Otkir hoshimov

* * * + + & 4S
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

A lim ardon uchastkasini daranglatib bitirib oldi. 
Qovun p o ‘choq yerga tushdi. Z a ’faron qanotlarini unsiz 
silkitib yana kuz kirdi. K o‘chalar ustida chinorlam ing 
yirik-yirik yaproqlari kapalakday parpiradi. Oqshom lari 
yo‘lkalar chetida yoqilgan xazonning yupqa tutuni havo- 
da uzoq kezib yuradigan b o‘ldi, bog‘lar, xiyobonlar jim ib 
qoldi. S haharliklaining ko‘pi terim ga — hasharga j o ‘nab 
ketgani uchu n T oshkent xiyla osuda, tram vaylarda odam
siyrak.
A lim ardon tram vaydan tu sh di-d a, Gstrada teatri 
tom onga yengil, dadil qadam lar bilan yurib ketdi. 
Quyosh endigina botgan, konsert boshlanay deb turar 
edi. U oyog‘i ostida qirsillagan xazonlarni bosib-yanchib 
borarkan, teatr hinosining oldidagi oynaband taxta 
qarshisida bir zum t xtab o ‘tdi. K attakon, rangli afisha- 
da bugun konsert beradigan artistlarning nom i yozilgan 
edi. U o ‘z ismini topdi. U ning nom i artistlarning eng 
oxiriga m ayda harllar bilan tirkab q o ‘yilgan edi.
A lim ardon lablarini qim tib yutindi. Kassa oldida 
uym alanishgan odam larga bir qaradi-d a, yana o ‘shanday 
yengil qadam lar bilan tea tr binosini aylanib  ta boshla- 
di. 
.
Yosh c h in o r daraxtlari qalin xazon to ‘kkan kichki- 
nagina bog‘ch ad an o ‘tib, teatrn in g orqa eshigidan 
ichkari kirdi. Shoshilm aslan sem ent zinalardan k o‘taril- 
di. Y  laklar n im qorong‘i, zaldagi hasham lar bu yerda 
k rinm as, devorlar zax edi. Q ayerdadir doira taraklar, 
pianino tovushi eshitilib turardi.
“ Repetitsiya qilishyapti” , deb  yladi u sahna to m o n - 
ga yurib borarkan. Y ana bir yo ‘lakdan o ‘tib, yonboshda- 
gi eshikni taqillatdi. Ichkaridan yo ‘g ‘on, bosinqi ovoz 
eshitildi:
— Kiring!
A lim ardon ovoz egasini tanidi: “ Z ufar Xodiyevich! 
H ozir urishadi!”
U eshikni shaxt bilan ochdi. Jajyigina xona billur 
qandildan yog‘ilayotgan nurga to ‘lgan, devorlardagi 
keksa artistlarning suratlari solingan ram kalar oynasi 
yaraqlab turardi.
Z ufar Xodiyevich kattakon stol orqasida kresloga 
og‘ir gavdasi bilan c h o ‘kib o ‘tirar, sigaret tutatar, oppoq,
49
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

siyrak sochlari chiroq nurida yaltillardi. U ning xiyol 
ochiq lablaridan ozidagi u c h -to ‘rt tilla tishi k o ‘rinib 
turar, chehrasida charchoq bir ifoda bor edi.
— Yana kech qoldingizm i? — Z ufar Xodiyevich kafti 
bilan tam aki tu tunini haydab koyidi. — Shu odatingizni 
qachon tashlaysiz?
A lim ardon indam ay turaverdi. U teatr badiiy rah- 
barining qattiqqoMligini, unga gap qaytarm aslik kerakli- 
gini bilar, am m o uning yoshlarni yaxshi k o ‘rishidan ham
xabardor edi. U A lim ardonni ishga olayotganda ham m a 
sharoitni yaratib berishga, gastrollarga olib chiqishga 
v a’da bergan edi. C h in d an ham v a’dasini bajardi. 
A lim ardon yoz b o ‘yi respublikaning ham m a viloyatlariga 
borib keldi...
U tag ‘in n im a d e rk in , degan xayolda Z u far 
X odiyevichdan ko ‘z uzm ay turaverdi.
— 
G rim x o n ag a 
kirm aysizm i? 
— 
dedi 
Z ufar 
Xodiyevich tag‘in o ‘sha koyigan ohangda.
A lim ardon hech nim a dem ay, keskin burildi-da, 
chiqib ketdi.
U sahna chekkasiga surib q o ‘yilgan parda oldiga bor- 
ganida konsert qizib ketgan edi. Y ana ikkita nom erdan 
keyin konferansye qiz shoshilib kelib, uning qulog‘iga 
shipshidi: “Tayyorm isiz? C hiqing!” U A lim ardonning 
javobini ham kutm ay, sahna o ‘rtasiga borib e ’lon qildi:
— N avbat yosh artist A lim ardon T o ‘rayevga!
G ulduros qarsaklar zalni titratib bordi. U ning nazari-
da odam lar q o ‘shiqning nom ini eshitishga ham to q at qil- 
may, o ‘zini ko ‘rishga oshiqardilar. A lim ardon yengil, 
ishonchli qadam lar bilan sahna o ‘rtasiga — m ikrofon 
oldiga yetib bordi. H am on havoni qarsaldar titratar, u 
yurib em as, m ana shu qarsaklar qanotida uchib sahnaga 
chiqqandek edi. A lim ardon bir vaqtlar sahnada qay 
holatda k o‘rinishni orzu qilgan bo ‘lsa, hozir xuddi o ‘sha 
holatda edi. U chust d o ‘ppi, qora kostum shim kiyib 
olgan, neylon ko‘ylagining kraxm allangan yoqasi tagida 
chiroyli yaltiroq galstuk yonib turardi. U bir vaqtlar 
telestudiyada ilk bor qoMiga ushlab tom osha qilganidan 
ham yaxshiroq to r ko‘tarib turardi.
A lim ardon qoshini biroz chim irib jilm aydi-da, ohista 
ta ’zim qildi. Zal yana guvullab ketdi. Torning jozibador 
yangroq sadolari kungurador shiftlarga urila boshlagach,