Microsoft Word shamoli muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

34

 

175. Abdulloh bin Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat: Rasululloh sollallohu alayhi 

vasallam dedilar: Men hammadan keyin duzaxdan chiqadigan odamni yaxshi taniyman. 

U do‘zaxdan dumbasi bilan sudralib chiqadi. Unga deyiladiki, bor jannatga kirgin, u 

jannatga kirmoq uchun boradi. Lekin kuradiki, odamlar hammalari o‘z joylarini egallab, 

joylanib bo‘libdilar. Qaytib borib, arz qiladi: Yo, rabbiy, odamlar o‘z joylarini olib 

bo‘libdilar. Unga deyiladi, dunyoda o‘zing o‘tgan zamon xotiringda bormi? Keyin Alloh 

taolo, ey bandam, orzu qil va nimani talab qilmoqchi bo‘lsang, qil. U orzu qiladi, keyin 

unga deyiladi, endi senga orzu qilgan narsalaringni va o‘zing ko‘rgan dunyoning o‘n 

barobarini berilur. Bu so‘zni eshitib, bechora deydiki; Ey, Xudo, podshohlar podishohi 

bo‘lib turib, meni mashara kilasanmi? Ibni Mas’ud dedilar, Men Rasululloh sollallohu 

alayhi vasallamni ko‘rdim. Bu so‘zni aytib turib, shunday kuldilarki, muborak tishlari 

ravshan ko‘rindi. 

 

176. Ali bin Rabi’a roziyallohu anhu dedilar: Men Ali roziyallohu anhu huzurlarida edim. 

U zotga minmoq uchun markab xozir qilindi. Uzangiga oyoqlarini qo‘ygan zamon 

BISMILLOH dedilar, va markabga mingan soatlarida dedilar: ALHAMDULILLOH. Keyin 

dedilar: Subxona-l-laziy saxxara lano xazo va mo kunno laxu muqriniyna va inno ila 

Rabbino lamunqalibun. (Tarjimasi; Pokdur ul zotki, bizlarga bu jonivorni bo‘ysundirdi va 

bizlarda buni minmak uchun toqat yo‘q edi. Biz albatta, Parvardigorimiz xuzuriga qaytib 

borurmiz). Keyin uch bor dedilar: ALHAMDULILLOH. Va uch bor dedilar: ALLOHU AKBAR, 

SUBXANAKA INNIY ZOLAMTU FAG’FIRLIY FAINNAHU LAA YaG’FIRUZ-ZUNUBA ILLA 

ANTA. Keyin Ali roziyallohu anhu kuldilar: Men dedim: Yo amiral mu’minin na uchun 

kulurlar? U kishi dedilar: Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni men degan 

narsalarni deganlarini ko‘rganman, keyin kulgan edilar, men dedim: Yo, Rasulalloh, nima 

uchun kuldilar? Janob dedilar: , Qachonki bandasi: "Ey Parvardigorim, mening 

gunoxlarimni mag‘firat qil" deb aytsa va bu so‘zni aytayotgan vaqtida uning gunoxlarini 

Allohdan boshqa mag‘firat qilguvchi hech bir zot yo‘q, degan e’tiqodda bo‘lsa, darhaqiqat 

Parvardigoring xushnud bo‘lur. 

 

177. Omir bin Sa’d dedilar: Sa’d roziyallohu anhu dedilar: Men Janob Rasululloh 

sallolloxu alayhi vasallamni Handaq g‘azoti bo‘lgan kunda ko‘rdim. Shunday kuldilarki, 

muborak tishlari tamom ko‘rildi. Men dedim: nima uchun kulib edilar? Sa’d dedilar: Bir 

odam bor edi, o‘zi kofirlardan bo‘lib, qo‘lida separ bor edi va Sa’d o‘q otishga mohir edi. 

U kofir Sa’d o‘qidan o‘zini saqlab qolmoq uchun o‘ngga va so‘lga o‘zini olar va yuzini 

separi bilan yashirur edi. Sa’d o‘qdonidan bir o‘q chiqarib, poylab turdi. Vaqtiki, u kofir 

boshini separidan alohida qilgan edi, o‘sha soat unga qarab o‘q uzdi. O’q borib, uning 

peshonasiga tegdi. Filhol ag‘darilib yiqildi va oyog‘ini ko‘tarib yubordi. Bu holni ko‘rib, 

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday kuldilarki, muborak tishlari tamom ko‘rildi. 

Man Sa’dga dedim: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nimaga kuldilar? Sa’d dedi: 

Sa’dning u kofirga qilgan hunaridan.