Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)
www.ziyouz.com kutubxonasi
119
ﺎًﺒَﺼَﻧ
اَﺬَه
ﺎَﻧِﺮَﻔَﺳ
ْﻦِﻣ
ﺎَﻨﻴِﻘَﻟ
ْﺪَﻘَﻟ
ﺎَﻧَءاَﺪَﻏ
ﺎَﻨِﺗﺁ
ُﻩﺎَﺘَﻔِﻟ
َلﺎَﻗ
اَزَوﺎَﺟ
ﺎﱠﻤَﻠَﻓ
)
٦٢
(
ﺎَﻨْﻳَوَأ
ْذِإ
َﺖْﻳَأَرَأ
َلﺎَﻗ
ﱠﺸﻟا
ﻻِإ
ُﻪﻴِﻧﺎَﺴْﻧَأ
ﺎَﻣَو
َتﻮُﺤْﻟا
ُﺖﻴِﺴَﻧ
ﻲِّﻧِﺈَﻓ
ِةَﺮْﺨﱠﺼﻟا
ﻰَﻟِإ
ﻲِﻓ
ُﻪَﻠﻴِﺒَﺳ
َﺬَﺨﱠﺗاَو
ُﻩَﺮُآْذَأ
ْنَأ
ُنﺎَﻄْﻴ
ﺎًﺒَﺠَﻋ
ِﺮْﺤَﺒْﻟا
)
٦٣
(
ﺎًﺼَﺼَﻗ
ﺎَﻤِهِرﺎَﺛﺁ
ﻰَﻠَﻋ
اﱠﺪَﺗْرﺎَﻓ
ِﻎْﺒَﻧ
ﺎﱠﻨُآ
ﺎَﻣ
َﻚِﻟَذ
َلﺎَﻗ
)
٦٤
(
«Bas, qachonki
(u yerdan)
o‘tishgach,
(Muso)
yigitiga: «Nonushtamizni keltir, haqiqatan, bu
safarimizdan juda charchadik», - dedi. U
(xizmatkor)
aytdi: «Buni ko‘ring, biz
(dengiz sohilidagi)
qoyaga
borib
(orom olgan)
paytimizda, men baliqni unutibman.
(Buni sizga)
aytishni faqat shayton yodimdan
chiqardi. U
(baliq)
dengizga ajib
(yo‘sinda)
yo‘l olgan edi».
(Muso)
dedi: «Mana shu biz istagan narsadir».
So‘ng
(Xizrni)
qidirib, izlariga qaytdilar».
(Kahf, 62-64.)
Muso (a.s.) shogirdlari Yusha’ bilan yana izlariga qaytdilar va baliq suvga g‘oyib bo‘lgan joyda boshini mato
bilan o‘rab olgan bir notanish odamni uchratdilar. Alloh aytadi:
ﺎًﻤْﻠِﻋ
ﺎﱠﻧُﺪَﻟ
ْﻦِﻣ
ُﻩﺎَﻨْﻤﱠﻠَﻋَو
ﺎَﻧِﺪْﻨِﻋ
ْﻦِﻣ
ًﺔَﻤْﺣَر
ُﻩﺎَﻨْﻴَﺗﺁ
ﺎَﻧِدﺎَﺒِﻋ
ْﻦِﻣ
اًﺪْﺒَﻋ
اَﺪَﺟَﻮَﻓ
)
٦٥
(
«Bas, bandalarimizdan bir bandani
(Xizrni)
topdilarki, Biz unga O’z dargohimizdan rahmat ato etgan
va O’z huzurimizdan ilm bergan edik».
(Kahf, 65.)
Muso (a.s.) u kishiga salom berdilar. Xizr (a.s.) alik olganlaridan so‘ng Muso (a.s.): «Men Musoman» -
dedilar. Xizr (a.s.): «Isroil avlodlarining payg‘ambari bo‘lgan Musomisiz?» - deb so‘radilar. Muso (a.s.): «Men
xuddi o‘sha Musoman, sizdan ilm o‘rganish uchun keldim» - dedilar.
اًﺮْﺒَﺻ
َﻲِﻌَﻣ
َﻊﻴِﻄَﺘْﺴَﺗ
ْﻦَﻟ
َﻚﱠﻧِإ
َلﺎَﻗ
)
٦٧
(
اًﺮْﺒُﺧ
ِﻪِﺑ
ْﻂِﺤُﺗ
ْﻢَﻟ
ﺎَﻣ
ﻰَﻠَﻋ
ُﺮِﺒْﺼَﺗ
َﻒْﻴَآَو
)
٦٨
(
َلﺎَﻗ
اًﺮْﻣَأ
َﻚَﻟ
ﻲِﺼْﻋَأ
ﻻَو
اًﺮِﺑﺎَﺻ
ُﻪﱠﻠﻟا
َءﺎَﺷ
ْنِإ
ﻲِﻧُﺪِﺠَﺘَﺳ
)
٦٩
(
ْﻌَﺒﱠﺗا
ِنِﺈَﻓ
َلﺎَﻗ
ْﻦَﻋ
ﻲِﻨْﻟَﺄْﺴَﺗ
ﻼَﻓ
ﻲِﻨَﺘ
اًﺮْآِذ
ُﻪْﻨِﻣ
َﻚَﻟ
َثِﺪْﺣُأ
ﻰﱠﺘَﺣ
ٍءْﻲَﺷ
)
٧٠
(
َلﺎَﻗ
ﺎَﻬَﻗَﺮَﺧ
ِﺔَﻨﻴِﻔﱠﺴﻟا
ﻲِﻓ
ﺎَﺒِآَر
اَذِإ
ﻰﱠﺘَﺣ
ﺎَﻘَﻠَﻄْﻧﺎَﻓ
اًﺮْﻣِإ
ﺎًﺌْﻴَﺷ
َﺖْﺌِﺟ
ْﺪَﻘَﻟ
ﺎَﻬَﻠْهَأ
َقِﺮْﻐُﺘِﻟ
ﺎَﻬَﺘْﻗَﺮَﺧَأ
)
٧١
(
َﻊﻴِﻄَﺘْﺴَﺗ
ْﻦَﻟ
َﻚﱠﻧِإ
ْﻞُﻗَأ
ْﻢَﻟَأ
َلﺎَﻗ
اًﺮْﺒَﺻ
َﻲِﻌَﻣ
)
٧٢
(
اًﺮْﺴُﻋ
يِﺮْﻣَأ
ْﻦِﻣ
ﻲِﻨْﻘِهْﺮُﺗ
ﻻَو
ُﺖﻴِﺴَﻧ
ﺎَﻤِﺑ
ﻲِﻧْﺬِﺧاَﺆُﺗ
ﻻ
َلﺎَﻗ
)
٧٣
(
«U
(Xizr)
aytdi: «Aniqki, sen men bilan birga
(ilm muammolariga)
sabr qila olmaysan.
(Zotan)
o‘zing
egallab xabardor bo‘lmagan narsaga qanday sabr qilursan?!» Xizr (a.s.) dedilar: «Ey Muso, Alloh taolo
menga shunday ilmni bildirganki, uni sen bila olmaysan. Alloh taolo senga shunday ilmni bildirganki,
uni men bila olmayman».
(Muso)
dedi: «Inshaalloh, sen mening sabrli ekanimni ko‘rursan. Men biror
ishda senga itoatsizlik qilmasman». U
(Xizr)
aytdi: «Bas, agar menga ergashsang, to o‘zim senga
aytmagunimcha, biror narsa haqida mendan so‘ramagin!» Xizr (a.s.) va Muso (a.s.) ikkovlari dengiz
sohili bo‘ylab yo‘lga tushdilar va kema to‘xtab turgan joyga yetdilar. Kemachi bilan gaplashib, ikkovlari
kemaga chiqqan edilar, Xizr (a.s.)ni tanib qolgan kemachi haq olmasdan aytgan joylariga olib borib
qo‘yishga va’da berdi. «Bas, ikkisi yo‘lga tushdilar. To borib bir kemaga minishlari bilan
(Xizr kemani)
teshib qo‘ydi.
(Muso)
aytdi: «Odamlarni g‘arq qilish uchun uni teshdingmi?! Juda nojo‘ya ish qilding-
ku!» U
(Xizr)
dedi: «Men bilan birga sabr qilishga sira toqating yetmaydi, demaganmidim?!»
(Muso)
aytdi: «Unutganim uchun meni ayblamagin va bu ishim sababli meni mashaqqatga duchor ham
qilmagin».
(Kahf, 67-73.)
Payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.) shunday dedilar:
«
Musoning avvalgi xatosi, ya’ni sabrsizlik qilishi
unutish sababidan edi»
. Shuning uchun Xizr uzr-ma’zurni qabul qildilar. Shu
onda bir chumchuq kemaning
yoniga asta qo‘nib, dengiz suvidan tumshug‘i bilan bir qatra olib yuta boshladi. Xizr (a.s.) Muso (a.s.)ga
chumchuqni ko‘rsatib: «Alloh taoloning ilmi oldida, uning sizga va menga o‘rgatgan ilmi dengizdan olingan
chumchuqning tumshug‘idagi qatra miqdorichadir».
Ikkovlari sohil bo‘ylab yurishda davom etdilar va yo‘lda o‘rtoqlari bilan o‘ynab yurgan bir bolani uchratdilar.
Xizr (a.s.) bolaning boshidan ushlab, uni uzib oldilar.
Alloh aytadi:
ِآَز
ﺎًﺴْﻔَﻧ
َﺖْﻠَﺘَﻗَأ
َلﺎَﻗ
ُﻪَﻠَﺘَﻘَﻓ
ﺎًﻣﻼُﻏ
ﺎَﻴِﻘَﻟ
اَذِإ
ﻰﱠﺘَﺣ
ﺎَﻘَﻠَﻄْﻧﺎَﻓ
اًﺮْﻜُﻧ
ﺎًﺌْﻴَﺷ
َﺖْﺌِﺟ
ْﺪَﻘَﻟ
ٍﺲْﻔَﻧ
ِﺮْﻴَﻐِﺑ
ًﺔﱠﻴ
)
٧٤
(
اًﺮْﺒَﺻ
َﻲِﻌَﻣ
َﻊﻴِﻄَﺘْﺴَﺗ
ْﻦَﻟ
َﻚﱠﻧِإ
َﻚَﻟ
ْﻞُﻗَأ
ْﻢَﻟَأ
َلﺎَﻗ
)
٧٥
(
ﺎَهَﺪْﻌَﺑ
ٍءْﻲَﺷ
ْﻦَﻋ
َﻚُﺘْﻟَﺄَﺳ
ْنِإ
َلﺎَﻗ
اًرْﺬُﻋ
ﻲِّﻧُﺪَﻟ
ْﻦِﻣ
َﺖْﻐَﻠَﺑ
ْﺪَﻗ
ﻲِﻨْﺒِﺣﺎَﺼُﺗ
ﻼَﻓ
)
٧٦
(
َأ
اَذِإ
ﻰﱠﺘَﺣ
ﺎَﻘَﻠَﻄْﻧﺎَﻓ
ﺎَﻤَﻌْﻄَﺘْﺳا
ٍﺔَﻳْﺮَﻗ
َﻞْهَأ
ﺎَﻴَﺗ
َﺖْﺌِﺷ
ْﻮَﻟ
َلﺎَﻗ
ُﻪَﻣﺎَﻗَﺄَﻓ
ﱠﺾَﻘْﻨَﻳ
ْنَأ
ُﺪﻳِﺮُﻳ
اًراَﺪِﺟ
ﺎَﻬﻴِﻓ
اَﺪَﺟَﻮَﻓ
ﺎَﻤُهﻮُﻔِّﻴَﻀُﻳ
ْنَأ
اْﻮَﺑَﺄَﻓ
ﺎَﻬَﻠْهَأ
Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)
www.ziyouz.com kutubxonasi
120
اًﺮْﺟَأ
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
َتْﺬَﺨﱠﺗﻻ
)
٧٧
(
ﺎَﻣ
ِﻞﻳِوْﺄَﺘِﺑ
َﻚُﺌِّﺒَﻧُﺄَﺳ
َﻚِﻨْﻴَﺑَو
ﻲِﻨْﻴَﺑ
ُقاَﺮِﻓ
اَﺬَه
َلﺎَﻗ
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
ْﻊِﻄَﺘْﺴَﺗ
ْﻢَﻟ
اًﺮْﺒَﺻ
)
٧٨
(
«So‘ngra yana yo‘lga tushdilar. To borib bir bolani uchratganlarida
(Xizr)
uni qatl etdi.
(Buni ko‘rgan
Muso)
dedi: «Nahot birovni o‘ldirmagan bir begunoh jonni o‘ldirsang?! Haqiqatan sen xunuk ish
qilding!» U
(Xizr)
dedi: «Senga men bilan birga sabr qilishga sira toqating yetmas, demaganmidim?!»
Muso dedi: «Agar bundan keyin sendan biror narsa haqida so‘rasam, menga hamroh bo‘lmagin. Men
tomondan o‘z
(me’yori)
ga yetgan bo‘lursan». So‘ngra ular yana yo‘lga tushdilar. To bir shahar ahlining
oldiga kelib, ulardan taom so‘ragan edilar, ularni mehmon qilishdan bosh tortishdi. Keyin o‘sha joyda
Do'stlaringiz bilan baham: 
