Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

47

teshilsa-yu, qutulsam bu jahannamdan.  

Og'ir-og'ir qo'zg'alib to'shagi ostidan ko'ylagini oldi. U uchun to'shagining tagi dazmol 

vazifasini bajaradi. Chunki u boy emasdi. Boy mahkumlar pul berib, kiyimlarini 

tashqariga chiqarib dazmollatardilar. U g'ijimlangan ko'ylagini kiydi. Go'yo kuylak unga 

gapirganday bo'ldi:"Mening hech qanday hurmatim yo'qmi? Nega e'tibor bermaysan? " 

- Eh, -dedi Horun, - mahkamada kimga hurmat ko'rsatardim. G'ijim ko'ylagimdan 

men emas, ular uyalsin.  

Shimini dazmollash uchun qo'ydi. Kutish unga mashaqqat... Uflay boshladi. Hona 

derazasidan tashqariga qaragisi keldi. Ammo qarshisida odatdagiday sovuq boquvchi 

devor turardi. Devor bo'lmasa ko'chani ko'rardi. Balki bir oddiy fuqaro, balki "non keldi" 

deb baqirgan non furushni ko'rgan bo'lardi. Va u bilan bir dunyoda yashayoptganini his 

etmoqchi bo'ldi, ammo bo'lmadi. Baland devor bu orzuni to'sardi. Mahkumlarga shuni 

ham ko'p ko'rishardi. "Nega? "dedi. Horun o'z-o'ziga"Nega faqat biz bu yerda 

tutqundamiz, holbuki ko'cha to'la gunohkor. U yoki bu darajada aybdor... ammo nechun 

faqat biz bu yerdamiz? " Isyoni borgan sayin ortib borardi. Nogahon eshik zanjirlarini 

shaqir-shuquri eshitildi... go'yo mahkumligini esiga solish uchun bunday yoqimsiz ovoz 

chiqaruvchi zanjirlarni tayyorlab o'rnatib qo'yishagndek edi. Birdan esiga tushdi. 

Qishlog'ida zanjir bo'lardi. Zanjir kishanlar. arqon zanjirlar. Ammo bu zanjirlardek asabni 

egovlamasdi. Bular mahsus, asdabni buzish uchun, azob uchun tayyorlangan edi. Horun 

nafratlanar, mana shu zanjirlarni yomon ko'rardi. Birdan nazoratchining ovozi eshitildi.  

- Horun Qandillio'g'li eshikka... mahkamaga borasan.  

Sovuq qarashlar bilan eshikka yaqinlashdi. Yoqimsiz, sovuq zanjirlarga tikildi. go'yo 

ilondek sovuq bo'lgan qulf kalt zanjiri bu... "Senga azob bo'lsin" deyotgandek. Go'yo 

unga o'zi tamsil qilgan joyni himoya qilayotgandek edi. Horun 35ga kirganiga 

qaramasdan, janjalkash boladek zanjirlarni urgisi, parchalagisi keldi. O'z-o'ziga 

gapirmasdan o'tolmadi:"Allohning balosi, kech-kunduz sening dastingdan uyqum 

o'chadi. Tonglarda qiyomat kelgandek ovoz berasan". Jandarma ovozidan o'ziga keldi.  

- Qani, ota, qo'lingni ber...  

- "Oling qo'limni ko'zingizga suqing" degandek qo'llarini unga uzatdi. Jandarma uning 

qo'llariga kishan taqayotib ashula aytardi... Vatan burchi bitar bitmas u yerda edim... .  

Horun askarning yuziga boqdi. Ming'irlagandek so'zladi:"Sen vatan qarzi bitar bitmas 

u yerdasan... Va men... va men qachon u yerda edim. Qanday qarzni o'tayman? Nega 

bu yerdaman? Men qaysi qo'shiqni aytaman askar? Meni qo'shig'im yozilmadiku, hali 

yozilgani yo'q-ku!...  

Mahkumlar dunyosidan o'zga dunyoda yashagan askar:"Bu odam savdoyimi, nima", 

deb qo'ydi.  

Adliya karodorida edilar... . Kichik hujrali moshinada soatlab yurdilar... Birdan 

"ota"degan ovoz eshitildi. Horin hotini va qizini ko'rdi. Hotini Bushroning rangi siniqqan, 

yuzidan qon qochgan... Horunning yoniga yaqinlashdi:"sizga jun paypoq to'qidim, agar 

bu muhokama ruhsat bermasa, keyingisigacha kiyarsiz. Keyingisi so'nggisi bo'ladi, 

Inshaaloh", dedi. Horun hafa va horg'in holda zo'rg'a so'zlashardi.  

-Hafa bo'lma, shu ohirgisi, bugun bitadi, keyin uyga birga qaytamiz. Yurak hasatligim 

haqida ma'lumot oldim. Sud'yaga bermoqchiman. Sen paypoqni sumkangga solib qo'y. 

Meni o'ylaganing uchun rahmat, sog' bo'l Bushroyim. Alloh sendan rozi bo'lsin, naqadar 

nozik ko'ngilsan, men esa qo'polman. Meni avf et. . Ne qilay... tarbiya... Kel qizim, 

Fotimam, kel, seni bir o'pay...  

Cho'kkalagan Horun qiziga quchoq ochgan ham ediki, askar ovozi eshitildi.  

- Bo'ldi, to'htang, yetar shunchasi. Kapitan kirsa, mening onamni haqorat qilib 

so'kadi. Bizning so'zimiz shu yergacha o'tadi.  

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li