“noshukr bo’lib qolmasmikanman, hurmat qilmagandek bo’lib qolsamchi, oramiz buzilishiga bu narsalar sabab bo’lsachi”

Boshqa yana aytolmayotgan so’zlarim bor, ularni ham shu yerda yozib qoldiraman.

Aslida bu narsalar meni anchadan beri qiynab kelmoqda, lekin qalbimdagi “noshukr bo’lib qolmasmikanman, hurmat qilmagandek bo’lib qolsamchi, oramiz buzilishiga bu narsalar sabab bo’lsachi” degan o’y hayollarim to’sqinlik qilib kelayotgandi. Va bularni sizga aytayotib rosa ikkilandim ammo aytishishga qaror qildim.

Agar aytayotganlarimda nohaq bo’lsam yoki adashayotgan bo’lsam Alloh kechirsin, to’g’risini tushuntirasiz in sha Alloh.

Hozirda meni qiynayotgan masala bu o’zini shaxsdek his qila olmaslik. O’ziga ishonchli, o’ziga xos turishi bor, o’ziga xos fikr egasi umuman olganda o’zini erkakdek his qiladigan inson bo’lgim keladi.

Men o’zimni shunday his qilgim kelyapti, ammo qilolmayapman, bunga esa quyida aytib o’tadigan narsam sabab bo’lyapti: moliyaviy to’siq, Alhamdulillah ishlayman qo’limda guldek hunarim bor, Alloh rizqimni keng qilgan, ammo ishlab topib lekin uni ko’rolmasligim meni ich ichimdan qiynaydi. Menga oylik berib turiladigan summani yetqazaman deb qiynalgan holatlarimni aytishim shart emas, bundan tashqari yoqinda oyla qursam ahvolim qanday kechishini bir o’ylab yuragim ortga tortib ketadi, in sha Alloh meni tushunidingiz Adajonim.

Bilaman bularning barini yaxshilik tilab qilasiz, shu bola uyli joyli bo’lsin deysiz. Lekin men juda qiyin ahvoldaman, o’zimni qadrsiz, hechkimdek his qilyapman.

Sizdan iltimosim: pulimni o’z tasarrufimga berishingizni istayman.
Uyga nima xarajat bo’lsa aytavering, borimni beraman.

Adajon menga yordam qilishingizni va chindan ham tushinishingizni juda xohliman.

Dunyodagi eng yaxshi otalardan birisiz, doim baxtimizga sog’ salomat yuring, o’g’lingiz Muslim.