Oila pedagogikasi

xushbo‘y narsalar bilan oro bergil. Pokizalik hamisha
yo‘ldoshing bo‘lsin».
82 yoshli Lev Tolstoy 1910-yil oktabr oyining qorli,
sovuq tunlaridan birida injiq ayolidan (ayoli boylikka berilgan
edi) qutulish maqsadida uyini tark etib, boshi oqqan
tomonga jo‘naydi. Oradan o‘n bir kun o‘tgach, kichkinagina
temir yo‘l stansiyasida o‘pka shamollashidan vafot etgan
yozuvchining so‘nggi so‘zi shu bo‘ldi: «Xotinimni yonimga
yo‘latmanglar». «Be’mani injiqlik — zaxri qotil»,— deydi
Deyl Kamegi. «Oqila rafiqam! Agar ering yoningda bo£lishini
istasang, shuning payiga tushginki, toki u hech yerda sening
huzuringdan kabi rohat-farog‘at va muloyimlikka duch
kelmasin», — deb yozganida buyuk olim Pifagor ming karra
haqli edi.
Shundan so‘ng o‘qituvchi quyidagi xulosalar bilan darsni
yakunlaydi va o‘quvchilami baholaydi: