www.ziyouz.com kutubxonasi
291
zotsiz kishilarning huquq va qasosda farqlari haqida so‘ramakchisan. Mana shularni
ko‘nglingda yashirding, — dedilar.
Buning javobi ersa, butlarni va ularga topingan kishilarni Alloh taolo tamug‘ o‘tida
kuydirgay. Sabosab kunlari ersa johiliyat davridagi hurmatli bayram kunlari bo‘lib, uning
o‘rniga islomiyatda Alloh taolo Qadr kechasini ato qildi. Bu tunning qadri ersa, Xudo
oldida ming oydan ortiqroq erur. Shu bir kecha toat-ibodat qilgan kishilar ming oylik
toat-ibodat qilganining savobini topgaylar. Ramazon oyining eng keyingi o‘n kunidan
boshlab, uni talab qilinglar. Qadr kechasining belgisi — tuni yorug‘ bo‘lib, boshqa
kechalardek ortiqcha qorong‘u bo‘lmagay. Ul kechada bo‘ron-chopqun bo‘lmagay, ul tuni
tong otguncha tinchlik-omonchilik bo‘lgay. Quyosh chiqar chog‘da shu kuni boshqa
kunlardek yaltirab chiqmasdin xiraroq bo‘lib chiqqay.
Asl kishilar bilan zotsiz kishilarning islomiyat oldida farqlari yo‘qdur. Har bir huquqda
barobardurlar. Agar bir asl odam zotsiz odamni o‘ldirar bo‘lsa, uni qasos qilib o‘ldurmak
lozimdur.
Ammo Xudo oldida ersa insonlarning farqlari bordur. Kimning taqvosi ko‘p ersa, Alloh
oldida uning darajasi ulug‘dur. «Inna akramakum indallohi atkakum» oyati karimasining
mazmuni ham shuldir, — dedilar.
Bu mo’jizani ko‘rgach, darhol ul ikki odam iymon keltirdilar. Buni ko‘rishib,
Abdulqaysdan kelgan barcha elchilar ham iymon keltirishdilar.
So‘ngra ulardan bir kishi turib:
— Yo Rasulalloh, bizni yerlarimizning havosi og‘irdur. Osh-suvlarimiz singishlik emas,
uzum-xurmolardan yasalgan ichimlik sharoblarimiz bo‘lur, shulardan bir kosa-yarim kosa
ichib yurmakka ruxsat qilurmisiz, — deb so‘radi.
Anda Rasululloh aytdilar:
— O‘zingiz bilursizkim, hech kim bu narsadan oz ichmakka qanoat qilmagay, ko‘p ichib
esirgandin (mastlikdan) so‘ngra aqli qochib, qilich sug‘urib o‘z yo‘ldoshining oyog‘iga
urgay. Uning zahmidan bir kishi umr bo‘yincha oqsoq bo‘lib qolgay.
Rasulullohdan bu so‘zni anglashlari bilan barchalari birdaniga kulishib yuborishdilar.
Rasululloh ulardan:
— Nega kuldinglar? — deb so‘radilar ersa:
— Siz aytgan voqea o‘z ichimizda mana shu kishi ustida bo‘lib o‘tgandur, — deyishib,
cho‘loq bir kishini ko‘rsatdilar. — Guvohlik berurmizkim, Alloh yuborgan aniq payg‘ambar
ekansiz. Aroq ichmasga va’da berurmiz, — deyishdi. So‘ngra Rasulullohdan ruxsat olib
o‘z yurtlariga qaytishdilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |