Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
* * * 
Мадинадан ўн икки милча узоқдаги Габа ўтлоқларида Расулуллоҳга тегишли йигирма туя 
ўтлатиларди. 
Бир кеча Ғатафон қабиласидан Уйайна ибн Хисн бошчилик қилган (ёхуд вазифалантирган) 
қароқчилар гуруҳи ҳужум қилиб, туяларни олиб кетди. Қаршилик кўрсатишга уринган 
чўпонларни ўлдиришди. 
Чўпон Абу Заррнинг (р.а.) ўғли эди. Абу Заррнинг аёли Лайло ҳам асирга туширилиб, олиб 
кетилди. 
Туялардан соғилган сутни келтириш учун вақтли йўлга чиққан Салама ибн Акво йўлдаёқ 
босқиндан хабар топди. Бир тепаликка чиқиб, Мадина томонга юзландида, бор овози билан: 
— Халойииқ... босқинчилиик! — деб қичқирди. Бу хабарни айтган одамни Расулуллоҳга 
юбориб, ўзи 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
157
Габа ўтлоғи сари югурди. Чопағонликда донғи чиққан эмасми, бирпасда қароқчиларга етиб 
олди. Ўқ етадиган даражада яқин бориб, сўнг камонни ишга солди. 
«Ол буни ибн Акводан. Бугун олчоқлар ўлдириладиган кундир...» маъносидаги байтни 
такрорлар эди у. 
Қароқчилардан бири отини сурди. Саламага ҳужум қилди. Салама ёйига жойлаган ўқни 
рақибини нишонга олиб отди. У отидан ерга думалаб тушди. 
Қувлашмачоқ шу зайл соатларча давом этди... Қарокчилар ортларидан ўқ отиб, тош отиб 
ҳеч кўз очирмаётган биргина одамга бас келмаётганларидан аламзада эдилар. Тўхтаб, у билан 
жангга киришайлик дейишса, эҳтимол, оркасидан бирор ёрдамчи гуруҳ келаётгандир, деган 
хавотирлари ҳам йўқ эмасди. Қолаверса, чопағон бу одамни тутиб олиш ҳам осон иш эмас. 
Олдинига тезроқ қочиб қутулиш учун уст кийимларини, найзаларини ташлашди. Бўлмади. 
Ўғирлаган туяларидан қолдиришди. Яна бўлмади, Салама таъқибни тўхтатмади. 
Бу орада Уйайна ибн Хисн кўринди, шерикларипи кутиб олди. Ўтириб овқатлана 
бошлашди. Уйайна йигитларидан тўрт кишини тепада ўтирган одамга юборди. Улар тепага 
ўрмалай бошлаганида Салама: 
— Ҳей, менинг кимлигимни биласизларми? — дея бақирди. 
— Йўқ, билмаймиз. 
— Мен Салама ибн Акво бўламан. Шуни яхши билингларки, қувсаларингиз бари бир 
менга етолмайсизлар. Орқаларингиздан тушсам, қочиб ҳам қутулолмайсизлар. Ҳаммангизни 
қириб ташлайман! 
Қароқчилардан бириси: 
— Мен бу одамнинг гапларига ишонаман, — деди. Орқага қайтишди. 
Уйайна бошлиқ гуруҳ ўрнидан туриб йўлга чиқаркан, узоқлардан мусулмонларнинг етиб 
келаётганини билдирувчи чангтўзон кўзга чалинди. 
Мусулмонлардан Муҳриз ибн Назла алоҳидаалоҳида келаётган душманлардан бири билан 
олишиб, шаҳид бўлди. Миқдод ибн Асвад яраланди. Бунга муқобил мушриклардан ҳам бир 
неча киши ўлдирилди. Қолганлари шом қоронғулигидан фойдаланиб, қочиб қолишди. 
Зу Қорад деган жойдан у ёғига ўтилмади. Мусулмонлар бир кечакундуз ўша жойда 
туришди. Жаноби Пай ғамбаримиз атрофга кичиккичик аскарий гуруҳлар юбордилар. Сўнгра 
Мадинага кайтилди. 
* * * 
Йўлда бир мадиналик ғаройиб таклиф қилиб қолди: 
— Ким мен билан югуришади?! Мадинагача чопиб борамиз! 
У таклифини бир неча марта такрорлагач, Салама жавоб берди: 
— Сен юзхотир қиладиганинг одам борми?! 
— Йўқ. Фақатгина Расулуллоҳни. У жанобдан ташқари ҳеч кимни! 
Жаноби Пайғамбаримизнинг туяларида мингашиб кетаётган Салама мусобақага изн 
сўради. Расули акрам рухсат бергач, мадиналикка қараб: 
Қани, чоп бўлмаса, орқангдан етиб оламан, — деди. 
Мадиналик ҳам бежиз бу таклифни қилмаган, оёқларига ишонар ва хақиқатан чаққонлиги 
билан танилган одам эди. Таклифи кабул этилгач, югура бошлади. Салама унинг оркасидан 
тушди. Шу зайл тепалардан ошиб ўтишди. Нихоят, Салама мадиналикка етиб олди. Елкасига 
уриб: «Етиб олдим сенга», деди. 
Салама олдинда, мадиналик оркада — ушбу мусобақа Мадинага қадар давом этди.