305
13-mavzu. XIX asr oxiri XX asr boshlarida qoraqalpoqlar, ijtimoiy-
iqtisodiy va siyosiy hayot. (2 soat)
Reja:
1.
Rossiya imperiyasining qoraqalpoqlar borasidagi siyosati. Tovar-pul munosabatlarining
rivojlanishi.
2.
XIX asr oxiri XX asr boshlarida Amudaryoning chap qirg’og’ida yashovchi
qoraqalpoqlarning ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli.
3.
XIX asr oxiri XX asr boshlarida qoraqalpoq xalqining madaniy hayoti.
Qoraqalpoqlar
madaniyati rivojlanishining ijtimoiy-siyosiy shart-sharoitlari va asosiy bosqichlari.
4.
Xalq ma’orifi. Madrasa. Maktab. Adabiyot va san’at. Kunxoja, Ajiniyoz. Berdaq, Otash,
Sariboy. Musiqa madaniyati.
Tayanch tushunchalar:
Gandimiyon shartnomasi, Amudaryo bo’limi, ural kazaklari,
jarmshi, solg’ut, ushr, xo’jalik solig’I, Heykel, sevkeli, Bobo Guklan, Ernazarbiy,
Chimboy, urug’, aris, shulluk, joungir
Hududi va hojaligi.
XIX
asrning birinchi yarmida qoraqalpoqlar Xiva xonligi
hukmronligi ostida edi. Qoraqalpoqlar asosan Amudaryoning quyi oqimida, daryoninghar
ikkala qirg`og`ida va Orol dengiziga quyiladigan yerlarda yashar edilar.Qoraqalpoqlar soni
o`sha kezlarda 100 ming nafardan oshmasdi. Qoraqalpoqlargaberib qo`yilgan yerlar xonniki,
ya’ni davlatniki sanalgan. Ular bu yerlar uchunsoliqlar to`lashar
va har xil majburiyatlarni
bajarishar edi. Xiva xonlari ularni ko`chib yurishiga
‘
chek qo`yganlaridan so`ng qisqa
davrmobaynida qoraqalpoqlar xonlikda birqancha yangi dehqonchilik tumanlaritashkil etdilar,
1870-yillarning bosh-lariga kelib, ular o`troq turmush kechira boshladilar.Murakkab
tabiiy
sharoitda qoraqal-poqlar Amudaryoning har ikkala qir-g`og`ida yastanib yotgan kengliklarni
muvaffaqiyatli o`zlashtirishdi, sholi,bug`doy, arpa va paxta yetishtirishdi.1868-yilda Rossiya
gazetalaridan biri shunday yozgan edi: "Bu xalqning asosiy va deyarli birdan-bir hunari
dehqonchilikdir, mehnatsevarlik sharofatidan qoraqalpoq yerlari yaxshi sug`oriladi va hech
yerda, hatto chig`ir bilan ko`tariladigan joylarda ham suv taqchilligi sezilmaydi".
Qoraqalpoqlar yana bir rfiuhim hunar — baliqchilik bilan shug`ullanar edilar.
Qoraqalpoqlarda ularning xo`jalik va turmush talablarini ta’minlab
turuvchi
hunarmandchilik sohalari ham rivojlandi. Ular olacha (satin) va boshqa gazlamalarni
to`qishar, (tuya yoki qo`y junidan) gilam, namat, movut tayyorlashar, teriga ishlov berishar
edi. Hunarmandlar egar-jabduq va yugan yasashgan. Qoraqalpoqlar yog`ochga,
suyakka
ishlov berish, gilam to`qish va tikuvchilik borasida qo`ligul usta bo`lishgan.
Ta’kidlash joizki qoraqalpoq xalqining XIX asr birinchi choragida shiddad bilan sug’orish
inshootlarini qurishi tufayli Xorazm vohasida Kalliko’l, Shumanay, Qushqanot, Tovus,
Kegayli, Sho’raxon, Biybozor va Dauuora kabi yirik dehqonchilik hududlari tashkil
topdi.amudaryoning chap qirg’oqida Kalliko’l
dehqonchilik rayoni, Navdan kanali quyi
qismida esa, Shonlibosuv, Shumanay va Qiyotovul dehqonchilik hududlari tashkil topdi.
Ta’kidlash joizki XIX asr oxiri XX asr boshida yirik dehqonchilik rayonlari sifatida
Qorako’l - Itqori o’zak havzalari mavjud edi.
Tadqiqotchi A.V.Koulbars kuzatishicha yirik dehqonchilik
hudularidan biri Mulik
yoki Kumushqa’la edi. O’tgan asr boshida Xiva xoni bu yerlarni qozoqlarning qoraqalpoq
urug’idan bo’lgan Qilich Mahramga tuhfa qilgan edi. Bu joyda Qilich shahar va qo’rg’on
(Qilichqa’la) qurdirgan bu joy esa endilikida, Quvanishjarmanning o’ng qirg’oqida qolib uni
Mo’li deyishadi bu yerda dehqonlar Quvanishjarmadan suv oqizib ko’plagan mayda sug’orish
shahobchalari o’tkazilgan.
Ta’kidlash joizki, Orol dengizining janubiy qismida yashovchi qozoqlar ahyon -
ahyonda shug’ullansada Ko’k o’zak havzasidagi Mo’ytan urug’ qoraqalpoqlari qozoqlar bilan
Do'stlaringiz bilan baham: