi.
Odam farzandi bor ekan - hasad bor. Nafsdan xalos bo‗lish qanchalik qiyin bo‗lsa,
hasaddan qutilish undan ham qiyin. Hasad yashar ekan, dushmanlik va yomonlik
16
ham yashaydi. Shuning uchun hasad to‗g‗risida mulohaza yuritmaslikning ham
imkoni yo‗q. Abdulla Oripov esa bunday mulohazalarning bir yakuni sifatida
―Momo oftob‖ she‘rida yozadi:
Do'stlaringiz bilan baham: |