Muqumiy nomidagi

Xarbiy unvon berish:
Xar bir o’nlikda saralangan jangchilar orasidan 
muloxazakor va mard jangchi tanlab olinib, qolgan 9 jangchining roziligidan so’ng 
o’nboshi etib saylanardi; o’nboshilardan esa faoliyati va qobilyatiga qarb, yuzboshi 
saylanardi; o’nta yuzboshidan esa harbiy ishlarda mohir va tajribaga ega amirlar 
farzandi yoki aslzodalar avlodidan bo’lgan jasur kishilardan mingboshi tayinlanardi. 
Har bir boshliq kerak bo’lib qolganda, o’rnini bosishi mukun bo’lgan yordamchiga 
ega edi. 
Boshliqalar huquqi:
O’nboshilar qochib ketga yoki o’lgan jangchilar o’rniga 
boshqa jangchilarni qabul qilish huquqiga ega, edilar; yuzboshilar o’z birodarlari 
tanlab olgan jangchilarni o’nboshilik vazifasiga, mingboshilar esa shu tarzda 
o‘nboshilar ichidan tanlab olinganlarini yuzboshilik vazifasiga tasdiqlar edilar. Amir 
Temurga o’nboshi va yuzboshilarning faqatgina o’lgan qochib ketgani va o’rniga 
kim qo’yilganligini haqida malumot beradilar. Oddiy fuqaro (raiyat) ni boshqarishda 
ham unvon berishlar deyarli shu tarzda bo’lgan. Harbiylar orasida ham, raiyat 
orasida ham boshliqlarning vazifaliri itoatsizlani jazolash, o’z burchlarini bajara 
olmaganlarini haydash va ularning o’rniga boshqa kishilarni saylashdan iborat edi. 
Amir Temur jismoniy jazo berishni yoqtirmaganligi uchun uni taqiqlab qo’ygan. 
Hokimiyati qamchi va tayoqdan kuchsiz bo’lgan boshliq o’zi egallab turgan 
lavozimga loyiq emas der edi. Shunday qilib oddiy jangchilar ham o’nboshi va 
yuzboshi lavozimlariga erishishlari mumkun edi. Lekin oliy mansablarni egallsh 
uchun yuz boshilar alohida xizmat ko’rsatishlari yoki alohida qobilyatga ega 
bo’lishlari kerak edi. Mingboshilik lavozimiga, odatda amirlar va aslzodalar yani 
qabila boshliqlari va ularning farzandlari ko’tarilishi mumkun edi. Binobarin bu 
lavozimlarga mol dunyosimadrasalarda o’qishi uchun imkon beruvchi siyosiy 
hokimiyatga ega aslzodlarga mansub, oliy tabaqadagi kishilar saylanar edi. 
Amirlarning 12 darajaga bo’linishi, ularning qo’li ostidagilarning ko’p yoki 
kamligiga bog’liq edi. Masalan birinchi darajali amir ming kishilik otliqqa, ikkinchi, 
darajadagi amir ikki ming otliqqa va hokozo, o’n ikkinchi darajadagi amir 12 ming 
va undan ko’proq otlikga boshchilik qilardi.