Нуридцин исмоилов Саргузашт-детектив роман


— Бир н им а деди н ги зм и ? — сўрадим ж илм ай иб қарар-



Download 8,76 Mb.
Pdf ko'rish
bet3/5
Sana08.06.2022
Hajmi8,76 Mb.
#643562
1   2   3   4   5
Bog'liq
Baxtning olis manzili (Nuriddin Ismoilov)

— Бир н им а деди н ги зм и ? — сўрадим ж илм ай иб қарар-
канман Таиланд тилида.
— С и зн и бир қадрдоним га ўхш атдим. И н о қ э д и к у 
билан.
— Балки ўхш арман. Балки ў ш ан и н г ўзидирм ан, — деб 
ки н оя қилдим.
— Д ўстим , — деб кўзой н акн и н г елкасига қўлини қўйди 
Рубен, — кўп и ш лаяпсан . И кки ойдан бери ти н и м б ил- 
м айсан. К ўрдингм и, чолн и кўрсанг “б о б о м ” дей диган 
бўлиб қолибсан. Ахир, сен олий и рққа м ансубсан-ку.
— Т уш унам ан, балки кечки овқатн и бирга қи ларм и з, 
м ен и н г ҳи собим дан, албатта. Гаплаш иб олардик.
— А ф суски, яқ и н бир ҳафта бандм ан. М еҳм онлар кўп. 
М ен и м ча, кейи н ги ҳафта ҳам вақт бўлмаса керак. А ф ри - 
кага бориб кели ш и м зарур... Ўтган саф ар ўн долларга 
туш и рган сан.
У ларнинг суҳбатидан ғалати аҳволга туш дим. Бу ерда- 
гилар пулнинг бетига қарамаса керак, деб ўйлардим. Ахир, 
бу иш ларидан озм унча даром ад қи лиш м аса керак. Аммо 
бу и кки си қаердаги ўн доллар учун бири и к к и н ч и си н и
қарздорга ай л ан ти р аяп ти . “ Булар ш ун дай о д ам л ар к и , 
с а р и қ чақаси бировга ўтиб кетса борм и , дарди-дун ёси
қорон ғи бўлиб кетади. Ўша пулини ўн баробар қилиб 
чи қари б олиш учун ҳар қандай тубанликдан қай ти ш м ай - 
ди. Ҳ атто хотини билан ҳам ҳи соб -ки тоб қи ли б яш айди. 
Улар ўта қўрқоқ, эҳтиёткор. Улардан м ум кин қадар узоқ- 
р о қ ю риш лози м . Ч унки ёлғон и ш латм аса, куни ўтмайди
216


ул арн и н г” , деган эди оқсоқол. Ч о л н и н г гаплари нақадар 
ҳақиқат эк ан л и ги н и н г ҳозир гувоҳи бўлиб турибман.
Гарчи Рубен кўзой н акн и чарчаганликда айблаётган эса- 
да, у ўзига и ш он аётганди , яъ ни м ендан ш убҳаланаётган- 
ди.
— С ен ҳайдовчи билан бирга б орасан, — деди Рубен 
ва дўсти билан хайрлаш ди.
Бандаргоҳга етган им издан кейи н кўрдим ки, негрлар 
қайтиш аётган экан . Н егадир уларни Ж иваку кузатгани 
чиқм абди. Ёрдам чилари бор, Рубен ҳам биздан олдин 
етиб келибди.
Пароход га қутиларни м аш и н а билан қўш иб ортиш ди. 
Д ем ак, “то в ар ”ни м еҳмонлар олиб кетиш ади. Л еки н одам 
гўш тини улар н и м а қи ли ш аркан , ш ун и си га ҳайрон эдим.
Кузатув м аросим и ниҳояси га етганидан сўнг ўзимга 
ўхшаган таи л ан д ли к йигитдан ҳам м асини билиб олдим.
— И ш таҳалари карн ай м и дей м ан қорам ағи зларн ин г, 
м аш и нани ҳам олиб кети ш д и -я, — дедим уни секи н гап­
га солиб.
— Буниси ҳали ҳолва. Ж и ваку бир саф ар унга анча 
тилла \а м қўш иб берганди.
— Н аф си ҳакалак отган экан -д а.
— П одш оси хуш кўраркан одам гўш тини. Ҳ ар олти 
ой да келиш ади. Т уллак Рубен уларга “ м о л ” тай ёрлаб 
қўяди.
Э тим ж им ирлаб кетди. Қ андайдир ғалати аҳволга туш ­
дим. Б и р о қ буни ш еригим га билдирмадим .
— Н им а, ҳайвон гўшти теш и б ч и қ арм и кан ?
— Бун исин и билм адим . Уни кўрм аганм ан, бу ерга кел- 
маган.
— Рубен бекорга хуш омад қилмаётгандир.
— Бўлм асам -чи. Н ефти бор уларнинг. Рубен Ж иваку 
билан бирга н еф тн и арзон -гаровга сотиб олади. К ейин 
қим м атга сотиб бойи ш ади . Бун ин г учун подш ога со в га 
тари қаси да од ам н и н г ж и гаридан ж ўнатиб туриш ади.
Қ ўри қчи н и н г бу гапи бош им га тўқм окдек тегди. Олти 
нуқталиларга наф рати м ўн чан дон ош ди.
— Қ ан ақа ярам ас подш о 
у? 
— сўрадим ўзим ни зўрға 
босиб.
217


— А ф рикада. Э кваториал Г винея деган давлат бор...
Қ ўриқчи й игит бирдан гапириш дан тўхтаб, м енга т и ­
килиб турди-да:
— С енга ҳеч нарса айтм адим , — деди.
— Нега бунча қўрқиб кетдинг?
— Рубен эш и ти б қолса, м ен и н г ж и гари м н иям совга 
қилиб ю боради. И кки марта ш ундай бўлган. Ҳ ози р қ и зи - 
ш иб кетдим -да. Ш уни н г учун сенга гапириб қўй ган и м н и
сезмай қолдим. И лтим ос, айтган лари м н и унуг. Ҳ ар қалай, 
кўри н иш ин гд ан со тқ и н га ўхш ам айсан-ку.
— Х авоти р о л м а, — деб у н и н г ел к а си га қ ў л и м н и
қўйдим. Ҳ ам м аси ж ой и да бўлади. Бировга ғи нг д ем ай - 
ман. Ў зим учун билиб қўйдим , холос. Э нди ян ад а эҳти- 
ёткор бўламан. Ҳ а, я н а бир ran: бу ерга келгани м га анча 
бўлиб қолди, л еки н б ирон та ҳам ўртоғим йўқ. М енга 
ўртоқ б ўлиш ни истам ай сан м и ?
— М ум кинм ас, ош на.
— Ш ундаям сало м -ал и к қи либ турарсан.
— Бун исин и эп лай м и з. Ф ақ ат сен оғзингга эҳтиёт бўл. 
М енга ўхшаб б о ш қ алар н и н г ён и да гуллаб ю рмагин.
Мен Рубен ўтирган маш инага чикдим. Ч икдим -у, кўзой- 
н ак ҳам орқа ўри нди кда ўтирганидан тааж ж убландим . 
У нинг кўзи менга туш и ш и билан ирж айди.
— С езн еки яхш е и ш лайде, — деди у ўзбекчалаб.
П еш он ам н и ти ри ш ти рган ч а, б и р Рубенга, бир кўзой-
н акк а қарадим , гўё эн сам қотгандек бўлиб.
— Н им алар деяп сан? — Рубен кўзой н акд ан сўради.
— Ёш лигим да доим хиргойи қи либ ю радиган қўш иғим
бўларди, сўзлари ш унақа эди. Ҳ ози р эси м га туш иб кет­
ди.
Рубен ж авобдан қо н и кд и , ш еки лли , ўш ш айди. М ен 
эса бу м аразн ин г хотирасига қойил қолдим . Ахир, мени 
кўрм аганига қанча бўлди? Ҳ али эсидан чиқарм абди. Ру- 
б ен ни ҳам боплаб алдади... Агар бу иф лос м ен и н г ки м - 
ли ги м н и ош н асига айтиб б ерса-чи ... Тўхта, реж аларим
барбод бўлиб кетади -ку. Н и м ад и р қи ли ш и м керак.
Қ асрга етиб боргунча шу ҳакда ўйладим. Турли реж а 
туздим. Б и р о қ реж алари м н и н г якун и мени қо н и қти р м а- 
ди. Ш ундай қи ли ш и м керакк и , Ж ивакуга қўш илиб Ру-
218


бен б о ш л и қ ҳам ма одамхўрлар ас ф ал асоф и л и н га равона 
б ўлиш ганини сезм ай қоли ш си н .
М аш инадан туш ган и м издан кейи н кўзой н ак я н а бир 
марта менга ти ки л и б қаради. С ўнг п еш о н аси н и қаш лаб, 
дарвозадан и чкарига ки ри б кетди.
М ен энд и кечгача бўш эдим . Ш у боис, хаёл сурганча 
уйга кетдим. Хаёлга ш ун чалик б ери ли б кети б м ан к и , уйга 
қандай етиб б орган им ни сезм адим . Ф ақ ат қўн ғи роқн и
б осганим дан к е й и н ги н а сергакландим . Ш ундаги н а Рена 
билан м аслаҳатлаш иш керак, деган қарорга келдим ва 
сабрсизлани б э ш и к н и н г о ч и л и ш и н и куга бош ладим .
Э ш и к н и иж арачи кам п ир очди. У Ёдгорни кўтариб 
олган, и ккала кўзи ёш га тўла.
— Т и н ч ли км и ? — сўрадим ҳовлиқиб.
— Ре... Рена! — деди кам п ир худди бўғилаётгандай 
огир наф ас олиб.
— Н и м а Рена?! Г ап и рсан гиз-чи тезроқ?! У нга бирор 
нарса бўлдими? Қ ан и ўзи?!
И ж арачи к а м п и р н и н г лаблари п и рп и рар, кўзи ёш га 
тўлган эди. Ў зиям Ёдгорни зўрға кўтариб турганга ўхш ар- 
ди. Я на и кки оғиз баланд овозда гапирсам , ўғлим ни таш ­
лаб юборгудай аҳволда.
С еки н болага қўлим ни узатдим. Й ўқ, адаш ган э к а н ­
ман, у гўдакни бағрига маҳкам босиб турган эк ан , зўрға 
олдим. Ш ундан к е й и н ги н а кам п ир тилга кирди.
— Рена кетиб қолди, — деди у ш унчаки гапни айтаёт- 
гандай бепарво оҳангда.
— Қ аёққа кетади, нега кетади?! — дедим даҳш атга 
туш иб.
— “ Ў зи м н и ки л ар н и н г ён и га кетаяпм ан. У зримни а й ­
ти б қўйинг. Бола отасидан ай ри лм аси н , деб эргаш иб кел- 
гандим . М ана, бола о м о н -э со н тугилди. С оп п а-соғ. М ен 
ниятим га етдим. Н одирга тайи нланг, Ёдгорга мен ҳақимда 
асло гапирм асин. Б и лам ан , и кки қ а й с ар н и н г боласи, ал­
батта, қайсар бўлади. Ўғлим катта бўлгач, мени қидириб 
сарсон бўлм асин. М ен ўғлим би лан Н оди рни қатти қ се- 
ваман. У ларни н г шу дунёда яш аётган и н и н г ўзи мен учун 
катта бахт” , деди.
219


К ам п и р Р ен ан и н г гапларини сўзм а-сўз такрорларкан , 
кўзидан дув-дув ёш оқарди.
М ен бу гапларни туш им да эш и таётгандай , оёқ-қўли м
музлаб кетди. Бош им айланди. Й и қи л и б туш м асли к учун 
секи н чўк туш дим.
— М ен, — гапини давом этки зди иж арачи кам п ир, — 
Ренага жуда ўрганиб қолган экан м ан . У худди кетм аган - 
дай. Н ариги хонада ухлаётгандай, ҳали -зам он уйгониб 
Ёдгорни қўлимдан оладигандай. Қ ий н алдим ...
К ам п и р ян а ал лан и м алар деди. Б и р о қ ун и н г гап лари ­
ни эш и тадиган аҳволда эм асди м . “ Бўлиш и м ум кинм ас, 
Рена ш унчаки ҳам масига қўл силтаб кетолм айди. У ж а- 
сур аёл. С евгиси учун ўлиш гаям тайёр... Нега кетди? 
Б олани битта ўзим катта қ и лолм ай м ан -к у. О гохдантир- 
гандаям майлийди! Э нди н им а қи лам ан?!” — дея бош им 
қотарди.
Бола ч и н қи р и б йиглаб ю борди, ш ундагина ўзимга к ел ­
д им ... Ёдгорни иж арачи кам пирга тутқаздим -у: “Ҳ озир 
келам ан ” , деганча ортим га бурилдим.
Т ўғриси, бир ш иш а ароқн и қандай ичиб қўйдим , бил- 
майман. Бир пайт ўрним дан турай десам , бош им ай л ан а- 
ди. Ўтиб кетар, деган хаёлда о зр о қ ўтирдим. Б и р о қ ўтиб 
кетмади, кайф им ош иб, кўз олдим қоронғилаш ди. ‘Т ў д а к - 
кина, — дедим ўзим га-ўзим гапириб, — о н ан г сен и т а ш ­
лаб кетди. М ана, д адан г \а м маст. Агар кам п и р бўлм ага- 
нида, бугун сенга ким қарарди? Қ орн и н г очиб, дард и н г- 
ни бировга ай толм ай йиғлаб ётаверарм и д ин г?”
И чган ар о ғи м н и н г пулини тўлаш ни \а м унутиб, ган- 
д ираклаган ч а каф едан ч и қ ар к ан м ан , ти н м ай ғудранар- 
дим . Бир маҳал ортим дан ким дир кўйлагим ни тортқи ла- 
ётгани н и сезиб қолдим . Ў гирилиб қарасам , ёш гин а қиз 
турибди.
— С ен ... С ен м енга ай т-ч и , сев... севган одам ингдан 
ф арз... ф арзан д кўр... кўрсанг, таш лаб кетарм идинг? — 
дедим унга.
Қ из м енга ан грай и б қаради. Ҳ ой н аҳой , ичавериб эси 
оғиб қолган бўлса керак, деб ўйлагандир.
— Айт, — дедим ҳамон бир сўз дем ай терм или б турган 
қизга.
220


У кўрсаткич барм оғи б илан бош б арм оғи н и б и р -б и р и - 
га иш қалаб менга кўрсатди. Л ек и н гапирмади.
— Ҳ а сен... сен... Ҳиқ!.. С оқовм и сан ? Б и ри н г туғ... 
туғиб қочасан... б ош қан г соқовсан . Ҳ ам м ан г бир гўрсан. 
Ў зи м и зн и н г ўз... ўзбекка тўғри келм айсан.
Гапим тугар-тугамас унинг ён и га бақалоққи н а бир одам 
келди-да:
— Н и м а ran? — деб сўради.
— Билм адим , — деди қи з, — хориж лик ш еки лли , ал ­
л ан и м ал ар деяпти. Туш унмадим.
Ў ш а лаҳзада гўё ёрилдим . Ш унақанги қаҳ-қаҳ отиб 
кулдим ки, кўзимдан ёш ч и қ и б кетди. Ахир, мен ўзбекча 
гап ираётганим ни ўзим сезм абм ан.
— К ечираси з, — дедим ўзим ни босиб олгач, б ақрайи б 
турган б ақало қ н и н г елкаси га қўлим ни қўяркан м ан , — 
м астликда одам қайси тилда гап и раётгани н и ҳам сез... 
сезм ай қоларкан , ҳиқ...
Б ақ ал оқн и н г юзига табассум югурди.
— Чет элдан келиб, б и зн и н г ти ли м и зн и ш унча ўзлаш - 
ти ри б олган и н ги з учун а р о қ си зга тек и н . И стасангиз, 
ян а битта бериб ю борам ан. Қ айси м еҳм онхонага ж ой - 
лаш ган и н ги зн и ай тсанги з, й игитлар олиб бориб қўй и ш а- 
ди. Ҳ ар қалай, м еҳм онсиз, бу аҳволда кўчада ю рсангиз, 
полиция бош ингизни қотириш и мумкин. Б изникилар меҳ- 
м онни ю з-хотир қилиш м ай ди.
— Т аш аккур. Ш аҳ... Ш ахри нги зн и ях ш -ш и б...б... б и ­
лам ан. Т акси да етиб олам ан, л еки н б ари би р ар... ароқ- 
н и н г пулини тўлайман.
Т ўғриси, б ақ ал о қ қ а қанча пул берган и м ёдим да йўқ. 
Кўз олди м н и туман қоплади. Й и қи лаётган и м н и ан и қ - 
т и н и қ эсл ай м ан -у , л ек и н б ирон та аъ зом н и қи м и рлатол- 
м айман. Хуллас, қолгани эси м да йўқ. К ўзим ни очсам , 
ю м ш оққи на каравотда ётибман. Х она ҳам ажабтовур. Ким 
мени бу ерга олиб келган и н и эслаш га уриндим . К ош ки , 
эслаёлсам . Бош им лўқи ллаб оғри р, сув ичгим келарди. 
С еки н ўрним дан турдим. Э ш и к н и очиб таш қари га ч и қ - 
м оқчи бўлдим. Ш у пайт э ш и к очилиб, ти рж ай ган ча ба- 
қалоқ ки ри б келди. У кўзимга и сси қ кўринди, леки н
221


қ ачон , қаерда у билан дуч келган и м н и эслолм адим . П е­
ш он ам ни ти ри ш ти рган ч а унга ти ки л и б қолдим.
— Бош оғри м аяпти м и ? — сўради б ақ а л о қ тирж айган 
баш араси н и зи ғи рч а ўзгартирмай.
— О ғри яп ти , — дедим . — М ен қаердам ан? С и з ки м - 
сиз?
— М еҳм оним сиз, маст бўлиб қолган и нги здан сўн г дам 
олиш хонам изга олиб к и ри б ётқизд и к. Яхши ухладин- 
гизми? О зги н а а р о қ ичи б ю борсангиз бош оғриғи қола- 
ди.
М ен аф ти м н и буриш тирдим . Қ ўлим н и қавода си л ки - 
ти б “ к ер ак м ас” деб и ш ора қилдим -да:
— Қ аерда ю зим ни ю всам бўлади? — деб сўрадим.
М уздеккина сув чирой и м н и очди, бош оғриғи ҳам қол-
гандай бўлди. Б ақ ал о қ билан хай р-хўш лаш и б таш қари га 
чикдим . А ллақачон қоронғи туш ибди. Ф ақ ат бир озги на 
ю рганим дан сўнг н им а мақсадда каф ега ки рган и м , нега 
и чганим хаёлимга келди. “ Рена!.. Буни сендан кутмаган 
эди м !” — дея н оли н ган ча ўғлим ни н г ён и га т е зр о қ етиб 
бориш учун ш итоб билан ю риб кетдим.
И ж арачи аёл қовоғи н и солиб кутиб олди.
— Ҳеч қурса, сен болан гн и ўй ласан г бўлармиди? Б и ­
ри н г туғдириб, и к к и н ч и н г туғиб, сўнг бечора гўдакни 
таш лаб кетвординглар. Ш ун ақа н и я тл ар и н г бор эк ан , 
н и м а қи лард ин глар н ораси д ан и дунёга келтириб? Энди 
сен л ар н и н г касри нгга қолиб бу ш ўрли к бир умр азобла- 
н и ш и керакм и? — дея жавради.
— Й ўқ, буни таш лаб кетадиган аҳм оқм асм ан . Ўлсам...
— Я хш иси, он аси н и қи д ирсан г бўларди. Ҳеч ким о н а- 
си д ек меҳр беролм айди. И ч ган и н г билан ф ой даси йўқ, 
ён и н гд а туриб бўлмайди.
М ен н и м а д еяр и м н и билм ай қолдим. К ам п и р боплаб 
тузлади. “ Бунча саси й сан , оғзи н г оқова труб аси м и ?” — 
дей и ш и ҳам м ум кин эди-ку. А яди, ш еки лли . М еним ча, 
азбарой и Ё дгорнинг борлиги учунгина ш ундай қилди. 
Чунки у Ёдгорни жуда яхш и кўради. А йтса бўларди-ку: 
“ Бола се н и к и м и , ол-д а, уйим дан чиқ. Қ айтиб қорангни 
кўрсатм а", деб.
— Болага сут керак, — деди кам пир. — Ҳ ози рча д ўкон -
222


дан олиб кели б и чи раяпм ан . Л ек и н о н аси н и н г сути га 
тўймаса бўлмайди. Бор, қидир, узоқлаб кетмагандир. Ш а- 
ҳарни билм ай д и ган , б ун и н г устига, ён и да ҳужжати йўқ 
одам н и н г б ирон ёқ қа кетиб қолиш и гумон... Э ркаксан , 
ўзи нгн и қўлга ол!
Худди он ам дан д акк и эш и тган дай бўлдим. К ам пирга 
меҳрим ян аям жўш ди. И тоаткорлик билан уйдан чиқиб 
кетдим. Кўчага ч и қ қан и м дан сўнг: “ Қ аёққа б орам ан ?” — 
деган ўй келди хаёлимга. Ярим кечаси, устига-устак, ҳамма 
уйида дам олаётган бўлса. К им дан н и м а деб сўрайм ан? 
Кундуз бўлганда-чи? Ренани ким ҳам тан и р д и ки , ф алон 
ж ойда кўрувдим деса?
Т аваккал қи либ такси га ўти рдим -да, бандаргоҳга б о р ­
дим . Ҳ ам м а ёқн и ай лан и б чиқди м . Рена йўқ. А эропорт, 
вокзалн и у билм айди. Ўйлаб қарасам , бандаргоҳни топиб 
келиш и ҳам даргум он. Ш у пайтгача иж ара уйдан ч и қ қ а- 
ни йўқ... Т акси чи га айтса, олиб кели б таш лаш и м ум кин - 
у, ам м о орол қайси том он д али ги н и б илм айд и -ку... Б о­
ш им қотиб, б ан д ар го \д ан чиқиб, м аш и налар зувиллаб 
ўтаётган кўча бўйида туриб қолдим . Бир маҳал ён ги н ам - 
га қ о п -қ о р а “Ж и п ” ил кис торм оз бериб тўхтади ва эш и - 
ги очилиб, пўрим к и й и н ган бир й игит сакраб туш ди-да
м енга юзланиб:
— Бу ерда ним а қилиб ю рибсан?! — деди баланд о в о з­
да. — С ен и қи дирм аган ж о й и м и з қолмади.
Уни тани ди м . Ж и вакун и н г тан соқчи л ари дан . К амгап 
йигит. Ҳ алигача оғи з очиб гап и рган и н и б и р о р марта 
эш и тм аган м ан. В аҳоланки, ҳар куни қаср ён и да кўрар- 
дим . С алом берсам , ф ақ ат б о ш и н и ирғаб қўярди. Б ош қ а- 
л ар билан ҳам гаплаш аётган и га кўзим туш м аган.
— Т и н ч ли к м и ? — сўрадим ундан.
— М аш ин ага ч иқ, борганда биласан.
М аш ин ага ўтириш ни \а м , ўти рм асли кн и \а м билм ай 
и кки л ан и б туриб қолдим . Ахир мен Р ен ан и топ иш им
керак. Л ек и н буни унга айтолм айм ан. Бундан пайтда Ж и ­
ваку билан неча пуллик иш им бор? Ч ақи рм аса, ундан 
нарига ўтиб кетм ай дим и? А слида ним а қи лам ан ш улар 
билан ўралаш иб? Уйга етгулик пулим бўлса, аэроп ортда- 
гиларнинг кўзини ш амғалат қи лиш қўлимдан келса, жўнаб
223


кетаверм айм ан м и?.. Б ун и н г учун Р ен ан и топ и ш и м ке­
рак, ер н и н г тагидан бўлса ҳам топ м асам бўлмайди. Ҳар 
қалай, ҳозирча Ж и ваку билан ал оқан и узм ай турганим 
маъқул.
— Н имага турибсан, бўл тез! — деди й игит тоқатси зла- 
ниб.
— С игаретинг борми? — сўрадим йигитга бепарво одам- 
дай б оқаркан м ан .
— Ч екм асдин г-ку, — ҳайрон бўлди у.
— Ч екки м келиб қолди.
— М аш инада.
Тутунни ичим га тортган дим , йўтал тутиб қолди. М а­
ш и н ан и елдай учириб кетаётган й игит кулди:
— О ғай н и , уддалаган чекади.
У м и н г бор ҳ ақ эди. Ҳ ар бир и ш н и н г устаси бор. 
Б и ровн и н г касб и -ко р и га зинҳор б урни н гни ти қ м а , кесиб 
олиш ади...
Қ асрга ки ри ш и м билан кўзой н акк а дуч келдим. Вақт 
алламаҳал бўлган. Ш у боис, у н и н г бу ердалигидан аж аб- 
лан ди м ва ай н и пайтда сергакландим ҳам.
— Х айрли тун, — дея ўш ш ай иб ўзбекча гапирди у.

Download 8,76 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©hozir.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling

kiriting | ro'yxatdan o'tish
    Bosh sahifa
юртда тантана
Боғда битган
Бугун юртда
Эшитганлар жилманглар
Эшитмадим деманглар
битган бодомлар
Yangiariq tumani
qitish marakazi
Raqamli texnologiyalar
ilishida muhokamadan
tasdiqqa tavsiya
tavsiya etilgan
iqtisodiyot kafedrasi
steiermarkischen landesregierung
asarlaringizni yuboring
o'zingizning asarlaringizni
Iltimos faqat
faqat o'zingizning
steierm rkischen
landesregierung fachabteilung
rkischen landesregierung
hamshira loyihasi
loyihasi mavsum
faolyatining oqibatlari
asosiy adabiyotlar
fakulteti ahborot
ahborot havfsizligi
havfsizligi kafedrasi
fanidan bo’yicha
fakulteti iqtisodiyot
boshqaruv fakulteti
chiqarishda boshqaruv
ishlab chiqarishda
iqtisodiyot fakultet
multiservis tarmoqlari
fanidan asosiy
Uzbek fanidan
mavzulari potok
asosidagi multiservis
'aliyyil a'ziym
billahil 'aliyyil
illaa billahil
quvvata illaa
falah' deganida
Kompyuter savodxonligi
bo’yicha mustaqil
'alal falah'
Hayya 'alal
'alas soloh
Hayya 'alas
mavsum boyicha


yuklab olish