u har kuni sayr qilgani chiqadigan va har safar g'ordan iloji boricha
uzoqroqqa ketadigan bo'ldi.
U o 'z im koniyatlarini, k u ch -q u w a ti va ojiz tom onlarini, qachon
qo'rqm asdan tavakkal qilish, qachon ehtiyot bo'lish i shart ekanini aniq
belgilab olishga odatlandi. K am dan-kam hollarda yuz beradigan vaziyat-
larni aytm asa, har doim ehtiyot bo'lish darkorligini u tushunib yetgandi.
Kaklik zotin i uchratib qolsa, bo'ri bolasi vahshiylashib ketardi. Bir
safar olm axon nin g qurigan qoraqarag'ay tepasidan turib taraqa-turuq
qilishiga, xuddi shunday adovat bilan irillab javob qaytargani ham bejiz
em as. T um shug'ini cho'qigan parrandaga o'xshagan qush-pushni ko'rib
q olsam i, bas, g'azabdan o'zin i qo'ygani jo y topolm asdi.
Ba’zan b o ‘ri bolasi hatto m ayda parrandalarga e ’tibor bermasdi —
Do'stlaringiz bilan baham: |