Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

َﻮُﻠْﺒَﻨَﻟَو
 
ِﺮِّﺸَﺑَو
 
ِتاَﺮَﻤﱠﺜﻟاَو
 
ِﺲُﻔْﻧﻷاَو
 
ِلاَﻮْﻣﻷا
 
َﻦِﻣ
 
ٍﺺْﻘَﻧَو
 
ِعﻮُﺠْﻟاَو
 
ِفْﻮَﺨْﻟا
 
َﻦِﻣ
 
ٍءْﻲَﺸِﺑ
 
ْﻢُﻜﱠﻧ
 
َﻦﻳِﺮِﺑﺎﱠﺼﻟا
)
١٥٥
(
 
َنﻮُﻌِﺟاَر
 
ِﻪْﻴَﻟِإ
 
ﺎﱠﻧِإَو
 
ِﻪﱠﻠِﻟ
 
ﺎﱠﻧِإ
 
اﻮُﻟﺎَﻗ
 
ٌﺔَﺒﻴِﺼُﻣ
 
ْﻢُﻬْﺘَﺑﺎَﺻَأ
 
اَذِإ
 
َﻦﻳِﺬﱠﻟا
)
١٥٦
(
 
َﻚِﺌَﻟوُأ
ْﻦِﻣ
 
ٌتاَﻮَﻠَﺻ
 
ْﻢِﻬْﻴَﻠَﻋ
 
َنوُﺪَﺘْﻬُﻤْﻟا
 
ُﻢُه
 
َﻚِﺌَﻟوُأَو
 
ٌﺔَﻤْﺣَرَو
 
ْﻢِﻬِّﺑَر
 
)
١٥٧
(
 
«Shunday xolatlarda sabr qiluvchilarga xushxabar bering 
(ey Muhammad)
! Ularga musibat yetganda: 
«Albatta, biz Allohning mulkimiz va albatta, biz Uning sari qaytuvchilarmiz», - deydilar. Aynan 
o‘shalarga Parvardigorlari tomonidan salovot (mag‘firat) va rahmat bordir va aynan ular, hidoyat 
topuvchilardir». 
(Baqara, 155-157.)
 
  
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) ham ummatlarini doim sabrga chorlaganlar. 

---

Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob) 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
80
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) dedilar: 
«Sabr imonning yarmidir».  
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) dedilar: «
Kim o‘zini sabrga o‘rgatsa, Alloh unga sabr ne’matini beradi. Hech 
kimga sabrdan ko‘ra yaxshiroq ne’mat berilmagan».
 
Arablar maqolida shunday deyiladi:
 «
Sabr nusratga yetkazuvchi vositadir».  
2. Nusrat faqat Allohdandir. 
Qissada bayon etilishicha, Ayyub (a.s.)ning musibatdan avvalgi hayotlarida 
seribodat bo‘lganlari, ertayu kech Allohga iltijo va duoda bo‘lganlari, Alloh taolo esa bu bandasini barcha 
ne’mat bilan siylagani, bunga shaytonning hasadi va adovati qo‘zg‘ab: «Ayyub (a.s.)ning bunday ibodatda 
mustaqim turishlariga ne’matlar sababchidir. Agar bu ne’matlardan judo bo‘lsa, ibodatdan ham yuz o‘giradi», - 
deb Ayyub (a.s.)ning boshlariga shunchalik musibat tushishiga sabab bo‘ldi. Ammo qissadan shu narsa ayon 
bo‘ldiki, Ayyub (a.s.)ning ko‘p ibodat qilishlari ne’matlar tufayli emas, balki, imonlarining mustahkamligi tufayli 
ekan. Musibatlar ketma-ket yog‘ilsa ham, uzoq muddatga cho‘zilsa ham, Ayyub (a.s.)ning imonlari yanada 
quvvatlandi, ibodatlari yanada samimiylashdi va iltijolari qattiq bo‘ldi. Natijada, Allohning marhamatiga 
erishdilar, shayton esa noumid bo‘ldi. 
Bundan xulosa shuki, islom ibodatiga yangi kirgan kishilar, agar biroz ishlari yurishmay qolsa yoki biror 
dindor kishidan kamchilik sodir bo‘lsa, darhol Alloh bilan urushib: «Men namoz boshlaganimdan keyin ishim 
yurishish o‘rniga teskarisi bo‘ldi», - deb yoki «falonchi namozxon bo‘lib turib ayb ish qildi, bor men namozxon 
bo‘lmayman», - deb Allohdan yuz o‘girib ketuvchilarga bu qissada katta ibrat bor. Alloh taolo faqat O’zini 
degan va: