Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Толиб ўрнидан туриб. Яхши ният билан бошланган иш 
бароридан келади, д еб б еж и з айтиш м айди. М аҳаллий
96

---

ҳокимиятдагилар ва ўша ердаги одамларнинг ёрдами билан 
тикувчилик фабрикасини олти ой деганда ишга туширишди. 
Элликдан ортиқ иш ўрни яратилди. Тўғри, даромад унчалик 
яхши бўлмаса-да, биринчи қадам қўйилишининг ўзи катта 
ютуқ эди. Толиб учун Санжар ўлмаганди, у кечалари ота- 
он аси н и н г суратлари ёнига С анжарнинг ҳам суратини 
қўйиб, ҳар кунги қилган ишларини уларга айтиб берарди. 
Бу айрилиқни Толиб иш билан енгарди. У кечқурун ҳам 
ишласам дерди. Ш унинг учун тикувчилик фабрикасида 
ишни икки смена қилиб қўйди. Ҳеч ким кутиб олмайдиган 
уйига боргиси келмасди. Ойгул билан тез-тез учрашиб, у 
билан вақтини ўтказарди.
Кунлар бир зайлда утиб борарди. Толибнинг Ойгулда 
кўнгли бор эди. Унга бир ёрилай дердику, лекин айтишга 
боти н а олм асди. Ҳар учраш ганларида ran шу мавзуга 
келганида томогига бир нарса тиқилгандай бўлиб, гапини 
тугата олмасди. Шу ҳакда ўйлаб ўтирганди, хаёлига келган 
фикрдан ўзи \а м хурс; гш бўлиб кетди. У Салимга қўнғироқ 
қилиб, тез офисга етиб келишини айтди. Сал ўтмай Салим 
бир кўзини рўмолча билан тўсиб кириб келди.
— Ҳа, тинчликми? Кўзингга нима қилди?
— Ҳалиги... машинанинг эшигига уриб олдим, — деди 
Салим дудуқланиб.
— М айли, эҳти ёт бўлиш керак-да. Кетдик, Тўлқин 
аканинг ёнига борайлик, — деди Толиб ўрнидан туриб.
«Худога шукур, суриштирмадилар», деб хурсанд бўлди 
С али м . Т о л и б йўлда Т ўл қ и н акага қ ў н ғи р о қ қ и ли б 
кетаётганини айтди. Тўлқин ака ишхонаси олдида уларни