Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

24

yotgan otamni ko'rdim. Atrofda meni taniganlar bor. Farrosh otam esa yerda yotibdi, 

odamlar tinmay javrashardi: 

- Voh, bechora, bolam-bo'tam, qozon-qirmoch deb, o'zini o'tga-cho'qqa urdi, halol 

mehnat bilan pul topaman deya, ko'chada fanolik kechiribdi.  

- Yo'q birodar, yo'q. Bu joyning otini shahar qo'yishganu, o'lib ketsang birov 

bilmaydi. Nomi shaharmish. Ammo haq bizga haq, musulmonlik, insonlik bizga haq! 

- Kim bilsin uyidagilari, bolalari eshitsa telba bo'lib qolishsa kerak. Tuzuk bo'lsa uyiga 

yuborish kerak, bolalari hasta holda ko'rmasin, yana hafa bo'lishmasin.  

O'rtaga chiqib, men taniyman, bu kishi meni otam , deyolmadim. Qo'shnim desam 

ham bo'lardim. OLomon sirg'alib chiqib qochdim. Yerda yotgan farrosh otamni tashlab, 

olomonga ichimda la'natlar aytib u yerdan tez uzoqlashdim... .  

Otam o'sha hodisadan keyin ko'p o'tmay olamdan ko'z yumdi. Faqat o'limidan 

so'nggina uyalganim - farrosh otamdan vijdonim sadosi bilan bir nech savol so'ramoq 

istadim. Nega uyaldim sizdan, otajon? Meni o'zingizdan uyalmaydigan farzand qilib 

tarbiyalamadingizmi? Sizning farrosh ekanligingizdan g'urur tuyadigan iftihor tuyadigan 

hulqni nega menga bermadingiz? Meni vijdon azobiga nega qoldirib ketdingiz otajon? 

Otalarining nonvoy, etikdo'z, poyabzal bo'yovchi ekanidan g'urur tuyuvchi farzandlar 

faqat Islom ahloqi asosida Islomiy hulq bilan tarbiya topgan farzandlardir. Bilmadim, 

o'lim holatida yotgan otamdan qochganim va buning oqibatida vijdonimda iyg'ongan 

dard o'limim bilan tugarmikan?  

 

 

IBRAT 

 

O'sha kuni havo yoqimli di. Jonimdan sevgan yigitim meni ota-onasi bilan bugun 

so'rab keladi. Bugun men ikki yil orziqib kutgan kun. Shu nurafshon kunda sevgilimga 

yetishish uchun birinchi qadam qo'yiladi. Hech qanday to'siqsiz turmush qurdik. Shod, 

mas'ud, bahtiyor edik. Juftim bilan hamma narsani maslahatlashar edik. Farzandli 

bo'lishga shoshmas, darrov bolalik bo'lishni istamasdik. Chunki bola bo'lsa o'ynab 

kulishimizga halaqit beradi, deb o'ylardik. Kinoga, kokteylga hali bola bilan birga 

boradigan holda emasdik. Oradan ikki-uch yil o'tdi. Erimning o'limini gazetadan o'qib 

bildim. Yo'lda halokatga uchraganlar orasida u ham bor edi. Yorug' dunyoyim qorong'u 

bo'ldi. Uning ortidan qolgan bolamiz ham yo'q edi. Yoshlik esa tugab borardi. Har 

narsadan shubhalanardim. Erim nega o'ldi? Hali turmush shirinligini tuzukroq 

totmasdan, yoshlikka to'ymasdan... Endi qanday yashayman. Bilmasdim. Vaqt har 

narsani esdan chqaradi deganlaridek, erimning o';imi ham sekin asta yodimdan chiqib 

borardi, . Sochlarimni yosh qizlardek turmaklashimga, kiyinishimga, dengizda yosh 

qizlar yonida bo'lishimga qaramasdan nomim yosh tul edi. Kun keldi, tullikdan zerikib, 

ikkinchi bor uylanmqchi bo'lganlarni tanlshga qaror qildim. Va uzoq o'ylab bir zobitni 

tanladim. Uni menga o'hshaganlarning ko'pchiligi yoqtirardi. U yosh, lekin hotinidan 

qolgan uch bolasi bor edi. Lekin baribir uning uylanish haqidagi taklifini qabul qildim. 

38yoshli dengiz zobiti Akrom bilan nikohlandik. Kichikkina to'y ham o'tkazdik. Bolalari - 

Aslon 6 oylik, Chig'dam 4yosh, kattasi Faruq 6 yosh edi. Akromni uyiga kelganimda 

uning onasi biz bilan turishidan habarim yo'q edi. Qaynonamni ko'rib, erimdan ham 

nafratlanib ketdim, chunki u menga yolg'on gapirgandi. Qutulishning iloji yo'qligidan 

to'rt devor, qattiqqo'l qaynona, uch bola bilan qolishga majbur bo'ldim. Gapning qisqasi 

men o'zimga qasd qilgandim. Turmush qurganimizga bir hafta bo'lgach ko'pincha Akrom 

uyga kelmay qo'ydi. Aqldan ozayozdim. Qaynonam har ishga aralashar, lekin men hech 

narsa deyolmas, orqasidan esa tilimga kelgan so'zlar bilan qarg'ardim. Uch bolaga esa 

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li