Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
23
Qizillar otamiz chap yelkasiga miltiq bilan turtadi. 
— Olg‘a, olg‘a! — deydi. 
Otamiz endi o‘ng yelkasi osha boqadi. Boqadi-boqadi — xo‘rsinib-xo‘rsinib oladi. 
— Dehqonqul-ay! — deya ovoz beradi. 
Otamiz onamizni yo‘qladimi? Otamiz meni yo‘qladimi? Meni yo‘qlasa — nima uchun yo‘qladi? 
Men go‘dakdan himo tiladimi? Men ushoqdan panoh tiladimi? Ushoq o‘g‘lon qo‘lidan nimada keladi? 
Qizillar otamiz chorlovini o‘zlaricha yo‘yadi. Mazkur bug‘doyzorda bosmachilar bor, deya 
yo‘yadi. Ana, Aqrab qo‘rboshi bosmachilarni yo‘qlayapti, deya yo‘yadi. 
Qizillar apil-tapil bug‘doyzor miltiq buradi. 
Ammo otamiz yo‘qlamish Dehqonqul... bosmachidan shovur bo‘lmaydi. 
— Dehqonqul-ay! 
Qizillar haminqadar jonsarak bo‘ladi. Tap-tap otdan tashlaydi. Sharaq-sharaq miltiq o‘nglaydi. 
— Dehqonqul-ay, Dehqonqul!.. 
Dehqonqul degich... bosmachidan hamon shovur bo‘lmaydi. 
Ana shunda otamiz Aqrab qo‘rboshiligini qiladi! 
Lik etib ot minib oladi. Tizzalari bilan niqtaydi. 
Ot joyidan zabt oladi. Ammo o‘n-o‘n besh qadamda birdan tis bo‘ladi. Joyida yer tepinadi. 
Boisi — yugan uchi yerda yotmish Qizil bilagida bo‘ladi. 
Qizil yugan uchida sudralib-sudralib boradi. Qizil baqirib-baqirib boradi: 
— Aqrab, agar qochsang, bolalaringni otamiz! Aqrab, bolalaringni bitta qo‘ymay otamiz!.. 
Otamiz «bola» so‘zidan keyin zabtidan qaytadi. Otamiz «bola» so‘zidan keyin niyatidan kechadi. 
Qizil sapchib turadi. Otamiz oyog‘iga yopishadi. Otamiz Qizil ko‘krakka oyoq qo‘yadi. 
— Osilma! — deydi. — O‘zim tushaman!
Qizillar otamizni o‘rab oladi. 
Qizillar yurak hovuchlab-yurak hovuchlab turadi. Otamiz ana shu vaziyatni anglab oladi. Otamiz 
ana shu vaziyatdan kelib aytadi: 
— Daryo bo‘yini olib yotasizlar, deb edim, — deydi. — Bular boshqa joyni olibdi-da. 
Otamiz shunday deya-deya, tevarak-boshga olazarak-olazarak boqadi. 
— Kimni aytayapsan? — deydi Chanishev. 
— Kimni bo‘lasdi — jigitlarimni-da. 
— Sen bizning kelishimizni bilib edingmi? 
— Chanishev! Sen meni o‘zingdayin bir to‘pori kofir deb o‘ylab edingmi? Esa-chi, bilib edim, esa-
chi. Jigitlarimga daryo yoqasida angnib yotinglar, deb tayinlab edim. 
— Jigitlaring endi qaerda qaraydi? 
— Qaerda bo‘lardi — xudoni bir yerida-da. Hali yo‘limizda Hayitkalni jari keladi. Anbarsoy 
keladi, Qizilsuv keladi... 
Qizillar yo‘llarida davom ettishlarini-da bilmaydi, qishloqqa qaytib borishlarini-da bilmaydi.