Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

G enri tasdiqlab bosh irg'adi.
Bill kishi bilm as chanadan m iltiqni oldi. A m m o endi ko'taram an,
degandi, ulgurolm adi, bo'ri bir sakradi-yu, qoraqarag'aylar ortiga o'tib
ko'zdan yo'qoldi. Ikki o'rtoq bir-biriga qarashdi. G enri, ana xolos,
degandek hushtak chalib yubordi.
— Eh, kallavaram! — dedi Bill boshiga mushtlab va m iltiqni yana
joyiga qo'ydi. — Itlarni qachon ovqatlantirishim izgacha biladigan b o ’ri
miltiq nimaligini bilmasinmi! X udo haqqi Genri, ham m asigashu aybdor.
Agar shu kasofat bo'lm aganda, itlarim iz tirik bo'lardi. Y o'q G enri,
buni shunday qoldirib b o'lm ayd i. M en u nin g kunini ko'rsatam an.
Sayhon likd a otish n in g iloji y o 'q , darrov sezadi. Lekin uni baribir
o'ldiram an. Pistirmadan otib o'ldiram an bu la’natini, mana ko'rasan.
— Faqat uzoqlab ketm a, — deya ogohlantirdi G enri. — G ala-palasi