Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

“Har bir jon o‘limni totguvchidir” degan so‘zimni eshitmaganmiding?” (Oli 
Imron, 185). Sen mening maxluqlarimdan biridirsan, seni ko‘rgan narsalaring uchun 
yaratdim endi o‘l!” deydi, so‘ng u o‘ladi”. 
 
 
Boshqa bir xabarda rivoyat qilinadiki: “Alloh taolo unga o‘z jonini sug‘urishni buyuradi, 
farishta jannat va  do‘zax oralig‘idagi joyga kelib, o‘z jonini o‘zi sug‘uradi va shunday 
qichqiradiki, agar maxluqot tirik bo‘lganda, uning ovozidan o‘lib qolar edilar. Shu vaqtda 
farishta aytadiki: “Agar jonni olish shunchalik qattiq va achchiqligini bilganimda, 
mo‘minlarning jonini olishda shafqat qilar edim”, deydi va o‘ladi. Shu bilan maxluqotdan 
hech kim qolmaydi. Shundan so‘ng Alloh taolo zaif-noqis dunyoga aytadiki: “Qani 
podshohlar? Qani shahzodalar? Qani zolimlar? Qani zolimlarning o‘g‘illari? Mening 
ne’matlarimni yeb, Mendan boshqaga ibodat qilganlar qani?” Keyin aytadiki: “Bugun 
mulk kimniki endi?” Hech kim javob bermaydi, shunda Alloh taolo o‘zi javob berib 
aytadiki: “Yolg‘iz Qahhor bo‘lmish (qahr qiluvchi) Allohnikidir!” So‘ng Alloh taolo 
osmonga yomg‘ir yog‘dirishni buyuradi va osmon qirq kun erkaklarning maniysiga 
o‘xshash yomg‘ir yog‘diradi, suv hamma narsadan o‘n ikki barobar baland bo‘lgandan 
so‘ng Alloh taolo o‘sha suv bilan maxluqlarni o‘tni undirib chiqargandek undiradi, ular 
to‘lishib,  o‘zlarining avvalgi holatlariga qaytadilar. So‘ngra Alloh taolo: “Isrofil va Arshni 
ko‘targuvchilar tirilsin!” deydi va Allohning amri bilan tiriladilar. Alloh taolo Isrofilga 
buyuradi va u surni og‘ziga qo‘yadi, keyin Alloh taolo: “Jabroil va Mikoil tirilsin!” deydi va 
ular ham  Allohning amri bilan tiriladilar, so‘ngra Alloh taolo ruhlarni chaqiradi va ular 
keltiriladilar va ularni surnayning ichiga qo‘yadi, keyin Alloh taolo Isrofilga buyuradi va u 
tiriltirish surini chaladi va ruhllar xuddi arilarga o‘xshab osmonning orasini to‘ldirib 
chiqadilar, yerdagi jasadlarning dimog‘iga kiradilar va yer ularning ustidan ochiladi. 
 
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) “Yer birinchi bo‘lib mening ustimdan ochiladi”, deb aytganlar. 
 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
29
46. Boshqa bir xabarda kelishicha, Alloh taolo Jabroil, Mikoil va Isrofilni tiriltirganda 
Rasulullohning (s.a.v.) qabrlariga tushishadi, ular bilan birga Buroq va  jannatdan 
keltirilgan rido va izor bo‘ladi. So‘ngra Rasulullohning (s.a.v.) ustilaridan yer ochiladi va 
payg‘ambarimiz Jabroilga qarab: “Ey Jabroil! Bu kun qanday kun?” deydilar. Shunda 
Jabroil aytadiki: “Bu qiyomat kuni, bu haqiqat kuni, bu musibat kunidir!” Rasululloh 
(s.a.v.) so‘raydilarki: “Alloh taolo ummatimni nima qildi?” deb Jabroil aytadiki: “Xursand 
bo‘ling, birinchi bo‘lib  sizning ustingizdan yer ochildi!” So‘ngra Alloh taolo Isrofilga 
buyuradi va Isrofil surni chaladi, shunda hamma qabrdagilar Allohning amriga muntazir 
bo‘lib kutib turadilar. 
 
Abu Hurayradan aytilgan hadisga qaytsak, Payg‘ambarimiz (s.a.v.) aytadilarki: “Ular 
qabrlaridan yalang‘och va  yalangoyoq holda chiqadilar va yetmish yil  bir yerda 
turadilar. Alloh ularga qaramaydi va hukm ham chiqarmaydi, ular ko‘z yoshlari 
tugaguncha yig‘laydilar. Ko‘z yoshlari tugagach, qon yig‘laydilar va terlab, terlari ularni 
iyaklarigacha ko‘mib, jilovlab bog‘laydigan holatga kelganlarida ularni mahsharga 
(yig‘ilish joyiga) chaqiradi. Alloh  taolo: