Microsoft Word saodat asri 1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
97
Бир соатдан сўнг Зайд янги хонимининг ортидан янги уйга йўл олди. У энди расман қул 
бўлган эди. Ҳали саккиз ёшга ҳам тўлмасдан бошланган бу қуллик қачонгача давом этаркин? 
Балки ҳаёти энди доим шу тарзда ўтар, озодлик нималипши ҳам унутиб юборар?.. 
Нима сабабли, қайси айби учун қул қилинганини билмас эди у. Эҳтимол, ота-онасининг 
доғида, қулликда ўлиб кетиши ҳам ҳеч гап эмасдир. 
Зайд уйдаги хизматчилар билан танишди. Унинг вазифаси нималардан иборат эканини 
ўргата бошладилар. Оқшомга яқин ҳали янги келин ҳисобланган Хадичанинг хўжаси келгани ва 
унинг ҳузурига чиқиши тайинланди. 
Зайд Муҳаммаднинг ҳузурига чиққанда ҳаяжондан титраб кетди. Қаршисида юзидан нур 
ёғилиб турган инсон турарди. Дунёда ҳеч ким бу инсончалик гўзал бўла олмаслигига қасам 
ичишга тайёр эди гўдак. Оллоҳ барча гўзалликларни ушбу одамда мужассамлантирган экан, 
деган киши сира ҳам муболаға қилмаган бўларди. 
Бунчалик истараси иссиқ, жонга туташ инсонни илгари на Зайд, на бошқаси кўрган эди. 
— Ҳаким ибн Ҳизом сенга олиб келган қули шуми? 
Ҳа, ё Муҳаммад. 
— Исми нима экан? 
— Исми Зайд. 
Зайд Муҳаммад исмли бу инсоннинг ўзига шафқат ва меҳр билан боққанини кўрди. 
Қалбини қандайдир ажиб ҳис қамраб олди. Дарров бориб қўлини ўпди. Упилган қўл худди 
мушку анбар сингари яаройиб ва хушбўй ҳид таратарди. Бу қўллар Зайднинг бошини силади. 
Чўлда сувсиз қолган киши бир пиёла сувга қанчалик ташна бўлса, Зайд ҳам ширин сўзга 
шунчалик муҳтож эди. Бу оила Зайдга шундай илтифот кўрсатган бу нурли инсоннинг 
қарашлари Зайднинг ичичини кемираётган соғинч ва ўкинч, азобуқубат ҳисларини, бениҳоя 
чарчоғу барча изтиробларини бартараф этгандек, унга қайта ҳаёт бағишлагандек бўлди. 
— Хадича, бу болани менга ҳадя қилишни истармидинг? 
— Агар бундай туҳфа сизни мамнун этса, бажонидил. Шу бугундан бошлаб Зайд бутунлай 
сизники, сизнинг ихтиёрингиздадир. 
Хадича туҳфасидан эрининг бағоят хурсанд бўлганини унинг нигоҳларидан ўқиб олган 
эди. Зайд эса, бир куннинг ўзида учинчи кишининг қўлига ўтган эди. Нур юзли одам Зайдга 
ўгирилди, унинг бошини такрор силади: 
— Зайд, шу дақиқадан эътиборан сенинг қуллик ҳаётинг тугади. Энди сен озод ва 
эркинсан. Хоҳлаган кунинг, хоҳлаган жойингга кетишинг мумкин. 
Зайд қулоқларининг қизиб кетганини сезди. Қулоқларини куйдиргудек таъсир қилган бу 
хабарни эшитгани ҳамон юраги ўрнидан қўзғалгандек бўлди. Ўша заҳоти фариштасимон нурли 
Муҳаммаднинг қўлларига ёпишди, кўзёшлари билан ҳўл қилган мушку анбар ҳидли бу 
қўлларни тўйибтўйиб ўпди, кўзларига суртди. 
Зайд ўша кеча унга озодлик бағишлаган фариштасимон киши билан унинг умр йўлдоши 
ҳақида ўйлаб ётди. Қўлларини ўпганда таралган хушбўй ҳид ҳамон димоғидан кетмаган эди. 
Уйқудан уйғонганида ҳам дарҳол уни эслади, унинг порлоқ чеҳраси ҳеч кўз ўнгидан кетмасди. 
Эрталаб у билан бирга бир дастурхон атрофида ўтириб нонушта қилди. У билан бирга 
ташқарига чикди, кўча айланди. Ўтириштуриши, гаплари, юриши, одамлар билан 
саломлашишлари... ҳар бир хаттиҳаракати Зайдга чуқур таъсир қилар, тобора уқубатлари, 
бозорда ҳайвондек сотилиши боис юрагида алангаланган аламли ҳистуйғулар, қабиласини, ота-
онасини соғингани — ҳаммаҳаммаси унинг нурли юзига бир қарашда унут бўлган, бу 
ҳистуйғуларнинг ўрнини Муҳаммад ибн Абдуллоҳга ва унинг оиласига нисбатан пайдо бўлган 
улкан ҳурмат, меҳрмуҳаббат ҳисси эгаллаган эди.