eksperimentning tekshirilayotgan bir shartidan boshqa hamma shartlari turg 'un turgan sharoitda о 'tkaziladi. Organizm dagi biror a ‘zoning fu n ksiya si yoki aham iyatini bilish uchun fiziologlar shu a ‘zoni yoki uning biror qismini olib tashlashadi (olib tashlash, yo ki ekstirpatsiya usuli) yoki organizmning yangi joyiga ко ‘chirib о 'tkazishadi (k o ‘chirib о 'tkazish, yo ki transplantatsiya usuli) va bu muolajadan so ‘ng, qanday oqibatlar bo ‘lishini kuzatishadi. A ’zo faolivati nerv tizimi ta'siriga bog'liq ekanligini bilish uchun shu a ’zoga boradigan nerv tolalari qirqiladi (denervatsiya usuli). A zolarning qon- tom ir tizim i bilan aloqasini uzish uchun turli qon-tom irlar bog ja b tashlanadi (ligatura solish usuli) yo ki bir tomirning markaziy qismi ikkinchi tomirningperiferik qismiga ulanadi (tomirlar anostomozi usuli). Gavdaning ichkarisida joylashgan va shuning uchun bevosita kuzatib bo'lmavdigan ba'zi a'zolar faoliyatini o'rganish uchun fistu la q o ‘yish usuli qo 'llaniladi. Yurak, qon-tomirlari, bez yo ‘llarida о ‘tkaziladigan bir q a to r tekshirishlarda ularga ingichka naychalar - kateterlar
suqiladi, a 'zolar faoliyatini yozib olish uchun bu kateterlar turli maxsus asboblarga ulanadi y o k i muayyan m oddalar shu kateterlar orqali yuboriladi (kateterizatsiya usuli) . A ’zolar faoliyatini sun ‘iy qo 'zg ‘atish uchun fiziologlar elektr, mexanik, kimyoviy yoki boshqa biror y o ’l bilan ta sir ко 'rsatishadi. Yuqorida aytib о 'tilgan usullar о ‘tkir va surunkali tajribalarda tadbiq etiladi. О ‘tkir tajribalar (yoki viviseksiya) hayvonga narkoz berib yo k i uni boshqa usulda harakatsiz qilib, a 'zolarning fa o liya ti о ‘rganiladi. Surunkali tajribalarda fiziologlar hayvonni har xil usulda operatsiya qilib, и tuzalgandan s o ’ng, tekshira boshlashadi. Bunday hayvonda oylab va yillab tajriba о ‘tkazish mumkin. A 'zolar fu n k siy a si organizm idagina emas, balki organizm dan ajratilgan sharoitda ham о ‘rganiladi. Qirqib olingan (ajratib olingan) a ‘zo tomirlaridan maxsus eritmalar о ‘tkaziladi, bu eritmalar tarkibini eksperimentator tartibga solib turadi (perfuziya usuli) va tirik to ‘qima uchun zarur tashqi muhit muhayyo qilinadi. H o z ir g i p a y td a o d a m o rg a n izm ig a hech q a n d a y s h ik a s t yetkazm asdan uning ко ‘pgina funksiyalarini о ‘rganish imkoniyatlari paydo bo jdi. Masalan, badanga elektrodlar qo ‘y ib elektr о ‘lchash apparatlarini tadbiq etib, a ‘zolarda sodir bo ‘layotgan elektr hodisalari о ‘rganilmoqda. Fiziologiyaning rivojlanish tarixi haqida qisqacha m a ’lumotlar. Odam va hayvon organizmining hayotiy faoliyatini bilishga sivilizatsiya rivo jla n a boshlagan vaqtdayoq urinib ко ‘rilgan. Q adim iy Xitoy, H in d isto n , Yunon, R im fa y la s u fla r i va s h ifo k o rla rin in g b izn in g davrim izg a ch a y e tib kelgan a sa rla rid a ba ‘z i ana to m ik-fizio lo g ik tasavvurlar uchraydi. Ulardan ayrim to ‘g ‘ri fikrla r bilan bir qatorda ju d a ко 'p xayoliy muhokama va yangiliklar ham bor. Tibbiyot fan in in g asoschilaridan biri Gippokrat (eramizdan 460- 377y. avval) organizm tizim va funksiyalarini bir butun sifatida tushunish kerak, degan fikrga asos solgan. Xuddi shunday nuqtai nazarni qadimgi Rim anatomi Galen (eramizdan 201-131 y. avval) ham ta'kidlagan. Qadimgi Xitoy, Hindiston, Yaqin Sharq va Yevropa vrachlari orasida