Osim Mirkarim-2016. p65

* * *

Oradan ikki-uch hafta o‘tgach, yana Navoiyning uyiga mehmonlar keldi. Bu safar Dehdorning o‘zi qo‘zi eti va quyrug‘ini piyoz bilan dimlab, ajoyib ovqat tayyorladi. Mehmonlar ketgach, Navoiy xojaning bergan va’dasini esiga soldi.

• 
  Bir tog‘ora go‘sht eltib, mavlonodin yana to‘rt misra she’r olib kelsalar, – dedi kulib.
  
• 
  Jonim bila. Sizdin bir ruboiy qarzdorlig‘im xotirimda. Qarzimni uzmaguncha ko‘zimga uyqu kelmas.
  

«Bu safar nafsimni tiysam, mavlono Jomiy nima deb yozarlar?» deb o‘yladi Dehdor yo‘lda, dasturxonga o‘rog‘liq chinni tog‘orani ko‘tarib ketar ekan.

Mavlono xoja Dehdorni xursandlik bilan kutib olib, keltirgan taomini birgalashib yeyishga tak- lif etdi.

• 
  Taqsir, men qornimni to‘yg‘azib kelgan erdim, o‘zlari yeyaversinlar.
  
• 
  E, bu safar ham qorningizda, ham yelkangizda yuk bila kelibsiz, sizga jabr bo‘libdur. Ayting-chi, qayerlarda qorningizni to‘yg‘izdingiz?
  

Xoja bu savolni nima maqsadda berilganini tushunolmay, ajablanib:

• 
  Navoiy hazratlarining uylarida, – dedi.
  
• 
  E! – deb qo‘ydi mavlono miyig‘ida kulib. So‘ng- ra yog‘siz yumshoq go‘sht parchalaridan tanlab yeb, qornini to‘yg‘izgandan keyin o‘g‘illarini chaqirdi. Ichkaridan nimjon, rangpar bir yigit chiqib, meh- monga salom berdi va chinni tovoqni ichkariga olib kirib ketdi.
  

Xoja Dehdor quruq ketmasin deb ichiga non solingan tog‘orachani dasturxonga o‘rab o‘rnidan turganida, mavlono kulimsirab:

• 
  Shoshmang, bir qit’a yozib beray, – deb bir varaq qog‘ozga ushbu to‘rtlikni yozdi:
  

Ba Dehdor guftam ki bardor baxsh Az on sufra kaz vay sar afroshtam, Zi insof dam zad kaz on baxshi man, Hamon baski dar roh bardoshtam.<sup>1

1</sup> Ovqatni yeb bo‘lib, dedim Dehdorga:

«Siz ham yeying, men oldim o‘z nasibamni» Insofga kelib, u dediki menga:

«Yo‘lda olgan cdim tuz-nasibamni».

Xoja Dehdor bir lahzada yozilgan bu qit’ani o‘qib qattiq kulib yubordi.