Navoiyning dil daftaridan ogoh bo’laylik do’stlar. Siz ham biz bila birgalikda ssenariy ko’ring… 2104

Qozi: Hukmimga shubha bo’lmasligi uchun ikkita guvoh olib kel.

Kampir: Agar iki guvoh kerak bo’lsa: bular- shohning o’z adolati va insofidir.

Shoh: Men adolat va insof yuzasidan o’z aybimga iqrorman.

Qozi: Unday bo’lsa, buning uchun xun to’lashingiz yoki mazlum sizdan qasos olishi maqbuldir.

Shoh: Shariat shunday hukm qilgan ekan, payg’ambar shariatining hukmiga jonimni qurbon qilaman. (qiyiq bilan bo’ynini bog’ladi, hamyonidan oltinlarni to’kib qo’ydi, ampirning qo’lia qilichtutqazdi )

Shoh: Qasos olaman desang, mana boshim; maqsading tirikchlikka pul olish bo’lsa, mana pul. O’g’lingni o’ldirish haqida buyruq berganimda, boshqa ilojim qolmagan edi. Mana, nima qilsang qil, ixtiyor senda!

Kampir uzr so’rab shohning oyog’iga yiqildi: Ey, yulduzlarcha askarlarga ega bo’lan podshoh! Yo‘q menga joning ham, oltinning ham kerak emas. Men bir o‘g‘limni yo‘qotdim, ikkinchisini topdim. Sen o‘z xalqingga ana shunday adolatli va insofli bo‘lgin. Agar bolam sening yo’lingda qurbon bo’lgan bo’lsa, men qariya senga jonimni berishga tayyorman. Agar iztirobga solgan bo’lsam, yaxshilikcha kechir, men yengildim.

Boshlovchi: Vah, bu odamni qanday hijolatga solish bo’ldi.? Bunisi qanday lutf-u adolat o’zi?! Kampir o’zining da’vo-yu dostonidan kechib, hatto o’g’lining qonidan, o’zining jonidan ham o’tdi. Qizig’i shuki, odil podshoh uni o’sha vaqtda boy ham qildi. Yulduzlardek ko’plab oltin-kumushlar uni ko’hna falakdek yoshartirib yubordi. Kumushning kuchidan u kumushdek bo’ldi. Xalq unga “Tilla kampir” deb laqab qo’ydi.

 Alisher Navoiy «Shoh G‘oziy” hikoyasi asosida Husayn Boyqaroni tasvirlagan. «G‘oziy” so‘zi «G‘olib” degan ma’noni beradi.