Microsoft Word said ahmad tanlangan asarlar 1-jild ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
99
аввалгидек шўх куйламасди, унинг ноғораси мунгли эди... 
Кўп ўтмай шаҳарларга ўт қўйган, одам қонини дарё қилиб оқизган уруш тугади. 
Ҳаммаёқ чинакам кўклам либосида эди ўша кун. Томларда лолақизғалдоқ гулхани ёнарди. 
Болаларнинг қўли қулупнай сувидан қизил, қизлар қулоғига қўшалоқ гилосдан исирға тақилган 
эди. 
Қишлоқ кўчалари гавжум. Хонадонларда кўпдан унутилган патефон товуши. 
Келинчакларнинг юзига ранг кирди. 
Умрихоннинг ҳовлисидаги ариқ бўйида икки туп гул-сапсар очилди. 
Йигитлар келишяпти. 
Терак учида лайлак ноғора чалади. У кимни кутаётганикин? Умрихоннинг ҳам бағри тўлди. 
Ўғли қайтди. 
Яна баҳор келди. Мана шу баҳор Умрихон келин кўрди. Тўйда куни билан чорбоғ тепасида 
лайлак ноғора чалди. 
Аммо Умрихон невара кўрганда кўпдан қадрдон бўлиб қолган лайлак келмади. Уяси 
ҳувиллаб қолди. Умрихон бўш уяга маъюс тикилиб, ўйга толди. Ким билади, лайлак қайдадир 
ҳижрон дардида оламдан ўтгандир. Шу-да, қачондир ўлмоқ бор. Аммо ҳижрон дардида ўлиб 
кетишни ўйласанг, дунё кўзингга қоронғи бўлиб кетади. Яхшиям зурёд бор. Ана шулар бахти 
учун яшагинг келади. Айни шулар илинжи одамзодни, бутун жондорни яшашга чақиради. 
Ҳадемай ҳувиллаб қолган уяга икки лайлакча келди. Ким билади, улар балки ўша 
лайлакнинг болаларидир. Ҳарқалай, уя бўшаб қолгани йўқ-ку! 
Йиллар ўтиб кетди. Ҳамма нарсани Умрихон унутди. Неварасининг шўхлиги уйдан ҳижрон 
аламларини қувиб чиқарди. Боланинг йигит бўлишини, сафга қўшилишини кутиб энтикади. 
Айниқса, кундузлари уйга бола тўлиб кетади. Уларнинг шовқини, кулгуси, гап-сўзлари 
Умрихоннинг юзларидаги ажинларини ёзиб юборгандек бўлади. 
Тезроқ неварагинамнинг тўйини кўрсам, дейди. Яшагиси келади. 
Аммо ҳар баҳор лайлак келганда, чорбоғ тепасида унинг ноғорасини эшитганда юраги 
эзилиб кетади. Бу товуш унга эридан келган қорахатни, ярим қоронғи уйда икки 
ҳижронзаданинг товушсиз йиғлаган кунларини эслатиб қўяди. 
Бугун яна лайлак келди. У қанотида кўклам олиб келди. Кўча тарафдан мактабга ўтаётган 
болаларнинг товуши эшитиляпти. «Лайлак келди, ёз бўлди...» Бу неварасининг овози. Бу овоз 
оламдаги барча товушларни босиб кетгандек бўлди. Гўё бутун дунёдаги одам боласи томга 
чиқиб, шу боланинг севинч тўла товушига қулоқ солаётгандек... 
1969 йил. 

---

Саид Аҳмад. Танланган асарлар. I жилд. Ҳикоялар