ega bo‘lgan to‘lqin sifatida qarash va tadqiq qilish mumkin. Va ushbu xossalarning
har ikkalasini yuqoridagi oddiy nisbatdan iborat matematik tenglama orqali
ifodalash mumkin. Lo‘nda qilib aytganda esa, kvant zarrachaning to‘lqin va
korpuskulyar xossalari fundamental ravishda o‘zaro bog‘liqdir.
De Broyl nisbati, o‘sha yillari endi-endi tug‘ilib, oyoqqa turishni boshlagan kvant
mexanikasi ilmidagi eng ulkan jumboqlardan birining yechilishiga imkon berdi.
Daniyalik olim Nils Bor o‘zining atom modelini fanga taklif qilganida, uning
g‘oyasida yadro atrofida aylanuvchi elektronlarning ruxsat etilgan orbitalari
mavjudligi haqida konsepsiya mavjud edi. Unga muvofiq, elektronlar yadro
atrofidagi bunday orbitalarda hech bir energiya yo‘qotishlarisiz, istalgancha
muddat davomida aylanishlari mumkin deb qaralardi. Ushbu tushunchani biz de
Broyl nisbati orqali tushuntirib berishimiz mumkin bo‘ladi. Agar, elektronni biz
zarracha deb qabul qilsak, unda elektron o‘z orbitasida doimiy qolishi uchun, u
yadrodan istalgan masofada bir xil tezlikka (yoki, to‘g‘rirog‘i, bir xil impulsga) ega
bo‘lishi shart. Basharti biz elektronni to‘lqin deb qabul qilsak, unda mazkur
elektron berilgan radiusli orbitaga mos kelishi uchun, ushbu orbitaning aylana
uzunligi, elektronning to‘lqin uzunligini ifodalovchi sonning butun qismiga teng
bo‘lishi shart. Boshqacha aytganda, elektron orbitasi aylana uzunligi, faqatgina
elektron to‘lqin uzunligining bir, ikki yoki, uch (va ho kazo butun son) barobariga
teng bo‘lishi mumkin xolos. Agar bunday bo‘lmasa, elektron kerakli orbitaga tusha
olmaydi.
De Broyl nisbatining asosiy fizik mohiyatiga shundaki, unga ko‘ra biz elektronning
orbitalardagi biz ruxsat etilgan impulslarni (korpuskulyar tasavvur bo‘yicha), yoki,
to‘lqin uzunliklarini (to‘lqin tasavvuridagi) doimo aniqlay olamiz. Biroq aksariyat
orbitalar uchun de Broyl nisbatini tadbiq etilganida, zarracha sifatida qaralayotgan
va muayyan impulsga ega bo‘lgan elektron, to‘lqin tasavvuriga ko‘ra, mazkur
impulsga muvofiq keluvchi uzunlik bilan ayni orbitaga mos kela olmaydi. Va
aksincha, muayyan to‘lqin uzunligiga ega bo‘lgan to‘lqin sifatida qaralayotgan
elektron, mazkur orbitada sobit bo‘lishga yetarli impulsga ega bo‘la olmaydi
(korpuskulyar tasavvurda). Aniqroq aytadigan bo‘lsak, aniq bir radiusga ega
bo‘lgan aksariyat orbitalar uchun, yoki, to‘lqin, yoki korpuskulyar tasavvurlardan
albatta qaysidir biri, elektronning yadrodan ushbu orbita masofasida bo‘la
olmasligini ko‘rsatadi.
Shunga qaramay, yana bir necha orbitalar mavjudki, ularda elektron haqidagi
to‘lqin tasavvuri ham, korpuskulyar tasavvur ham birdek o‘zaro muvofiqlikka
erishadi. Bunday orbitalar uchun, elektronning orbitada qolishiga va harakatda
davom etishiga yetarli bo‘ladigan impuls bilan, uning mazkur orbita aylanasiga
mos kelishi (sig‘ishi) uchun kerakli bo‘lgan to‘lqin uzunligiga aniq mos keladi.
Aynan shunday orbitalar Borning atom modelida ruxsat etilgan orbitalar deyiladi.
Chunki ularda korpuskulyar va to‘lqin xossalari o‘zaro ziddiyatga kirishmaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: