Bora-bora bo'rilar h ech narsadan tap tortmay qo'yishdi, ular tillarini
osiltirib, halloslab, chana bilan yon m a-yon lo'killab kelishardi. Bo'rilar
shunchalik oriq ediki, qovurg'alari sanalib turardi, G enri ularning yiqilib
qolm asdan yugurib kelayotganlarini ko'rib h ang-m an g bo'lardi.
U y o 'ld a q o r o n g 'ig a q o lib k etish d an q o'rq a rd i. T ush c h o g 'i
osm onning janubiy qism ini yoritgan quyosh nurlari ufq uzra ham zaifgina
qizg'ish nur sochdi. G enri buni o'zich a yaxshilikka yo'ydi. Holbuki
kunlar u zayay otga n ed i. Bu o'lkalarga yan a haroratbaxsh kunlar
kelayotgan edi. Lekin quyosh botishi bilanoq G enri dam olgani to'xtadi.
Q osh qoraya boshlagan, hali borliq uzra tun pardasini yoym agan edi.
G enri g'ira-shira oq shom yorug'ida iloji boricha ko'proq o 'tin -ch o 'p
terib olish payiga tushdi.
Q oron g'i quyuqlashgan sari G en rin in g yuragini vahm bosardi.
Do'stlaringiz bilan baham: |