Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий
www.ziyouz.com кутубхонаси
111
Жавоб: Миср
подшоҳларининг
ҳаммаси
намруд
авлодидан
эдилар.
Улар
Фиравн
деб
аталар
эди.
Бу
подшоҳни
ҳам
ўшалар
авлодидан
деб
ўйлаган.
Фарзандларимни
юборгин,
бўлмаса,
дуо
билан
мулку-давлатингни
нобуд
қилман,
дебсиз.
Менинг жавобим шуки, ота-боболарингиз балоларга қандай сабр қилган
бўлсалар,
сиз
ҳам
шундай
сабр
қилинг.
Улар
қандай
нажот
топган
бўлсалар,
сиз
ҳам
шундай нажот топгайсиз. Сабр қилмоқ пайғамбарларга меросдир. Зинҳор бизни
дуоибад қилмагайсиз. Шоят Оллоҳ таоло ўғлингизни тез кунда сиз Билан
ғ
овуштирса.
Вассалом".
- Бу
нома кофирларнинг мактуби эмас, - деди Яъқуб алайҳиссалом Юсуф
алайҳиссаломнинг хатини ўқиб чиққач. - Бу нома пайғамбарлар ёки сиддиқлар
мактубидир.
Бу
юсуфнинг
мактуби
бўлиб
чиққай.
Айтишларича, ўша ҳолатда Яъқуб алайҳиссаломни уйқу босди. Тушида Азроил
алайҳиссаломни кўрди. Сўрадики: "Эй ўлим
фариштаси, Юсуфимни жонини
олдингизми?"
Азроил
алайҳиссалом:
"Юсуф
тирик,
унинг
жонини
олганим
йўқ.
Оллоҳ
сенг
Юсуфни
қовуштиргай,
севингайсан",
деди.
Бундан
Яъқуб
алайҳиссалом
севиниб
уйғонди.
-
Во
дариғ,
Юсуфимнинг
ҳоли
қандай
экан?
-
деди
уйқудан
уйғониб.
- Эй Яъқуб, нимага йиғлайсан? Оллоҳ таоло Юсуфни сенга қовуштиргайман, -
деган
фармонни
келтирди
Жаброил
алайҳиссалом.
Яъқуб
алайҳиссалом
севинганидан
бошини
саждага
қўйди.
Оллоҳ
таолога
шукур
қ
илди. Ўғли Юсуф учун қирқ йил, баъзи манбаларда саксон йил йиғлади, оқибатда
кўзларик
ўрмас
бўлди.
Савол: Одам алайҳиссалом уч юз йил йиғладиларки кўзлари оқармади. Яъқуб
алайҳиссалом
қирқ
йил
йиғлади-ю
кўзлари
оқарди.
Бунинг
ҳикмати
нимада?
Жавоб: Одам алайҳиссаломнинг гурялари Оллоҳ таолонинг қўрқувидан эди.
Негаки, у таъқиқни бузиб, буғдойни еди, гуноҳига йиғлаганди. Аммо Яъқуб
алайҳиссаломнинг йиғилари эса ўғли учун эди. Ҳикоятда келурки, Довуд
алайҳиссалом қирқ йил йиғладилар. Атрофидаги қирқ қари
жойда масалар ундики,
уларнинг орасида ўзлари ҳам кўринмай қолдилар. Бир куни ҳаводан бир қуш учиб
келиб, Довуд алайҳис саломнинг кўз ёшларидан ичди. "Ажию хуштаъм, ширин сув
экан",
деди.
Буни эшитиб
"Менга
қушлар
ҳам
таъна
қиларлар",
дея
яна
ҳам
кўпроқ
йиғладилар. Шунда Оллоҳдан "Эй Довуд, нимага йиғларсан?" деган хитоб келди.
Довуд
алаҳиссалом
"Илоҳо,
шундай ҳолга
тушдимки, менга
ҳатто
қушлар
ҳам
таъна
қ
иларлар".
Хитоб
келдики:
"Эй
Довуд,
ул
жонивор
рост
айтур.
Гуноҳи
учун
ёиғлаганларнинг
кўз ёши ширин бўлар. Дунёда гуноҳкорларнинг кўз ёшидан тотлироқ ҳеч нарса
яратмадим". Довуд алайҳиссалом бу сўзларни эшитиб, Яна ҳам қаттиқроқ йиғлади.
Ҳ
икоятда келишича, Шайҳ Зуннуни Мисрий бир кеча уйнинг томига чиқиб ибодат
қ
илар эди. Шунча кўп йиғладики, кўз ёшлари тарновдан оқиб тушди. Тарновдан
оқаётган кўз ёшлари том тагидан ўтиб бораётган бир кишининг устига тушди. У
одам: "Тарновдан оқаётган бу сув тозами ёки ифлосми?" деди.
Буни эшитган
Зуннун: "Эй мўмин, кийимларингни ювиб, поклагин. Оқаётган сув бир гуноҳкор
банданинг
кўз
ёшларидир",
деди.
Do'stlaringiz bilan baham: