Нашрга тайёрлаган: Хадича Мисга Нашриёт

“Аллоҳнинг зикрини тўхтатмаган 
ҳайвонни овчи овлай олмайди”
, деганлар. 
Соғлом ҳайвонни на йиртқич, на овчи овлай олмайди. (Илмий 
тадқиқотлар овланган ҳайвонларнинг барчасини касал ҳайвонлар эка
-
нини кўрсатган). Шундай экан, Аллоҳ зикрини тўхтатмаган аъзо ҳам ка
-
салланмайди.
Ҳадиси шарифларда: 
«Бир кимсанинг тўхтовсиз уч кеча иссиғи 
чиқса, онасидан туғилгандай гуноҳлардан покланади», «Олов ол
-
тин ва кумушни кирлардан тозалаганидек, қулнинг касаллиги унинг 
ҳатоларини кетказади», «Касалларингизни еб-ичишга зўрламанг. 
Зеро, Аллоҳ уларни едиради ва ичиради», «Оз ейиш оз гуноҳдир», «Ка
-
саллигингиз - гуноҳлар, дорингиз (шифоингиз) - истиғфор эканини 
унутманг» 
дeйилгандир. 
Бу ҳадисларда ҳатто, гуноҳ ва касаллик айни маънода қўлланилмоқда. 
Дeмак, давoлашдан аввал ҳасталикка oлиб бoрган xатo ва гунoҳларни 
аниқламoқ кeрак.
Бир аёл Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг ҳузурларига келиб: “Меннинг 
тутқаноғим бор. Вақти келганда кийимимни ечиб ташлайман. 
Аллоҳга дуо қилинг, шифо берсин”, деди. Пайғамбаримиз (с.а.в.): 
“Хоҳласанг, сабр қил: сенга жаннат берилади. Хоҳласанг, сенга 
шифо тилаб, Аллоҳга дуо қиламан”, дедилар. Аёл: “Ундай бўлса, 
сабр қиламан”, деди. 
Бу аёл жаннат эвазига Аллоҳдан шифо истамай, сабр қилишни тан
-
лади. Биз эса озгина хасталансак, сабабини суриштирмасдан, дориларга 
ёки амалиётга (операцияга) чопамиз ва яна … жаннатни умид қиламиз!
Пайғамбаримиз (с.а.в.) бир кишига икки табиб келтириб,“Бу 
одамни даволанг”, дедилар. Табиблар: “Эй, Расулуллоҳ, биз жоҳилият 
пайтида дори тайёрлардик, касалликни даволардик. Исломга кирга