Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
48
yo’qqa o’xshadi. 
Torn Beylok xonimga xavotir bilan qaradi. U Demenni bu ayol bilan qoldirishdan 
qo’rqardi. Ammo boshqa iloji ham yo’q edi. U zudlik bilan ketishi shart edi. 
- Agar bir necha kunga boshqa joyga ketsam, yolg’iz o’zingiz qiynalib qolmaysizmi? 
- O’ylaymanki, qiynalmayman. Oziq-ovqat bir necha haftaga yetadi, bolaga esa tinchlik 
kerak. 
Torn bosh silkidi va chiqib ketmoqchi bo’lib o’girildi-yu, to’xtadi: 
- Beylok xonim... 
- Janob? 
- Itni. 
- Bilaman. Kech kirguncha u bu yerdan ketadi. 
- U nega haligacha bu yerda? 
- Biz uni o’rmonga tashlab kelgandik, ammo u qaytib keldi. It o’sha baxtsizlikdan keyin 
ko’chada yotgan ekan, o’yolingiz esa uni ichkariga olib kirishimni so’rab yolvordi. Bu 
sizga yoqmasligini Demenga aytgandim, ammo bunday vaziyatda o’ylovdimki... 
- U bu yerda bo’lmasligini istayman. 
- Bugunoq uni olib ketishlarini so’rab qo’ng’iroq qilaman. 
Torn eshik tomon yuzlandi. 
- Janob Torn?... 
- Ha? 
- Xotiningizning ahvoli qalay? 
- Tuzalyapti. 
- Uning oldiga o’yolingiz bilan borsak bo’ladimi? 
Torn sochiqqa qo’llarini artayotgan ayolga tikilib o’ylanib qoldi. U bekalik vazifasini 
qoyilmaqom qilib bajarardi. Torn hatto uni nima uchun bunchalik yoqtirmasligi haqida 
ham o’yladi. 
- Keragi yo’q. Qaytib kelganimda o’zim olib boraman. 
- Yaxshi, janob. 
Ular xayrlashishdi va Torn kasalxonaga yo’l oldi. U bu yerda doktor Bekker bilan 
uchrashdi. Doktor unga Katerinaning tuzalib borayotganini bildirdi. U Katerinaning oldiga 
kirdi. Katerina uni ko’rib ma’yus jilmaydi. 
- Salom, - dedi u. 
- Salom, - dedi Katerina. 
- Tuzukmisan? 
- Sal-pal. 
- Yaqinda to’liq tuzalib ketasan. 
- Bilaman. 
Torn kursisini karavot yoniga surdi va o’tirdi. U Katerinaning shu holatda ham naqadar 
go’zal ko’rinayotganidan ajablandi. Quyosh nuri uning sochlariga tushib turardi. 
- Ko’rinishing yaxshi, - dedi u. - Men faqat seni o’yladim. 
- Ko’rinishim qanday ekanligini tasavvur qilyapman, - dedi Katerina kulib. 
Torn uning qo’llaridan tutdi va ular bir-birlariga jim termulishdi. 
- G’alati davrlar, - dedi Katerina. 
- Ha. 
- Nahotki bir kun kelib hamma narsa o’z joyiga tushsa? 
- Ha. 
Katerina g’amginlik bilan jilmaydi va Torn uning ko’zlarini to’sib turgan sochlarini 
to’yorilab qo’yish uchun qo’lini uzatdi. 
- Biz axir yaxshi odamlarmiz-ku, to’yorimi Jeremi? 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser