Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

уйига кирмоқчи бўлганди:
- Ассалому алайкум Маҳкам ака, - деб уни Исмат 
тўхта ди. Исмат ўғли Отабек тенгқур йигит эди. У жуда 
бақ у ват эди. Улоқ чопиб кўн бор соврин эгаси бўлган, 
қил? р ишининг тайини йўқ эдику, лекин қишлоқда ҳамма 
уни яхши танирди. Қаерда муштлаш бўлибди, дейилса ўша 
муштлашганнинг бири Исмат бўлиб чиқарди.
- Ака, меҳмонларни кузатиб олдингизми?
- Ҳа. раҳмат кетишди, ўғлим Отабек тоғда қолганди, 
тинчликми?
- Крлган-қутганига меҳмон қиларсиз, - деди ҳазилга 
йўйиб Исмат.
- Аабатта. Қани юр ўғлим, жоним билан, - деб уйига' 
таклиф қилди Маҳкам ака.
- Раҳмат, ака кирардиму, Отабек йўқ экан, бошқа
188

---

к е л а р м а н , 
м ен
б и р
н а р са
с ў р а м о қ ч и
э д и м , 
м е ҳ м о н л а р и н г и з н и н г и ч и д а б и т т а с и н и о л д и н ҳам 
кургандайман, анави-чи, боласини кугариб олган ўша, 
олдин \а м келганмиди? — дсб сўради Исмат Санжарни 
назарда тутиб.
— Ҳа, олдин \ам келган, нима эди? - деди Махкам 
ака хайрон бўлиб.
— Ўтган сафарги улоқда отимга иш қибоз бўлиб сотиб 
олмоқчи бўлган йигитга ўхшаб кетар экан, менга олдиндан 
аванс пул берганди, у хам шахарлик эди. Ўшамасмикин 
дегандим-да.
— Й ўқ , у й и г и т у м у м а н о тга х а м , у л о қ қ а хам 
қизиқадиган йигит эмас, адашибсан ўғлим. - деди Махкам 
аканинг кўнгли хотиржам бўлиб. Махкам ака у билан 
хайрлашиб уйига кириб кетди. Исмат машиналар кетган 
йўлга қараганча анча термулиб. туриб қолди.
* * *
Икки дўст шахарга қайтиб яна ишларига ш ўнғиб