Microsoft Word rizyozus solihiyn ziyouz com doc

 
264-bob 
Biror kishi yoki hayvonni la’natlashning haromligi haqida 
 
1550/1. Abu Zayd ibn Sobit ibn Zahhok al-Ansoriydan (r.a.) rivoyat qilinadi. (Bu zot 
Rizvon bay’atida ishtirok etgan sahobalardan biridir.) Rasululloh (s.a.v.): «Kim qasddan 
bir narsaga yolg‘ondan qasam ichib (bu ish shundoq bo‘lsa yo bo‘lmasa) Islomdan 
boshqa millatda (ya’ni, yahudiy, nasroniy va yoki majusiy) bo‘lay, desa, o‘sha niyat qilib 
aytgan dinida bo‘ladi (ya’ni, Islomdan chiqadi). Kim o‘z joniga o‘zi biror narsa bilan qasd 
qilsa, qiyomat kuni o‘sha narsa bilan azob beriladi. Kim bajarishga qodir bo‘linmaydigan 
narsani nazr qilsa, uni bajarish lozim emas. Mo‘minni la’natlash uni o‘ldirish kabidir», 
dedilar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari. 
1551/2. Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.): «La’natni ko‘p 
aytish chin musulmonga loyiq emas», dedilar. Imom Muslim rivoyati. 
1552/3. Abu Dardodan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) «Ko‘p la’nat aytuvchi 
kishi qiyomat kunida shafoatchi ham, guvohlik beruvchi ham bo‘lmaydi», dedilar. Imom 
Muslim rivoyati. 
1553/4. Samura ibn Jundubdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.)  «Allohning 
la’nati bo‘lsin, Allohning g‘azabi bo‘lsin va Allohning do‘zaxi bo‘lsin, deb so‘kishmanglar», 
dedilar. Abu Dovud va Termiziy rivoyatlari. 
1554/5. Ibn Mas’uddan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) «Mo‘min kishi ko‘p 
so‘kuvchi ham, ko‘p la’natlovchi ham, fahsh so‘zlarni aytuvchi ham, odobsiz ham 
bo‘lmaydi», dedilar. Imom Termiziy rivoyati. 
1555/6. Abu Dardodan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.)  «Agar banda biror 
narsa ila la’natlasa, la’nati osmonga ko‘tariladi. Osmon eshiklari uning ro‘parasida 
yopiladi. So‘ngra yerga tushadi. Bas, uning eshiklari ham yopiladi. So‘ngra o‘ng va chap 
tomonga boradi. Agar imkoniyat topa olmasa, la’natlangan kishiga qaytadi. Agar uning 
sohibi o‘sha la’natga ahl (munosib) bo‘lsa, unda qoladi. Agar ahl bo‘lmasa, aytgan 
kishining o‘ziga qaytadi», dedilar. Abu Dovud rivoyati. 
1556/7. Imron ibn Husayndan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) safarlarning 
birida ekanliklarida ansoriylardan bir ayol tuyadan achchiqlanib, uni la’natladi. Buni 
Rasululloh (s.a.v.) eshitib: «Bundagi narsalarni olib, tuyani qoldiringlar, chunki tuya 
la’natlangandir», dedilar. Imron (r.a.):  «Men u tuyani hozir ko‘rgandekman. U kishilar 
orasida yuradi-yu, ammo unga biror kishi yuzlanmaydi», deb aytganlar. Imom Muslim 
rivoyati. 
1557/8. Abu Barzadan 4$>  rivoyat qilinadi. Bir joriya qiz qavmning yuki turgan 
tuyada edi. Tog‘ning tor joyida u Rasulullohni (s.a.v.) ko‘rib tuyaga «To‘xta! Alloh seni 
la’natlasin», deb yubordi. Shunda Rasululloh (s.a.v.)  «Bu la’natlangan tuyani bizga 
hamroh qilmang», dedilar. Imom Muslim rivoyati. 
Bilingki, bu hadis mushkul, deb bilinadi. Aslida bu hadisda ishkallik yo‘qdir. Ya’ni, 
tuyaning birga yurishini Rasululloh (s.a.v.) xohlamayaptilar, xolos. Bu o‘sha tuyani 
sotish, so‘yish va minishdan qaytariq, degani emas. Vallohu a’lam. 

---

Riyozus solihiyn. Abu Zakariyo Yahyo ibn Sharaf Navaviy