www.ziyouz.com кутубхонаси
22
бўлди энди.
Шу баҳона асҳобнинг зеҳнига яна бир нарса жойлашди: садақа тарқатиш ғояси билан
уйиниўчоғини хонавайрон қилишга асло ҳожат йўқ экан.
* * *
Молдунё ва бойлик хирси одамни закот бермасликдек бир ҳолга тушириб қўйишини
англатиб, Жаноби Расулуллоҳ (с.а.в.) бундай дедилар:
Закотини ўтамаган сарват соҳибининг пули дўзах оловида қиздирилади, лахча чўғ ҳолига
келтирилади. У билан биқинлари ва пешонаси куйдирилади. Бу иш узунлиги эллик минг йил
бўлган бир кунда қуллар орасида Оллоҳ таоло ҳукми ўқилгунига қадар давом этади. Кейин унга
жаннатга ё жаҳаннамга элтадиган йўл кўрсатилади. Туяларининг закотини бермаган киши эса,
тептекис ерга ётқизилади, закоти чиқарилмаган туялар унинг устидан тепкилаб-эзғилаб ўтади.
Энг охирги туя ўтганидан кейин олдингилар яна қайтадан ўта бошлайди. Бу иш ҳам узунлиги
эллик минг йил бўлган бир кунда Оллоҳ таоло қуллар орасида ҳукмини ўқигунига қадар давом
этади. Сўнгра унга жаннатга ё жаҳаннамга элтадиган йўли кўрсатилади...
Бу мавзудаги яна бир суҳбатлари хотираларга бундай нақшланди:
— Қиёмат куни туя ўз эгасининг олдига энг семирган пайтдаги ҳолида келади. Вақтида
ҳаққини бермагани учун уни товони билан босади, эзғилаб ўтади. Қўй келади эгасининг олдига,
у ҳам энг семирган пайтдаги ҳолида бўлади ва туёқлари билан босиб, шохлари билан сузиб
ўтади. Унинг ҳақларидан бири чанқаган пайтида суғорилмаганидир.
Кейин Набиййи акрам (с.а.в.) сўзларини бундай давом эттирдилар:
— Ишқилиб, бирортангизни қиёмат куни маъраган қўйини елкасига орқалаган ҳолда
кўрмайин. Мени кўрган заҳоти: «Ёрдам бер, ё Муҳаммад!» дейди, мен эсам у пайтда сизларга
ҳеч иш қилиб беролмайман, вақтида сенга таблиғ қилган эдим, дейман.
Жанобимизнинг (с.а.в.) закот ва садақа мавзуидаги ушбу сўзлари ҳам қулоқларга сирға
бўлди:
— Фақат икки кишига ҳавас қилинади: бири Оллоҳ унга мол берган, уни ҳақ йўлда
харжлашга ғайрат қилган одам, иккинчиси, Оллоҳ унга фойдали илм берган, у эса ўша илми
билан ҳукм этадиган ёки бошқаларга ўргатадиган одамдир.
* * *
Закотга молнинг энг ёмонини ажратиш ҳоллари ҳам сезилди. Бунда ҳам яхшилик
қилинган, вазифа адо этилган бўлади ҳамда қўлдан борлигийўқлиги унча билинмайдиган мол
чиққан бўлади.
Масалан, боғдаги хурмолардан фақир мусулмонларга хурмо боғламлари юборганлар ҳам
бор эди. У боғламлар масжидга осилар, келганкетганда муҳтожлар биттаданиккитадан олиб
ейишар эди. Бир куни Жаноби Расулуллоҳ (с.а.в.) деворда осилиб турган хурмо боғламларини
кўриб, ҳассалари билан унга ишорат қиларканлар:
— Бунинг эгаси хоҳласайди, янада яхшисини юборган бўларди. Энди ўзи ҳам қиёматда
мана шунақа ёмон хурмо ейди, — дедилар.
Бу мавзуда тушган оят масалага яна ҳам ойдинлик киритди:
«Эй мўминлар, касб қилиб топган нарсаларингизнинг ҳалолпокизаларидан ва Биз сизлар
учун ердан чиқарган нарсалардан инфоқ-эҳсон килингиз! Эҳсон қилиш учун улардан ўзингиз
фақат кўз юмиб туриб оладиган — пастнопокларини танламангиз! Ва билингизки, албатта,
Оллоҳ беҳожат ва ҳамду санога лойиқ зотдир». (Бакара, 267.)
Кўзи очиқ одам ололмайдиган даражада ёмон ва қадрсиз молларни садақа тарзида
беришлар шу тариқа ўнгланган, Оллоҳнинг розилигига эришишни орзу киладиганлар яхши ва
чиройли молларидан садақа ва закот беришлари талаб қилинаётган эди.
Бойларга закот буюрилгач, закотга ва садақага молларнинг ёмони ва қадрсизини ажратиш
тақиқлангач, фурсатдан фойдаланиб, тиланчиликка ўтиб олганлар ҳам бўлди. Жаноби
Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий
Do'stlaringiz bilan baham: |