|
www.ziyouz.com kutubxonasi
34
odam endi jome'dan ko'tarilayotgan edi. Juda ahmoqona ish. Imom jamoatga
o'girilib:"Bu qanday odam edi? " deb so'radi. Odamlar bir ovozdan:"Yahshi odam edi!"
debovoz berishdi. Nimasi yahshi edi? Uni qaysingiz yahshi bilardingiz? Yuzlab ayolni
bozorga solgan, qancha ayollarning oila buzgan, necha-necha bolalarni yetim qilgan
odam yahshi deyilmoqda. Janoza namozidan keyin qabrgacha ergashib bordik. Men
umrimda birinchi marta janozani va mozorni ko'rmoqda edim. Mayitni tobutdan olib,
lahadga qo'yib, ustiga tuproq tortdilar. U yerda ham Imom duo qildi. Gunohlariga
mag'firat tiladi. Hamma qo'zg'olib qabristondan ketishdi. Mening dunyoyim vayron
bo'ldi. Men ham bir kun o'laman...
Dugonalarimizdan birini:"Muqaddas uch oyga yetib keldik, keling jome'ni aylanamiz",
- degan taklifini hammamiz qabul qildik. Ayyub Sulton Hazratlarining qarorgohi bizlar
uchun doimo tohtash joyi edi. Bir kecha Markaziy jome'da bir hofiz Qur'on o'qiyotganda
shunday ta'sirlandimki, qancha yig'laganimni bilmayman. Qadr kechasida birinchi marta
chalaroq namoz o'qidim. Endi Allohga duolar qilar edim. "Meni bu hayotdan O'zingga
qaytar" deya yolvorardim. Ahd qildimki, hech bo'lmasa juma kunlari ichkilik ichmayman
va ishlamayman. Yana bir kun Ayyub Sulton Hazratlarining eshigidan kirar ekanman, bir
ayolning kitobfurushdan:"Qur'onning turkchasi bormi? "- deb so'raganini eshitib qoldim.
Hayajonlanib:"Qur'onning ham turkchasi bo'ladimi? _-dedim. Kitobfurushga uchradim.
Kitoblarni bo'sh vaqtimda o'qiydigan bo'ldim. Ichkilikni tahslashga qaror qildim.
Bo'lmadi. Lekin vaqti bilan tashlashimga ishondim. Ishdan keliboq g'usl qilar, yodlagan
duolarimni o'qir, ora sira tasbeh o'girardim. Povilyo'n ayollarining ichida ham
Ramazonda ishlamaydigan, namoz o'qiydigan bir oy do'stlarini ham qabul qilmaydigan
bor. Me'roj Qandilli yangi jome'ga bordim. Chiroyli kiyinib o'ranib oldim. Jome;dan
ichkari kirishim bilan yosh qizlar o'tirganini ko'rdim. Musulmon bo'lib ilk marta shulardan
iliqlik ko'rdim. Menga ba'zi narsalarni tushuntirdilar. Birinchi va'zni Timurtosh Hojadan
tingladim. Va'zdan shunchalar tas'irlandimki:"Yo, Rabbiy! qachon qutulaman", - deya
yolvorardimTimourtosh Hoja Barot - gunohlar kechirilish kechasi, qilinadigan tavbalar
haqida biroz va'zqildilar. Va qanday gunoh bo'lsa ham qayta qilmaslik sharti bilan tavba
qilinsa Alloh taolo kechiruvchi ekanini, Allohdan umidi yo'qlar kofirlar ekanini ham
bildirdilar. Ohirat va o'limni yangidan anglatdilar. Endi yangi davra ichiga kirgandim.
Ramazonda ro'za tutib so'ng ishga borsammikan yoki ishni tashlasammikan? Shu
yillar ichra ahtarganim Rabbim ekan, oqibatda Rabbimni topdim. Rabbim meni
botqoqdan qutqarmoqni iroda qildi. Jome'dan chiqqach hayqirgim keldi:"Hoy
halq!Allohga qayting! Chunki Undan boshqa sevilgan, marhamatli, avf etuvchi yo'q!"
Lekin hayqirolmasdim. Oradan ko'p o'tmay ishlay olmasligimni angladim. Ish joyga borib
hayr ho'shni joyiga qo'yib o'sha chirkin hayotga vido aytdim. Hayotimning eng go'zal
yillarini bag'ishlaganim shu jaholat uyini tark qildim. Mashaqqatlarga, iztiroblarga to'la
hayotim yillari ortda qoldi. Kelgusi yillarimni esa Allohning izni bilan bir mo'minday
kechirmoqchi edim...
O'zim haqimda so'z tugadi. Aslida aytganlarim, shubhasiz, anglagansiz, faqat
o'zimgagina emas, hammamizga balki, butun jamiyatga oiddir. Mening qaytishimga ba'zi
voqealarning ta'siri va Alloh (J. J) imtihoni va intiqomi ham bor edi. Bular qaysi
deysizmi? Hozir aytaman...
Izmirda mahkama yonida o'tayotib, bir to'p odamga ko'zim tushdi. Yaqinlashdim.
Yerda qo'l oyog'i shishgan, yuzi tanib bo'lmas holga kelgan bir ayolni ko'rdim. O'z-
o'zimch abu ayolni qayerdadir ko'rganman deb o'yladim. So'ngra ovozidan Izmir
ko'ngilochar pavilyo'nlaring yagonasi, deya tanilgan Mehribon ekanini bildim. Taniy
olmas darajada kaltaklangandi. Kaltakdan yuzlari yara dog' bo'lib ketgandi, uni hech kim
ishga olmadi. Bakirko'yda kasallarga libos va yeguliklar olib borardimYana bir kuni
Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li
Do'stlaringiz bilan baham: | 
