Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
156
 
* * * 
Ҳазрати Умарнинг (р.а.) ўғли Абдуллоҳ отасига фақат илм ва ибодати жиҳатидан ўхшар, 
отадаги шиддат, жасорат, қатъиййат унда йўқ эди. Ота жаҳли тез бўлса, ўғил ниҳоятда 
оғирвазмин табиатли. 
Ҳазрати Умар ўғлидаги бу ҳолни ҳайрат билан кузатар, унинг ёшида кураш майдонларида 
тўзон кўтариб юрган кунлари кўз олдига келарди. Ўғлининг ёшида отаси Хаттобдан тезтез 
калтак ерди, бироқ Хаттобни ҳам ортда қолдирган бир жасорат ва матонат эгаси бўлиб етишди. 
Абдуллоҳ эса сассиз ва сокин. Расулуллоҳнинг орқаларида намоз ўкиш, ул зотнинг 
суҳбатларини жон қулоғи билан эшитиш, у кишига соядек эргашишни одат қилган. 
Кечқурунлари кўпинча уйига келмайди, масжидда ётиб колади. 
Саҳобалар бомдод намозидан кейин Набиййи акрам жанобимизга кўрган тушларини 
айтишар, таъбирини катта завқ ва қизиқиш билан эшитишар эди. 
Абдуллоҳ ҳам ўзича кўпдан бери қани энди бир туш кўрсаму уни Сарвари анбиёга айтиб 
таъбирини эшитсам, деб орзу қиларди. Аксига олиб, айтишга арзигулик бир туш кўрмасди, 
«Яхши одам бўлганингда, сен ҳам улардек яхши тушлар кўрардинг», деб ўзини ўзи қийноққа 
оларди. 
Бир кеча: «Оллоҳим, агар хайрли қулларингдан бўлсам, менга бир туш кўрсат», дея юмди 
кўзларини. 
Эрталаб уйғонганида тушида кўрганларини Жаноби Пайғамбаримизга айтишдан тортинди, 
опаси Ҳафсанинг ёнига борди: 
— Бир туш кўрдим. Уни Пайғамбаримизга айтишга уяляпман. Менинг ўрнимга сиз 
айтасизми? 
Ҳафса онамиз унинг боигани силаб: Қани, айтчи тушингни, — деди. 
— Тушимда икки фаришта келди ва мени олиб кетди. Йўлда бошқа фариштага дуч келдик. 
У фаришта менга: «Қўрқма, сен яхши одамсан», деди. Икки фаришта мени жаҳаннамга олиб 
борди. Деворлари қудуқнинг деворига ўхшайди. У ерда кишанга солинган, осилган одамларни 
кўрдим. Оёқларидан осилган ҳолдалар. Азоб тортаётганларнинг бир қисмини танидим. Қурайш 
қабиласидан эдилар. Кейинроқ малаклар мени ўнг томонга олдилар...»
Абдуллоҳ тушини айтиб бўлиб: 
— Опажоним, мснинг номимдан буларни Расулуллоҳга (с.а.в.) етказ, нима десалар, менга 
айтасан, —деди. 
Пайғамбаримиз завжаларидан бу тушни эшитганларида: 
Абдуллоҳ яхши йигит, тунги намозини бир оз кўиайтирса, яхши бўлади, — дея марҳамат 
қилдилар (Бухорий, 8/80..).