Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
* * * 
Юриш давом этарди. Зайд ибн Арқам орқали Пайғамбаримизга етган хабар 
айбланибайланиб яна Абдуллоҳ ибн Убайй ибн Салулнинг қулоғигача борди. Расулуллоҳнинг 
ёнларига келди. 
— Эй Оллоҳнинг пайғамбари, Зайд ибн Арқам сизга мен айтмаган баъзи гапларни 
етказибди. Ҳолбуки, бу гаплардан менинг ҳеч ҳам хабарим йўқ. Бундай сўзларни айтмаганимга 
қасам ичаман, — деди. 
Енидагилар уни кўллабқуватлашди: 
— Ё Набийаллоҳ, Зайд ҳали ёш бола, янглиш тушунган, янглиш англатган бўлиши 
мумкин. Эҳтимол, айтилган гапларни эсида сақлай олмаган, сизга келиб бўларбўлмас сўзларни 
айтган. 
Пайғамбар жанобимиз оғиз очмадилар. Шу билан бу масала ёпилган бўлди. 
Аслида, бундай иссиқда қўшинни йўлга чиқаришнинг сабаби — одамларнинг бундай 
масала билан банд бўлишларига йўл қўймаслик эди. 
 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
166
* * * 
Ҳазрати Умарнинг (р.а.) Ибн Салул ҳақида Расули акрамга айтган сўзлари Ибн Салулнинг 
ўғли Абдуллоҳга бориб етди. Тезда Фахри олам ҳузурларига борди, салом берди. 
— Эй Оллоҳнинг пайғамбари, — деди. — Отамдан деб нақл қилинган баъзи сўзлар 
туфайли уни ўлдиришни ўйлаётганингизни эшитдим. Агар ҳақиқатан шундай ўйлаётган 
бўлсангиз, бу ишни менга қўйиб беринг. Дарҳол отамнинг бошини сизга ўзим келтирайин. — 
Абдуллоҳнинг сўзларини самимият ва фидойилик туйғулари безаб турарди. — Эй Оллоҳнинг 
пайғамбари, бутун ҳазражликлар яхши билишади, бу қабила ичида отасига мендан-да яхши 
муносабатда бўлган ва боғланган, отасини мендан кўра кўпроқ севадиган кимса йўқ. Агар 
бошқа бир одам отамни ўлдирса, ўзимни тутолмай, у одамга зарар етказиб қўяман, деб 
қўрқаман. Бу ҳолда бир кофир эвазига бир мўминни ўлдириб, жаҳаннамга кириб қоламан. 
Набиййи акрам унга таскин бердилар: 
— Йўқ, эй Абдуллоҳ, аксинча, то отанг биз билан бирга экан, яхши муносабатда бўламиз. 
Абдуллоҳ кўнгли кўтарилган ҳолда кетди у ердан.