Oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi O‘rta maxsus, kasb-hunar ta’limi markazi

Arazchi

Arzimagan narsalarga arazlayverish aqlli odamning ishi emas. Oilalarning buzilib ketishiga fe’lida arazchilik shakllangan u yoki bu tomon sababchi bo‘ladi. Natijada etim qolgan bolalar sarson bo‘ladi. Arazchi bilan muloqot qilishdan imkon darajasida qochish kerak. CHunki har bir so‘zingizni, xatti-harakatingizni nazorat qilib turish qiyin. Arazchiga boshqalar haqidagi gap ham “tegib” ketishi mumkin. U atrofdagilarining hayotini ham zaharlaydi. Ba’zan qaysi gapingiz “botib” ketganini bilmay hayron qolasiz. Baxtli yashashni xohlagan odam kechirimli bo‘lishni o‘rganishi kerak.

Noshukur

Hayotdan tinimsiz noliyveradi. To‘g‘ri, ba’zan kishilar “to‘lib” ketganda kimningdir elkasiga boshini qo‘yib, yig‘lab olib engil tortadilar. Agar boshiga musibat tushganda yaqin kishisi bilan “hasratlashish”sa, yig‘lab engil tortsa, me’yoriy hol hisoblanadi. Ammo arzimagan voqealardan fojea yasab, ko‘ringanga hasrat qilaverish axloqsizlikdir. Xulqida noshukurlik
shakllangan kishilar uchun kunda nolishga mavzu topilib turadi. Ular uchun baxt degan tushunchaning o‘zi ertak. Bunday kishilardan uzoqroq yurgan ma’qul. Ularni uzoq tinglash natijasida, sizda ham “zaharlanish” jarayoni boshlanadi. YAxshisi hayotdan zavq olib yashashga o‘rganing. YAshayotganingiz (ko‘rayotganingiz, eshitayotganingiz, yurayotganingiz, sog‘ligingiz...) o‘zi baxt emasmi?

Qimor

Bu o‘yinga mubtalo bo‘lsang, izzatingni, mol-mulkingni yo‘qotasan. Joningni va oilangni xavfga qo‘yasan. Har ishning chegarasi bor, ammo qimorbozlik chegara bilmaydi. U insonni baxtsizlikka boshlaydi. Eng yomoni, qimor oddiy karta o‘ynashdan boshlanadi. Garov bog‘lashish, har qanday o‘yinni o‘rtaga pul qo‘yib o‘ynash davosi yo‘q baloga yo‘liqish deganidir.

O‘g‘irlik

Kalamushdek pisib, berkinib yashashga mahkum bo‘ladi. Tinch, farog‘atda yashash imkoni o‘g‘riga berilmaydi. Vabodan qochganday odamlar o‘g‘ridan qochadilar. O‘g‘rining oila a’zolari ham el-yurtga qo‘shila olmay yolg‘iz yashashga mahkum bo‘ladilar. Nafaqat o‘zi, balki yaqinlarining ham baxtsiz bo‘lishlariga sabab bo‘ladi. Uyida o‘g‘risi bor oiladan qiz olmaydilar, o‘g‘ri bor uyga qiz bermaydilar. Bir marta bu ish bilan sharmanda bo‘lgan umr bo‘yi tavqi la’natdan qutila olmaydi. Qadimda bunday “hunar” egallaganlarning qo‘llari chopilgan. Hozir qo‘llari chopilmasa ham, qamoq jazosidan tashqari, undan og‘irroq jazo – el nazaridan qolishga “sazovor” bo‘ladilar.