Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
66
Qariya ularning holatini kuzatdi. Torn va Jenningsning yuzlarida taajjub alomatlari zohir 
bo’lgandi. 
- Choparimga pul bera olasizmi? - so’radi qariya. 
Torn cho’ntagiga qo’l suqib bir siqim pul oldi. Arab ularni xoli qoldirib ko’zdan g’oyib 
bo’ldi. Xona sovuq va zax edi. Torn va Jennings qaltirashardi. 
- Bu maydondan, - dedi Bugengagen, - bir paytlar Rim lashkarlari o’tishgan, tosh 
o’rindiqlarda o’tirgan qariyalar esa Isoning tug’ilishini bashorat qilishgan. Ularning 
barcha so’zlari mana bu yerda yozilgan, - u qo’li bilan devorga ishora qildi, - shu binoda 
bizga Injil nomi bilan ma’lum bo’lgan kitob bitilgan. 
Jennings qorong’i g’orga ko’z tikkandi va Bugengagen buni sezdi. 
- Mana shu yerda butun bir shahar joylashgan. Shimoldan janubgacha 35 chaqirim 
keladi. Uning katta qismida hozircha yursa bo’ladi. Yuqorida qazish ishlari ketyapti. 
Shuning uchun yer o’pirilmoqda. Ular bu yerga yetib kelishganida vayronalar qoladi 
xolos.
Torn va Jennings bu yerda ko’rayotgan va eshitayotgan narsalarini tushunishga urinib, 
jimgina turishardi. 
- Anavi pastak bo’yli ruhoniy-chi? - so’radi Bugengagen. - U allaqachon o’lgandir? 
Torn Tassoneni dahshat bilan eslab unga o’girildi. 
- Ha, - dedi u. 
- Unday bo’lsa, o’tiring, janob Torn. Yaxshisi zudlik bilan ishga kirishaylik. 
Torn joyidan qimirlamadi, qariya esa Jenningsga nigoh tashladi. 
- Bizni kechirasiz. Buni faqat janob Torngina bilishi lozim. 
- Biz BIRGAMIZ, - javob berdi Jennings. 
- Yo’q. 
- Uni bu yerga men boshlab keldim. 
- Ishonamanki, buning uchun u sizdan minnatdor bo’ladi. 
- Torn... 
- Uning aytganini qil, - dedi Torn qat’iy tarzda. 
Alamdan Jenningsning yuzi burishib ketdi. 
- Qaerda kutib turay? 
- Bitta mash’alani oling, - dedi Bugengagen. 
Jennings bo’ysunishga majbur bo’ldi. U Tornga jahl bilan qaradi-da zulmat sari yo’l oldi. 
Oraga noqulay jimlik cho’kdi. Qariya Jenningsning qadam tovushlari eshitilmay 
qolguncha kutib turdi. 
- Unga ishonasizmi? - so’radi Bugengagen. 
- Ha. 
- Hech kimga ishonmang. 
U o’girilib, devorni o’yib qilingan tokchadan tugun oldi. 
- Sizga ishonsam bo’ladimi? - so’radi Torn. 
Qariya stol yoniga qaytdi va tugunni ochdi. Uning ichida yetti dona pichoq yaltirab 
turardi. Pichoqlar ingichka bo’lib, fil suyagidan ishlangan soplari xoch shaklida edi. 
- Mana bularga ishoning, - dedi u. - Faqat shulargina sizni qutqarishi mumkin. 
Oraga sukunat cho’kdi. Jennings olg’a intildi. U atrofga qo’rqinch bilan alangladi. U 
toshga aylangan binolarning devorlarini, toshdevorga singib ketgan inson suyaklarini 
ko’rdi. U yana oldinga qadam tashladi... 
Torn stolga dahshat bilan tikilib turardi. Pichoqlar xoch shaklida terilgandi. 
- Buni muqaddas yerda bajarish lozim, - shivirladi qariya. - Cherkovda. 
Qariya o’zini to’yori tushunganiga ishonch hosil qilish uchun Tornni diqqat bilan kuzatdi. 
- Har bir pichoqni sopigacha sanchish lozim. Ular xoch shaklida sanchilishi kerak. Birinchi 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser