Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

o ‘zlari o ‘tirgan tobutni chertib q o ‘ydi. — Agar ajalimiz yetsa jasadim izni
itlar g'ijimasligi uchun biruyum tosh bilan b o ‘lsa ham ko‘mib q o ‘yadigan
bironta insofli odam topilarmikin?!
— Qayoqda, ikkovimizning na qarindosh-urug‘im iz, na pulimiz boM­
masa, — deya xo'rsindi Genri. — Shundan-shunga olib borib dafn etishga
kim ning ko‘zi uchib turibdi, deysan.
— M en bir narsaga hayron bo'lam an, G enri. 0 ‘z yurtida lord bo'lgan
yoki manaviga o ‘xshab yegani oldida, yem agani ortida b o ‘lgan odam ga
xudo qarg‘agan yerlarda pishirib qo'yibdim i?..

---

— Shuni aytsang-chi. Tinchgina uyida o'tirsa-ku, keksalik gashtini
surardi, — deya uning gapini q u w atlad i G enri.
Bill bir nim a d em oqchi b o ‘ld i-yu , lekin gapi o g ‘zida qoldi. B uning
o'rn ig a q o ro n g ‘ilikka ishora q ild i. Z ulm at q o 'y n id a b iron sh a k l-