Nazariy-uslubiy masalalari

2^ Ахмедов Б. Ўзбекистон тарихи манбалари. Т., “Ўқитувчи”, 2001. Б.8.

3^Воҳидов Ш.Ҳ. XIX аср иккинчи ярми – ХХ аср бошларида Қўқон хонлигида тарихнависликнинг ривожланиши. Тарих фанлари д-ри … 1998. - 240 б.

4^ Илҳомов З.А. Ўрта аср шарқ тарихнавислиги ва тарих фанининг ривожланиши. “Педагогик кадрлар тайёрлаш: тарихийлик, замонавийлик, истиқбол” республика илмий амалий конференцияси материаллари. Т.2015 йил. 60-62-бб.

5^ Қаранг: Мирзо Олим Махдум Хожи. Тарихи Туркистон. -Т., Янги аср авлоди, 2010й. 3–б.

6^ Мадраимов А., Фузаилова Г. Тарихий манбашунослик. Т. 2005. Б.122-123

7^ Қаранг: Воҳидов Ш.Ҳ. XIX аср иккинчи ярми – ХХ аср бошларида Қўқон хонлигида тарихнависликнинг ривожланиши. Тарих фанлари д-ри … 1998; Зияев Х.З. Туркистонда Россия тажовузи ва ҳукмронлигига қарши кураш. Т.Шарқ, 1998; Масалиева О.М. История Бухарского, Хивинского, Кокандского ханств в англо-американской историографии ХХ века: Автореф. дисс... канд. ист. наук. –Т., 1999; З.Илҳомов. Алиқули Амирлашкар ва унинг Қўқон хонлиги сиёсий тарихида тутган ўрни. Тарих фан.ном....дисс. Т.2004; Махмудов. Ш. Қўқон хонлигининг маъмурий-бошкарув тизими (1709-1876 йй.). Тарих фан. ном.... дисс. - Т. 2007; Бейсембиев Т.К. «Тарих-и Шохрухи» как исторический источник. Алма-Ата. «Наука», 1987 ва бошқ.

8^ Султон Саййидхон – Қўқон хони Маллахоннинг ( 1858-1862 йй) ўғли, 1863-1865 йилларда Қўқон хони.

9^ Алиқули Амирлашкар Ҳасанбий ўғли - (1832/33 йил Бужунбиткон, Андижон -1865 й 9 май, Тошкент) Қўқон саркардаси, 1858-1865 йилларда Қўқон хонлиги сиёсий ҳаётида фаол иштирок этган, Маллахон даврида (1858-1862 йй) юқори лавозимларга эришган, Султон Саййидхон даврида (1863-1865 йй) “амир ул-умаро”, амирлашкар унвонига эга бўлиб, хонликнинг сиёсий ҳаётига катта таъсир ўтказган. Батафсил қаранг: З.Илҳомов. Алиқули Амирлашкар ва унинг Қўқон хонлиги сиёсий тарихида тутган ўрни. Тарих фан.ном....дисс. Т.2004; З.Илҳомов. Амирлашкар тарихи. Т.2013.

10^ Муҳаммад Юнус Тоиб Қўқон хонлигида 1860-1865 йиллар давомида шиғовуллик мансабида фаолият юритиш билан бирга Алиқули Амирлашкар юритган сиёсатнинг фаол иштирокчиси бўлган. Муҳаммад Юнус Тоиб маслаҳати билан XIX асрнинг 60-йиллари ўрталарида Қўқон хонлигидан Хитой, Ҳиндистон, Афғонистон, Туркия, Англия ва Россияга элчиликлар уюштирилган. Тоиб Алиқули Амирлашкар билан биргаликда Авлиёота, Туркистон, Чимкент, Тошкент мудофааларида фаол иштирок этган, ҳар бир жанг ҳаракатлари ва хонлик ички сиёсатида Алиқули Амирлашкар томонидан олиб борилаётган сиёсатда унга яқиндан кўмак берган. Кейинчалик Муҳаммад Юнус Тоиб Алиқули Амирлашкар ҳаёти ва фаолиятини ёритиб берувчи “Тарихи Алиқули Амирлашкар” асарини ёзади. Қаранг: Илҳомов З. Алиқули Амирлашкар ва унинг Қўқон хонлиги сиёсий тарихида тутган ўрни. Тарих фан.ном....дисс. Т.2004

11^ Тарихи Алиқули Амирлашкар. –Б.129.

12^ Муҳаммад Юнус Тоиб. Тарихи Алиқули Амирлашкар // Шарқ Юлдузи. 1996. -№ 1-2. –Б.214-217

13^ Saray M. Rus isgali devrinda Osmanli devleti ile Turkistan hanliklari arasindeki siyasi munasabetler(1775-
1875). Ankara. 1994. S74.. Saray M. Rusiyanin Turk yurdlarina yayilmasi. – Istanbul.: 1975. S.35.

14^ Inalcik. Osmanli – Rus rekabetinin mensei ve Volga – Don kanali tesebbusi.- Ankara.: 1948, S349-402.