Mo’g’ullar istilosining dahshatli oqibatlari.

Ulug‘bek qo‘shini qattiq shikast topib, zaiflashib qoladi.
Shu vaqtda Samarqandda vaqtinchalik noib qilib qoldirilgan
Ulug‘bekning kichik o‘g‘li Abdulazizga qarshi Samarqand
amirlarining noroziligi kuchayib, Ulug‘bek uni bartaraf qilishga
majbur bo‘ladi.
Otasining qiyin ahvolda qolganini kuzatib turgan Abdullatif
qulay fursatdan foydalanib, bosh ko‘taradi va Amudaryodan kechib
o‘tib, Termiz, Shahrisabz va Xuzorni osongina zabt etadi.
So‘ngra Samarqandga qarab yo‘l oladi. 1449-yil oktabrda
Damashq qishlog‘i yaqinida qattiq jang bo‘ladi va bu jangda
Ulug‘bek yengiladi, Samarqand amiri Mironshoh Qavchin
shahar darvozalarini berkittirib Ulug‘bekni ichkariga kirishga
qo‘ymaydi. U Shohruxiyaga ham kirolmaydi va Abdullatifga
taslim bo‘lishga majbur bo‘ladi. Shahar qozisi Shamsiddin
Muhammad Miskinning qarshiligiga qaramasdan, Abdullatif
jaholatparast ulamolarning yashirin fatvosini chiqartirib,
otasining o‘ldirilishini uyushtiradi. 1449-yil Mirzo Ulug‘bek
55 yoshida fojiali halok bo‘ladi.
8. Movarounnahr tomon yurishlar. Arablar Movarounnahrga
dastlab uni bosib olish uchun emas, balki Islom dinini yoyish
jihatdan tayyorgarlik ko‘rish, mahalliy hukmdorlarni sinash
maqsadida yurish qiladilar. Movarounnahrga ilk bor hujumlar
654-yilda Maymurg‘ va 667-yilda Chag‘oniyondan boshlanadi.
Manbalarda qayd etilishicha, bu davrda Xorazm arablar
tomonidan
ikki marotaba talon-toroj etilgan.
Narshaxiyning yozishicha, 673-yilning kuzida xalifa Muoviya
I (661–680) farmoni bilan Ubaydulloh ibn Ziyod Amudaryodan
kechib o‘tib, Buxoro hududiga bostirib kiradi. Poykand
va Romitonni egallab, Buxoro hukmdori qo‘shinlarini
yengadi va o‘z foydasiga sulh tuzib, bir lak (yuz ming) dirham
hajmida tovon undiradi. Tovondan tashqari arablar to‘rt ming
asir, qurol, kiyim-kechak, oltin va kumush buyumlardan iborat
ko‘p o‘ljalar bilan Marvga qaytadilar. Yo‘l-yo‘lakay arablar