N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

og'izlarini to'ldirib maqtanishar, ota-onalarining hisobsiz boyliklari bUan
quvonishar, kelajakda ota-onalaridan ham badavlatroq bo'lish uchun harakat
qilishlarini kibor bilan ta’kidlar edilar. Bu boy-badavlat bolalarning bir-
birlariga gap bermay maqtanishlarini yirtiq-yamoq kiyim kiyib olgan bir
kambag'al bola tinglab chuqur xo'rsinar, «bularga yetishga bizga yo'l bo'lsin»,
deb qo'yar edi u o'zicha.
Yillar o'tib o'sha juldirvoqi kiyimli bola yaxshi o'qib, o'z taqdirini
o'zi hal qiladi, mashhur rassom boiib yetishadi, mamlakatda eng boy
odamlardan biriga aylanadi, o'ziga munosib bir qasr qurdiradi, «qasr hamda
uning ichidagi xazinani ko'rish»ni hamma istardi.
Ertakchining «No'xat ustidagi malika» asari yosh kitobxonning ham
kulgisini qistatadi, ham tannoz malikaga nisbatan qahr-g'azabini keltiradi.
Bir shahzoda haqiqiy malikaga uylanish uchun butun yer yuzini,
shaharu qishloqlami qidirib hech qaerdan haqiqiy malikani topa olmaydi.
Hafsalasi pir bo'lgan, tarvuzi qo'ltig'idan tushgan shahzoda qasrga qaytadi.
Kunlardan bir kuni ko'z ko'rib, quloq eshitmagan mo‘ ’jiza yuz beradi:
«Bir oqshom havo aynigandan-aynibdi: shunday chaqmoq chaqib,
momaqaldiroq gulduros solibdiki, yomg'ir chunonam chelaklab quyib
beribdiki, dahshatning o'zginasi.
To'satdan shahar darvozasi taqqilab qolibdi: keksa qirol borib darvozani
ochibdi.
Darvozada malika turardi. Yo qudratingdan, uni nimaga o'xshatish
mumkin! Suv malikaning sochlari, ko'ylaklaridan sharillab oqib, to'ppa-
to'g'ri boshmoqlarining uchlariga, tovonlariga tushardi, u bo'lsa pinagini
buzmay, men haqiqiy malikaning xuddi o'ziman derdi».
Malikani sinab ko'rish ishlari ham juda g'alati boiadi. Tunda qirq
qavat ko'rpa ostiga bitta no'xatni yashirib, joy solib beradilar. Tannoz, oqbilak