С о н маран карады.
— Сен изине шап, жанагы шертектин иш инде отырран
бала илимпаз баланын дауысыма деп калдым. Тез жетсин,
кыз бир жакка кашпас!
М ен тап сы рм аны еситип б о л ар -б о л м ас т ан -ак изиме
карай куйындай уштым.
— Х эй , кой ы п тур, э ж а г а н -а к б ар сы н ,
сен коркы п
журерсен, — деп бакырды апам изимнен.
Мен еситсем де, еситпегендей бурынрыдан бетер пэт
алдым. Кем-кем койыуласып киятырран карангылыктан да
коркпадым.
Ж ол бойы ан ан ы зд ы н б у н н ан еки ж ы л б уры н тап
усындай болып ауырып калганы есиме тусти. Онда да апам
берген ге$ректин демлемесинен озине келген еди.
— Хей, кудайым-ай,
берген демине шукир, -деди сонда
езине келгеннен кейин. — Жаным кешип кетерме екен деп
едим.
— Крй, ейдеме шеше, еле сиз бизге керексиз.
— М ына баланын уйленгенин керип кетермен бе деп
едим, болмаса кыршын кетпеймен
р о
!
— деди сизин ананыз
жузлеринин каны кашып.
—Уйленер куда кэлесе.
Усы уакыялар кез алдыма
келгенде жол бойы ойларан
ойларымнан кдтты уялып, хэтте езимди жек керип кеттим.
Сен кимди дууаламакшы болдын? Сен сондай бийрехим бе
един, Нурсулыу?! И см айы л е з суйгени м ен ен бахытлы
б о л ь н а миясар! Бийбираба елти аклык кериуи шерт! Сен еле
улгересен! Ен болмаса ези н унаткан, е зи н ж аксы керген
адамыннын ким менен болса да, бахытлы болыуын тиле!
Сонда хакыйкый инсан боласан! Сонда хэмме сени хурмет
етеди! Уакты келип сен-ем бахыттан бийнесип калмайсан'-
Олбетте, маран сизсиз ерискен бахытгын кереги ж ок еди.
Сонда да мен шегинип, сол бир беседкада керген нашарыма
ж ол бериуге кайыл болды м. Х эзи р б ара сала оран усы
сезимлеримди эшкара айткым кедци. Лекин, халыкдап жетип
барранымда беседкада хеш ким ж ок еди.
44
* * *
Эжел с и зи н ананы зды жене бир мэрте таслап кетти.
Крркып к а л г а н к о н с ы -к о б ал а р елти шешемнин езине
келгенин кергенинде дем берген яратканга шукирлик етти.
Крла берди, ш ы кпас жанга себепши
болган геурек демлемеге
хэм оны таярлаиан бизин апама жудэ миннетдар еди.
О ннан к ей и н де арадан еки жыл етти. Сол сапардан
кейин елти ш еш ем нин дем кыспасы кайта тутпады. Ол:
— Б а л а м н ы н у й л е н г е н и н к ер сем , кыршын кетип
баратыр-ган ж ок п ан -Fo, — деген жан халатындагы сезлерин
де умытайын деди. Ж акты дуньяны ким кези кыяды, ананыз
еле де узагырак ем ир суриуден умвди/ар еди.
Сиз бурынгысынш а менин кезиме оттай басылып, сол
ески сурдеу менен жумыска катнауынызды дауам етгиниз.
Ананьша келин экелип бериуге де асыкпадыныз. Асыкпа-
уыныз менде умит ушкынларын лаулатар еди. Бэлким, сол
бесетканын иш инде
сизге наз бенен еркелеп, шыкылыклап
кулип отырран кыз, сизин сабырлылыгьшызга шыдамай элле
кашан ез ж олын тауып кеткен
Do'stlaringiz bilan baham: