Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

BIRINCHI BOSQIN 

 

Ayni paytda atrofimdagi muhit "yetilgan" edi. Dugonalarimning hech qaysisini Islom 

bilan aloqasi yo'q edi. Ilgari Islomni bilib unga muvofiq yashagan bo'lsakki, shunga k'ra 

hayotimizni davom ettirsak. O'sha kuni bir tanish ayolnikiga borish uchun erimdan 

ruhsat so'radim. O'sha ayolning nomussiz va ahloqsiz ekanligini erim bila turib, menga 

ruhsat berdi. Uyiga kirb o'tirgan edik, o'sha yerning dongdor qassobi kirib keldi. 

O'zimcha:"Meni tinmay taklif qilayotganlardan bo'lsa kerak", deb o'yladim. uy egasi: 

- Sen uchun do'konini yopib kelibdi. Ichkaridagi honada galashinglar, u seni yahshi 

ko'radi, sevadi. Seni yahshi ko'rganlarni sen ham hurmat qil, hush ko'r, - dedi. Bu 

so'zlar mening ko'nglimni yalaovchi, istamasam ham o'sha tarafgha tortuvchi va 

yolg'ondan bo'lksada, sohta tuyg'ular hurujida rozilik bildirdim. Men qassob o'tirgan 

honaga kirishim bilan eshikni qo'ng'irog'i chalindi. Shoshilinch ovoz eshitildi:"a-a!ering!" 

Birdan... nima qilishimni bilmay qoldim. Ammo vaqt o'tib, meni bunday 

munosabatlarga altgani, sababchi bo'lgani, bunga yo'l qo'ygani uchun erimdan 

nafratlanib ketdim. Qassob o'zini eshik ortiga olib yashirindi. Erim ichkariga kirib, 

qassobning zamonaviyligini ko'rsatuvchi kalavatidan tortdi. Bu hodisa bizni ajrashish 

uchun sudgacha olib bordi... . Lekin Islomsiz hayotning yolg'onlari davom etardi. 

Deyildiki:"Qassob qarzini uzish uchunkelgan Eri esa honimni rashk qilgani cuhun tuhmat 

qilgan". koshki rashk qilsa edi. O'zimni bunday tutganim uchun suyaklarim singuncha 

ursa! Ammo qayoqda... bunday qilish tugul, meni haydab ham yubormadi... . yana uyga 

qaytdim.  

 

 

UYAT 

 

Uyalardim. Jazmanlarga borishga, suhbatlashishga uyalmagan odam endi uyalardim. 

Mahallada mish-mishlar ko'payib qoldi. Nimalar deyishmadi. Hatto ahloqi nodurust 

kishilar ham men bilan suhbatlashmay qo'ydi. Bir yil shu tariqa davom etdi. Bu orada 

ikki bolaning onasi ham bo'ldim. Bunday mish-mishlar, mehrsiz er, ona muhabbatini 

to'la ko'rmayotgan bolalar va achchiq kunlarim davom etardi. Halo oldinda bu kunlarning 

mashaqqatlari kutib turardi. Allohim, Inshaaloh, avf etgan osha kunlar uchun faqat men 

javobgarmidim yoki men bilan birga mas'ulligini bo'lniga olmagan, Qur'oni Karimni 

yukini zimmalarida tashigan musulmonlar ham javobgarmi? Bir yildan so'ng ham 

ho'jonalar ham ortimdan qolishmadi. Bu orada onam bilan topishdim. Ucharshuvimiz 

ham g'alati bo'ldi. Bolalarni olib aylangani ketayotganimda, qarshimdan kelayotgan ikki-

uch ayolga ko'zim tushdi. o'rta yoshlisi kelib:"Qizim, bo'yi basti bunday, ismi falon, 

shunday ayolni taniysizmi? "- deb so'radi. Ayol meni ta'riflayotgan edi. Hech narsa 

deyolmadim, faqat "Ona-a-a!" degancha onamning bo'yniga osilib yig;aly boshladim. 

Shundan keyin onamning yoniga tez-tez kela boshladim. Onamdan tasalli ahtardim, 

lekin undan ham topmadim. Ho'jonalar bezor qilib yuborishdi. Jonimga tegishdi, ammo 

men ularning joniga tegmadimErimni sevmasam ham, balki o'sha ayollar bo'lmaganida 

oilamni buzmasmidim. O'sha yomon hayotning ayoliga aylanmasmidim. Bir narsa 

diqqatingiz tortmadimi? Men ham o'shanda e'tibor bermagandim, ammo Islomni 

o'rgangach... Bizlarni buzuq yo'lga boshlamoqchi bo'lgan hotinlarning qanday 

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li