Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

кела олмай нима қилишни билмай қолди.
Азим аканинг бу режалардан умуман хабари йўқ эди. 
Исроилга шу қўл келиб «Азим ака, си з водийга қайтиб, 
молларни олиб Толиб айтган жойга тушуриб, дамингизни 
олаверинг, уларга энди молни олиб келяпман десангиз 
бўлди, \а р қандай саволларига Исроил билади ўзи келса, 
гаплашасизлар денг», д еб А зим аканинг пулини бериб 
жўнатиб юборди.
Азим ака ҳалол одам эди. У агар бу ишларидан хабар 
топса, Исроилдан хафа бўлиши аниқ эди. У Исроилнинг 
гапига кириб, водийга қайтди.
* * *
Санжар Толибдан хавотир олиб эрталаб унинг уйига 
келганида, Ойгул эри н и н г бош ини сувга пишаётганди. 
Толиб ёш боладай хотинига ялиниб «бўлди-бўлди» дер эди. 
Эр-хитин ҳазиллашиб бир-бирларига сув сепиб ҳовлида 
г и л \и р -к а п а л а к б ў л и б қ у в л а ш и б ю р и ш а р д и . Улар 
Са
1
«жарнинг кириб келганини ҳам сезмай қолишди. Толиб 
кечаги аҳволида касал бўлиб қолдимикан, деб хавотирда 
келган Санжар бу ҳолни кўриб, кўнгли хотиржам бўлди. 
Ойгул Санжарни кўриб уялиб ичкарига кириб кетди.
— Ия, кел Санжар, келавер, яхшимисан? — деди Толиб 
ўзини кулгидан тўхтата олмай.
— Т у зу к э к а н с а н , Х у д о га ш ук р. Т о б и н г қ оч и б 
қ ол м ади м и к и н , д е б хавотир оли б к ел ган ди м , кечир, 
халақит бердим, — деди Санжар.
— Кел, нонушта қиламиз, Салимни чақир, — деди
226

---

Толиб уни дастурхонга таклиф қилиб. Салим ҳам мийиғида 
кули б кириб келди.
— Ҳа, Салим тиржаясан, — деди Толиб унга қараб.
— Ака, ўзингизга келиб қолдингизми? Шунчаки \еч  
бундай мает бўлиб қолганингизни кўрмагандим, — деди