Музей сўзи юнон тилидан олинган бўлиб музаларга бағишланган жой – тарихий, моддий ва маънавий ёдгорликларни тўплаш сақлаш ўрганиш ва тарғиб қилиш ишларини амалга оширувчи илмий, илмий – маърифий муассасалар музей хазинасида асосан

Чашмаи Айюб мозори – ҳозирги И.Сомонийлар номли маданият ва истироҳат боғидадир. Бу ёдгорлик ғарбдан шарқ томонга ёнма-ён жойлашган тўрт бурчакли мураккаб тўртта бинодан иборат. Бу бинолар турлидаврларда қурилган. Улардан энг қадимимйси конуссимон баланд гумбаз билан қопланган. Ривоятларга қараганда иморатнинг бу қисмини Арслонхон Минораи Калон билан бир вақтда қурдирган. Мозор ичидаги совуқ сувли чашма ҳозиргача сақланиб қолган. Халқ афсонаси бу ёдгорликни Айюб пайғамбар номи билан боғлайди. Афсонада ҳикоя қилинишича, Бухоро шаҳри ҳали кўрилмаган бир замонларда бу ерга Айюб пайғамбар келган эмиш. Ўша йили қурғоқчилик бўлиб, сувсизликдан қирила бошлаган аҳоли, “авлиёдан” мадад сўраган. Айюб ҳассасини ерга санчиган экан, муздек сув отилиб чиққан эмиш. Шунинг учун ҳам бу ёдгорлик “Чашмаи Айюб” деб аталар экан.
Мохоки Аттори Масжиди – шаҳар марказида бўлиб, бу масжид илгариги атторлар растаси ўрнига қурилганлиги туфайли Мохоки Аттори деб аталган Масжид қарийиб 6 метр ерга кириб туради, аслида кўп асрлар давомида аста-секин шаҳарга тупроқ қатламлари уюлиб, у шундай кўмилиб қолган эди. Х аср тарихчиси Наршахий, бир вақтлар бу жойда Мох масжиди бўлган, у оташпарастлар ибодатхонаси ўрнига қурилган, деб ҳикоя қилади. Мохоки Аттори масжиди ёпиқ типдаги масжидлардан бўлиб, томини олтита тош устун кўтариб туради. Бинонинг шарқий томонидан кириладиган қисмида кенг тош зина бор. Бу зина кириш учунгина эмас, балки намоз ўқиладиган жой ҳам бўлган. Зина жанубий пештоқ қурилгандан кейин қилинган.
Намозгоҳ масжиди – Бухородан жануб томондан шаҳар ташқарисидадир. Бундай масжидлар ҳайит кунлари шаҳар масжидлари намоз ўқувчилари сингдира олмаганидан шаҳар ташқарисига қурилган. Масжидлар традицион услубда қурилиб, кўпинча уларда меҳроб деворига тақаб катта пешайвон солинар ва сал нарига супача қилинар эди. Намозгоҳнинг пешайвон галерея шаклида гумбазли биноси бўлган.
Масжиди Калондаги Минора – Минораи Калон ёки Катта Бухоро минораси қорахонийлардан Арслонхон ҳукмронлик қилган даврда қурилган. Бу минора шаҳардаги энг баланд иншоот (46,5 м) бўлиб унинг қурилган вақти (1127 йилни) кўрсатадиган ёзув корпуснинг ўрта белидаги кошинлардан бирида қисман сақланиб қолган. Минора мустаҳкам ганч қоришмаси билан пишиқ ғиштдан терилган думалоқ устундан иборат. Унинг ичида 104 пиллапояли айланма зинаси бор. Миноранинг юқори томони сал ингичкароқ бўлиб цилиндр шакли гумбазида 16 та дарча бор. Минорадан азон айтилган. Қўшни масжид томонидан Калон минорасига ғишт кўприкча бўлган. Жума кунлари 4 муаззин кўприкчадан ўтиб, минорага чиқар ва азон айтиради. Шундай кейин шаҳардаги 200 дан ошиқ бошқа минораларида ҳам сўфилар азон айтиб, халқни намозга чақирадилар.