Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Ишим ортга кетиб, катта-катта еб-ичмасак-да, қора 
қ о зо н қ ай н аб т ур ган ди . С а н ж а р б ек , қ ади м да кучли 
давлатлар нега емирилганини биласизми? Менимча, улар 
мунофик^тик сабабли, яъни ичларидан чиққан душманлари 
туфайли тарқалиб, майда давлатларга бўлиниб кетишган 
бўлса керак. М енинг силам ҳам ана шундай мунофиқпик 
туфайли бузилиб кетди. Мен эса ичкиликка берилиб кетдим. 
Ўша қуриб кетгур ароқни ичсам ҳамма нарсани унитар эдим. 
Қарз олиб ҳам. сўраб ҳам, ялиниб ҳам ичавердим. Бора- 
бора мендан яқинларим ҳам жиркана бошлашди. Хотин, 
бола-чақам эса аллақачон баҳримдан ўтишганди. Охир- 
оқибат, якка моховдай ўзим кўчада қолдим. Ҳатто ўзимнинг 
уйимга бегона бўлдим. У пайтда хотиним катта бизнесмен 
аёлга айланганди. М ен бўлсам кечалари бир ташландиқ 
ташкилотнинг хонасида тунаб қолар эдим. Ўша ерда менга 
бир инсон учради. Фақат у кишигина мендан жирканмади. 
Қунт билан дардимни тинглади. Ҳозир тўғриси, у кишига 
нималар деганимни эслай олмайман. Лекин у киши менга 
таскин бериб, яна сармоя учун пул берганида овозимнинг 
борича йиғлаганим эсимда. Ўшанда кийимларим бир аҳволда 
бўлиб, қолаверса, оғзимдан кечаги ичган ароқнинг ҳиди 
келиб турганди. У кишининг чеҳрасини ҳозиргача эсимдан 
чиқармайман. Кулиб турган, истараси иссиқ, ширинсухан 
киши эдилар. У киши менга пул бериб, мана шу ҳозирги 
ишимни қилишимни айтдилар, холос. Сармоя деб берган 
пулларига у пайтда битта янги жигули машинасини олса 
бўларди. У одамнинг айтганини қилиб, ҳамма пулга қўй- 
эч к и с о т и б о л д и м , шу ер д а н ж о й қ и л и б б и р о й д а  
келишилган ж ойга учрашиш учун бордим . Л екин мен 
нонкўрнинг хотирам панд бериб, ароқнинг касофатига