Zulm bo`lmas ekan shafqat nimaga kerak?...
Men yiqildim, turmoq uchun yiqildim, ammo…
Hamlet:
U ibodat etayotir,
Paytidir, ana,
Bir zarb ursam, ruhi ko`kka bo`lar ravona,
51
Qasos qoyim bo`lur. To`xta, o`ylagin birdam,
Padrimdan judo etdi meni muttaham.
Buning uchun jannat sari yo`l olsinmi u,
Axir qodir qasos emas, mukofotku bu.
Otam sho`rlik qorni shishib bergan edi jon…
Yo jahlga mingan chog`I,
Yoki jazavasi qo`zib quturgan oni,
Oyog`ini keltirarsan osmondan xuddi.
Qulab tushsin jahannamning qora qa`riga…(308-bet)
Malumki, “Hamlet” tragediyasida o`quvchi va tomoshabin qalbini junbushga keltiruvchi holat Hamlet monologi hisoblanadi. Monologning ilk satrlari antiteza bilan boshlanadi.
1934 yilgi Cho`lpon tarjimasida:
Do'stlaringiz bilan baham: |