Mucizeler Kursu

I. Bağdaşmayan İnanışlar
1. Tanrı’nın hatırası, sakin zihne gelir. 
2
Çatışmanın olduğu yere gelemez çünkü
kendisiyle savaş halindeki zihin, ebedi nezaketi hatırlamaz. 
3
Savaşın araçları huzurun
araçları değildir ve savaşçının hatırlayacağı şey sevgi değildir. 
4
Zafere olan inanış
yaşatılmazsa eğer, savaş imkânsızdır. 
5
Senin içindeki çatışma, egonun muzaffer olma
gücüne sahip olduğuna inandığın anlamına gelir. 
6
Yoksa başka neden onunla
özdeşleşesin ki? 
7
Egonun Tanrı’yla savaş halinde olduğunun kesinlikle farkındasın. 
8
Bir
düşmanının olmadığı kesindir. 
9
Ama üstesinden gelmek zorunda olduğu bir düşmana
sahip olduğuna ve bunda başarılı olacağına dair sabit bir inanışı olduğu da kesindir.
2. Kendinle savaşmanın Tanrı’ya karşı bir savaş olduğunu fark etmiyor musun? 
2
Zafer
akla uygun mudur? 
3
Ve olsa dahi, bu, isteyeceğin bir zafer midir? 
4
Tanrı’nın ölümü,
mümkün olsaydı eğer, senin ölümün olurdu. 
5
Bu bir zafer midir? 
6
Ego her zaman
yenilgiye doğru uygun adım yürür çünkü o, sana karşı zafer kazanmanın mümkün
olduğunu düşünür. 
7
Ve Tanrı aksini düşünür. 
8
Bu bir savaş değildir, sadece Tanrı’nın
İradesine saldırılabileceğine ve onun devrilebileceğine dair deli bir inanıştır. 
9
Sen bu
inanışla özdeşleşebilirsin ama bu da hiçbir zaman delilikten öte bir şey olmayacaktır. 
10
Ve korku, delilikte hüküm sürecek ve orada sevginin yerini almış gibi görünecektir. 
11
Çatışmanın amacı budur. 
12
Ve bunun mümkün olduğunu düşünenlere araç gerçek
görünür.
3. Emin ol ki, Tanrı’yla egonun veya seninle onun buluşması imkânsızdır. 
2
Buluşuyor
ve hiçbir anlamı olmayan zeminde garip ittifaklar kuruyor gibi görünürsünüz. 
3
Çünkü
senin inanışların, kendine ait olduğuna inandığın, egonun seçili evi olan beden üzerinde
toplanır. 
4
Siz bir yanlışlıkta, kendini yanlış değerlendirme üzerinde buluşursunuz. 
5
Ego,
onunla paylaştığın kendine dair bir illüzyonla birleşir. 
6
Ama illüzyonlar birleşemez. 
7
Onlar aynıdır, hiçtir. 
8
Onların birleşmesi hiçliğe bağlıdır, ikisi, bir tanesi veya bin tanesi
kadar anlamsızdır. 
9
Ego, hiç olduğundan hiçle birleşir. 
10
Aradığı zafer de kendisi kadar
anlamsızdır.
******ebook converter DEMO Watermarks*******

---

4. Kardeşim, kendinle savaşın neredeyse bitmek üzere. 
2
Yolculuğun sonu, huzurun
olduğu yerdedir. 
3
Şimdi sana burada sunulan huzuru kabul etmeyecek misin? 
4
Savaştığın, huzuruna müdahale eden “düşman,” burada gözlerinin önünde sana huzurunu
veren şeye dönüşür. 
5
Senin “düşmanın,” çatışmanın, zaferin ve her tür saldırının ne
olduğunu hiç bilmeyen Tanrı’nın Kendisiydi. 
6
O, seni kusursuz bir şekilde, tamamen ve
ebediyen sever. 
7
Tanrı’nın Evladının, Yaratıcısıyla savaş halinde olması, doğanın,
rüzgârın artık kendisinin bir parçası olmadığını ilan ederek ona kükremesi kadar gülünç
bir durumdur. 
8
Doğanın bunu tesis edip gerçekleştirmesi mümkün müdür? 
9
Neyin senin
parçan olacağını ve neyin senden ayrı tutulacağını söylemek de senin işin değildir.
5. Kendinle olan savaş, Tanrı’nın Evladına kendisi olmadığını ve Babasının Evladı
olmadığını
öğretmek için üstlenilmiştir. 
2
Bunun için Babasının hatırası unutulmak
zorundadır. 
3
Bedenin yaşamında bu unutulmuştur ve sen beden olduğunu düşünüyorsan
eğer, bunu unuttuğuna inanacaksın. 
4
Ama gerçek hiçbir zaman kendisi tarafından
unutulamaz ve sen ne olduğunu unutmadın. 
5
Hatırlamayan sadece, kendinle ilgili garip
bir illüzyon, olduğun şeye karşı zafer kazanma dileğidir.
6. Kendinle savaş, iki illüzyonun savaşından, fethedenin gerçek olacağına inanarak
onları birbirinden ayrıştırma kavgasından ibarettir. 
2
Onlarla gerçek arasında hiçbir
çatışma yoktur. 
3
Ve de onlar birbirinden farklı değildir. 
4
Her ikisi de gerçek değildir. 
5
Ve bu yüzden onların hangi biçime büründüklerinin hiçbir önemi yoktur. 
6
Onları yapmış
olan şey akıl dışılıktır ve onlar, onları yapmış olanın parçası olarak durur. 
7
Delilik,
gerçeği tehdit etmez ve ona hiçbir etkisi yoktur. 
8
İllüzyonlar gerçeğe karşı zafer
kazanamaz, onu herhangi bir şekilde yok edemezler de. 
9
Ve onların inkâr ettikleri
gerçek, onların bir parçası değildir.
7. 
Senin
hatırladığın şey senin bir parçandır. 
2
Çünkü sen, Tanrı’nın yaratmış olduğu
gibi olmak zorundasın. 
3
Gerçek, illüzyonlarla savaşmaz, illüzyonlar da gerçekle
savaşmaz. 
4
İllüzyonlar sadece kendileriyle savaşır. 
5
Parçalara bölünmüş olduklarından
parçalara bölerler. 
6
Ama gerçek bölünmezdir ve onların erişebileceklerinin çok
ötesindedir. 
7
Sen, çatışma içinde olamayacağını öğrendiğinde bildiğin şeyi
hatırlayacaksın. 
8
Kendinle ilgili bir illüzyon bir diğer illüzyonla savaşabilir ama iki
illüzyonun savaşı hiçbir şeyin olmadığı bir durumdur. 
9
Ne muzaffer vardır ne de zafer. 
10
Ve gerçek, çatışmadan uzak, Tanrı’nın huzuru içinde dokunulmadan ve sessizce ışık
saçarak durur.
8. Çatışma, iki güç arasında olmak zorundadır. 
2
Bir güçle hiçlik arasında olamaz. 
3
Parçan olmayıp da saldırabileceğin bir şey yoktur. 
4
Ve ona saldırarak, birbiriyle çatışma
halinde olan kendinle ilgili iki illüzyon yaparsın. 
5
Ve bu, Tanrı’nın yaratmış olduğu
herhangi bir şeye sevgiden başka bir şeyle baktığında oluşur. 
6
Çatışma, korkutucudur
çünkü korkunun doğuşudur. 
7
Ama hiçlikten doğmuş olan bir şey, savaşarak gerçeği
yenemez. 
8
Neden dünyanı kendinle ilgili çatışmalarla doldurasın ki? 
9
Bırak bütün bu
delilik senin için oluşmamış hale getirilsin ve senin sakin zihninde hâlâ parlamakta olan
Tanrı’yı hatırlayışa huzurla yüzünü dön.
9. İllüzyonlar çatışmasının gerçeğe getirildiğinde nasıl da yok olduğunu gör! 
2
Çünkü
bu sadece, birbiriyle çatışan gerçekler arasındaki savaş olarak görüldüğü sürece gerçek
gibi görünür, zafer kazanan daha doğrudur, daha gerçektir ve daha az gerçek olanın galibi
******ebook converter DEMO Watermarks*******

---

yenilgiyle onu bir illüzyon haline getirmiştir. 
3
Böylece çatışma, illüzyonlar arasında
yapılan, birinin gerçek olarak taçlandırıldığı, diğerinin mağlup edilip hor görüldüğü
seçimdir. 
4
Burada Tanrı hiçbir zaman hatırlanmayacaktır. 
5
Ama hiçbir illüzyon O’nun
evini işgal edip O’nun sonsuza kadar sevdiği yerden O’nu süremez. 
6
Ve O’nun sevdiği
şey, O’nun evi olduğundan sonsuza kadar sakin ve huzurlu olmak durumundadır.
10. O’nun kadar gerçek ve kutsal olan O’nun sevdiği sen, bir illüzyon değilsin. 
2
O’ndan
ve kendinden emin olmanın dinginliği, ayrı olmadan bir olarak yaşayan İkinizin evidir. 
3
O’nun çok kutsal evinin kapısını aç ve bırak, affediş, Tanrı’yı ve O’nunla beraber
Evladını evsiz bırakan günaha olan inanışı alıp götürsün. 
4
Sen, Tanrı’nın evinde bir
yabancı değilsin. 
5
Tanrı’nın, kardeşini, sükûnet ve huzur içinde yerleştirdiği ve onunla
birlikte yaşadığı evde onu dostça karşıla. 
6
Seni gerçek olmayan her şeyden koruyan
sevginin yaşadığı yerde illüzyonların yeri yoktur. 
7
Sen, huzurun Yaratıcısı kadar sınırsız
bir şekilde huzurlu yaşarsın ve O’nu hatırlayacak olana her şey verilir. 
8
Kutsal Ruh,
O’nun evinin huzurunun hiçbir zaman kaçmayacağından emin olarak onu gözler.
11. Tanrı’nın dinlenme yeri nasıl olur da aniden kendisine saldırıp orada oturanı alt
etmeye çalışır ki? 
2
Ve Tanrı’nın evinin kendisini bölünmüş olarak algıladığında ne
olduğunu bir düşün. 
3
Sunak yok olur, ışık söner, Kutsallığın tapınağı günah evine
dönüşür. 
4
Ve illüzyonlardan başka hiçbir şey hatırlanmaz. 
5
İllüzyonlar birbiriyle
çatışabilir çünkü biçimleri farklıdır. 
6
Ve onlar sadece, hangi biçimin gerçek olduğunu
belirlemek için savaşır.
12. İllüzyon illüzyonla buluşur, gerçek kendisiyle. 
2
İllüzyonların buluşması savaşa
götürür. 
3
Huzur, kendisine bakarak kendisini genişletir. 
4
Savaş, içinde korkunun
doğduğu ve büyüdüğü ve hükmetmeye çalıştığı durumdur. 
5
Huzur, sevginin yaşadığı ve
kendisini paylaşmaya çalıştığı durumdur. 
6
Çatışma ve huzur birbirinin zıttıdır. 
7
Birinin
yaşadığı yerde diğeri var olamaz, birinin girdiği yerde diğeri ortadan yok olur. 
8
Benzer
şekilde, illüzyonların savaş alanı haline gelmiş olan zihinlerde Tanrı’nın hatırasının üzeri
de örtülüdür. 
9
Yine de o, bu anlamsız savaşın çok ötesinde, sen, huzurun tarafını
tuttuğunda hatırlanmaya hazır bir şekilde yanar.